Alan Wake Remastered Review: Συγγραφέας μόνος ψάχνει

Έχοντας πολλά παιχνίδια από τα παλιά που επανέρχονται ξαναδουλεμένα, το Alan Wake Remastered δεν θα μπορούσε να λείπει. Είναι από τους τίτλους που και να ξαναγίνει remaster σε 10 χρόνια πάλι θα είναι σαν να είναι φρέσκια ιδέα που συμπίπτει με το παρόν και καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο. Με λίγα λόγια, η Remedy Entertainment έχει κάνει καλή δουλειά. Ας μην μακρυγορούμε όμως και ας δούμε αναλυτικότερα τι συμβαίνει μέσα στο παιχνίδι.

Θα το λατρέψετε εανΜάλλον όχι για εσας εαν
Σας αρέσουν οι ιστορίες μυστηρίου με μια γερή δόση τρόμουΣας δυσκολεύουν τα mechanic των shooters
Ακολουθείτε έντονες ιστορίες που διαφέρουν από τη συνηθισμένη θεματολογίαΔεν το έχετε με τα horror flicks
Το έχετε με τα pew pew Σας ενοχλούν οι έντονες διαφορές σκοταδιού και φωτός.
TL;DR
Alan Wake Lighthouse
The Lighthouse

Γραφικά

Το πρώτο και σημαντικότερο upgrade που είναι άξιο αναφοράς είναι το γραφικό boost, πιάνοντας πλεον 60fps σε ανάλυση 4K στο PS4 Pro και στο PS5. Το Alan Wake έχει μέσα αρκετά και σημαντικά για την πλοκή cinematics. Με την γραφική αναβάθμιση, τα cutscenes έλαβαν νέα πνοή και αναβαθμίστηκε η αισθητική του παιχνιδιού με τον Alan να επιβιώνει από κάθε είδους εκρήξεις, πυροβολισμούς και κάθε ειδους υπερφυσικό, σε glorious high resolution.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι σημαντικό σε σχέση με το animation που ακόμη και στην remastered μορφή, παραμένει σταθερό. Στο Alan Wake Remastered πρέπει, αλλά και ταυτόχρονα δεν πρέπει να ληφθεί υπ’όψην ότι είναι παιχνίδι του 2010. Συνεπώς κάποια cinematic που υπερέβαλαν σε εκφράσεις η κινήσεις θυμίζουν ακόμα ένα παλαιότερο Design παιχνιδιού. Παρά το remaster, ο χαρακτήρας του original υλικού πρέπει να διατηρηθεί ακέραιος. Από την άλλη όμως, θα ήθελα σε αυτό το review να επικεντρωθώ στο παιχνίδι περισσότερο σαν αυτόνομο τίτλο παρά σαν μια σύγκριση με την αρχική έκδοση. Εν ολίγοις, το εν μέρη υπερβολικό animation δεν με χάλασε ούτε χαλάει την αισθητική του παιχνιδιού.

Alan Wake Plot
Sad….

Κι όμως, τα θεματάκια δεν λείπουν

Σαν μέρος της γραφικης σύνθεσης, αλλά επηρεάζει και το gameplay, αντιμετώπισα σε κάποια σημεία δυσκολία να διακρίνω εχθρούς. Δεν είμαι αρκετά σίγουρος αν ήταν από σχεδιασμού να μην φαίνονται αλλά το αισθάνθηκα περισσότερο σαν να έπρεπε να τους δώ. Αλλά δεν μπορούσα.

Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά που επίσης συντελούν στο Gameplay είναι ο φωτισμός και τι σχέση παίζει αυτός ως προς τον Alan, τους εχθρούς και την εξέλιξη της ιστορίας. Εκτός από το ότι αποτελεί ένα versatile gameplay mechanic, δίνει πολύ ωραίες ευκαιρίες για άψογο στήσιμο φωτογραφίας. Κάποια σκηνικά όπως αποτυπώνονται μέσα από τους φωτισμούς των δρόμων και του φακού τονίζουν πολύ όμορφα το horror στοιχείο του Alan Wake Remastered.

Ήχος

Ξεκινώντας από το λιγότερο εντυπωσιακό στοιχείο, η μουσική, δεν είχε κάποια θεματική που να με ενθουσίασε. Άλλαζε το δυναμικό μέρος της μάχης όπου έπρεπε. Το διαδραστικό μερος της από την άλλη υπήρχε και επένδυε την εικόνα όπως πρέπει ανάλογα τις σκηνές που γινόταν κάτι ιδιαίτερο. Τα κλασσικά βιολιά και το φύσηγμα του αέρα που δίνουν το creepy στοιχείο, πλαισιώναν όμορφα τις σκηνές που απλά τρόμαζες. Αλλά και τις απλές σκηνές που δεν τρόμαζες. Βέβαια εγώ τρομάζω εύκολα οπότε ακόμα και τώρα τα ακούω…

Τα sound effects εκπληρώνουν στο έπακρο τον σκοπό τους. Δίνουν την αίσθηση που πρέπει και ενισχύουν το οπτικό υλικό που λαμβάνει ο παίκτης. Στο θέμα των ήχων απλά όλα λειτουργούσαν καλά και ωραία. Αυτό που πραγματικά όμως τα εκθείαζε ήταν το στήσιμο τους στον χώρο και το βάθος που δινόταν στην χωροταξία τους. Είναι πολύ καλά σχεδιασμένα ώστε όταν φοράς ένα καλό headset (shameless plug για ένα πολύ competitively priced headset) να καταλαβαίνεις την διαφορά. Ανάσες δίπλα στο αυτί σου, ομιλίες απο πολύ μακριά που ξαφνικά ερχόντουσαν κοντά σου. Ηχητικά που έπαιζαν με τον χώρο και κατα συνέπεια με το μυαλό σου.

Can’t argue bro…

Φωνητική αφήγηση

Στο θέμα του ήχου επίσης το δυνατότερο σημείο ήταν η αφήγηση και γενικότερα τo voice acting. Η αφήγηση δίνει μια εικόνα για την εξέλιξη της ιστορίας και κατευθύνει τον παίκτη. Από τα πιο μικρά σημεία του τύπου: ” Κατέβηκα τον λόφο” μέχρι πιο εξειδικευμένα πράγματα. Αυτό που μου άρεσε πολύ στην αφήγηση ήταν πως δικαιολογούταν πολύ λόγω του Alan. Ως συγγραφέας (στο επάγγελμα) που παίζει μεγάλο ρόλο στη ιστορία, ήταν πολύ ωραίο να ακούμε την αφήγηση του Alan, όσο παίζουμε ως ο Alan, κάνοντας πράγματα για τον Alan σε ένα μέλλον που ο Alan έχει ζήσει αλλά όχι ο χαρακτήρας του Αlan και εμείς… Αν μπερδευτήκατε, μην αγχώνεστε, όλα βγάζουν νόημα στο τέλος…

Τέλος, στο θέμα της αφήγησης, η φωνή μου φάνηκε σε μερικά σημεία λίιιιγο υπερβολική αλλά δεν γείωσε ποτέ την εμπειρία. Όπως και στο original, έτσι και στο Alan Wake Remastered η ιστορία σε ρουφάει από την αρχή, και δεν σε αφήνει ούτε δευτερόλεπτο. Όλο το σύνολο των voice-actors ήταν σε πάρα πολύ καλό επίπεδο.

Story – Spoiler Free

O Alan Wake είναι ένας συγγραφέας. Τα τελευταία 2 χρόνια υποφέρει από έλειψη έμπνευσης, που τον αποτρέπει από το να γράψει κάτι εντυπωσιακό. Έτσι, αποφασίζουν με την γυναίκα του την Alice να νοικιάσουν ένα απομονωμένο παραλίμνιο σπίτι κάπου στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό στα Αμερικανικά εδάφη… Βλέπετε που πάει προφανώς όλο αυτό! Στο εισαγωγικό μέρος του παιχνιδιού ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει ένα μυστήριο στην περιοχή των Bright Springs, το οποίο και ο χαρακτήρας μας καλείται να λύσει.

Τα παράδοξα ξεκινάνε από την αρχή της ιστορίας και μας προϊδεάζουν ότι τα πράγματα δεν ειναι και πολύ σωστά. Μια γυναίκα στην αρχή, που δείχνει ότι είναι κάπως απειλητική, και ένας άντρας που ζητάει κάτι απρόσμενο από τον Alan: ένα βιβλίο που ο Alan δεν έχει γράψει ακόμα αλλά βρίσκεται ακόμα στον νου του σαν ιδέα. Καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού, βρίσκουμε στο δρόμο μας διάφορες σελίδες από το εν λόγω βιβλίο και εκεί είναι που αρχίζει να μπλέκεται το πράγμα.

Το σκοτάδι

Ένα αξιόλογο μέρος της ιστορίας που με ενθουσίασε και θεωρώ ότι είναι το δυνατότερο μέρος του παιχνιδιού είναι η επαφή του χαρακτήρα με το σκοτάδι. Αρχικά, αν μπορούσαμε να περιγράψουμε με μια απλή φράση το παιχνίδι, θα λέγαμε ότι είναι η αποσύνθεση του Alan μέσα στο σκοτάδι. Η γυναίκα του εξαφανίζεται τελείως απροειδοποίητα και το γεγονός ότι η ίδια έχει φοβία στο σκοτάδι δένει τα πράγματα όλο και περισσότερο. Σε κάνει να δένεσαι τόσο με τον Alan αλλά και με την γυναίκα του, κάτι που προσωπικά θεωρώ επιτυχία για οποιοδήποτε narrative.

Τέλος λάτρεψα διάφορα references στον σύγχρονο κινηματογράφο. Τα κοράκια που παίζουν μεγάλο reference με τον Hitchkock, αλλά και μερικές σκηνές με τσεκούρια όπως έχει σκηνοθετήσει ο Kubrick στο The shining: όλα θυμίζαν διάφορες σκηνές που προσωπικά ευχαριστήθηκα σαν φόρους τιμής. Εκτός από τα references όμως ,όλη η ατμόσφαιρα και ειδικότερα το σκοτάδι σαν ιδέα έχει το δικό του ρόλο και συντελεί στο story όσο και στο gameplay. Μια ωραία πινελία που αξίζει να αναφερθεί επίσης είναι πως η πλοκή σπαέι σε chapters όπως σε ένα βιβλίο. Συνεπώς ο παίκτης παίζει κεφάλαια που έχουν και βλέπει recaps του τί έγινε στο προηγούμενο επεισόδιο. Μου άρεσε πολύ σαν στοιχείο που σπάει την γραμική εξέλιξη μιας ιστορίας.

Alan Wake Hitchkock reference
Hitchkock?

Gameplay

Στο Alan Wake Remastered το gameplay έχει ένα σχετικά διφορούμενο χαρακτήρα. Έχουμε αναφερθεί ξανά στην σημασία του gameplay. Αρχικά δεν υπάρχει leveling up σε αντικείμενα μέσω currency όπως έχουμε δεί στο Resident Evil ή άλλα παιχνίδια. Τέτοια RPG στοιχεία λείπουν από το Alan Wake σαν σύνολο. Όλα τα όπλα και τα αντικείμενα τα βρίσκεις in game και το επίπεδο τους ανεβαίνει όσο προχωράει το στόρυ. Μιλώντας για αντικείμενα, ο φακός σας είναι ο καλύτερος σας φίλος. Γενικά όπως αναφέρεται και παραπάνω το φως και το σκοτάδι αποτελούν τα βασικά mechanics. Έτσι, όσο έχει μπαταρία ο φακός μπορείτε να αντιμετωπίσετε κάπως τα υπερφυσικά στοιχεία που εμφανίζονται στον δρόμο σας. Μιας και η βασική ιδέα είναι ότι αυτοί οι χαρακτήρες φοβόυνται το φώς, ρίχνοντας πάνω τους με τον φακό μπορείτε να τους αποδυναμώσετε ώστε να ρίξετε με το πιστόλι.

Σχολιάζοντας περισσότερο αυτή την αντίδραση με τους εχθρικούς NPCs, υπαρχουν και άλλα αντικείμενα που βοηθάνε την κατάσταση. Φωτοβολίδες που είναι αρκετά δυνατές ή χειροβομβίδες λάμψης που έχουν ένα σημαντικό αποτέλεσμα, ακόμα και στον Alan βέβαια. Αρκετά καλοστημένο στοιχείο του gameplay. Αντικείμενα αντιδρούν με τις πράξεις του χαρακτήρα όπως εκρήξεις, λάμπες στον δρόμο κλπ που βοηθάνε επίσης αυτή την κατάσταση. Επίσης με τον φακό μπορείτε να βρείτε κρυμμένα Crates που έχουν μέσα διάφορα boost σφαίρες κλπ. Πέρα από αυτό όλα τα υπόλοιπα αφορούν το κλασσικό gameplay 3rd person που περπατάς, εξερευνείς και ανακαλύπτεις.

Αστοχία στο gameplay ή γενικότερο design flaw;

Προσωπικά, το να στοχεύεις με ένα φακό τους κακούς και να τους πυροβολείς είναι κάτι που βρίσκω αρκετά διασκεδαστικό. Αυτό βέβαια έχει κάποια θεματά σχετικά με την εξέλιξη του. Αυτό πρακτικά είναι και το πρόβλημα: δεν υπάρχει εξέλιξη στον τομέα του gameplay. Οι εχθροί κάποια στιγμή γίνονται overwhelming και απλά πασχίζεις με τον φακό ή όποιο άλλο μέσο. Η μπαταρία του φακού τελειώνει ανα τακτά χρονικά διαστήματα οπότε ο χαρακτήρας αλλάζει μπαταρία κάτι που μέσα στην αλληθοφάνεια του gameplay μου φάνηκε παράδοξο. Και δεν εννοώ τα παράδοξα που γεννάει πανέμορφα η ιστορία. Μετά από κάποιο σημείο το σκηνικό με τον φακό δεν είναι τόσο δημιουργικό όσο θα ήθελα. Κουράζει. Μέσα σε όλες τις δυσκολίες ο χαρακτήρας κουράζεται να τρέχει και αρκετές φορές μπλέχτηκα ώστε να προσπαθώ να γλιτώσω επειδή ο φακός ήταν low ή έπρεπε να γίνει reload στο όπλο.

Έτσι κατά κάποιο τρόπο το Alan Wake Remastered ίσως στηριχτεί από τις 3 δυσκολίες που προσφέρει: Easy, Normal, Nightmare. Προσωπικά θα ήθελα και ένα story mode που θα έπαιζε πιο πολύ με την ατμόσφαιρα και την ιστορία παρά με το πιστολίδι στα… όντα που συναντάμε. Τονίζω ότι αυτό είναι και το μοναδικό flaw που βρήκα να μην μου αρέσει σε όλο το παιχνίδι. Διχάζομαι όμως σχετικά με το αν είναι πραγματικά μέρος του γενικότερου game design ώστε να δείξει αν όλο αυτό είναι η δυσκολία του Alan να αντιμετωπίσει τους φόβους του ή γενικότερο θέμα που απλά καθυστερεί την πορεία του παιχνιδιού.

Alan Wake Story Point
Mysterious isn’t it?

Συμπέρασμα

Εξαιρώντας το μοναδικό μέρος του Gameplay που με ενόχλησε ανα σημεία, πραγματικά το Alan Wake Remastered είναι είδος παιχνιδιού που θα έπρεπε να βλέπουμε πιο τακτικά. Είναι από τα κορυφαία παραδείγματα πως ένα μυστήριο και μια ιστορία κρατάνε τον παίκτη και του προσφέρουν τόσα πράγματα να σκεφτεί και να νιώσει. Πάνω σε αυτό είναι επίσης ένα παράδειγμα πως τα Horror παιχνίδια δεν χρειάζεται να κρύβονται πίσω από τα jumpscares και το κυνηγητό. Για όσους το παίξουν ή όχι, τα καλύτερα και πιο ανατριχιαστικά πράγματα που υπήρξαν στο παιχνίδι ήταν αυτά που έγραφε ο Alan στα χαρτιά.

To Alan Wake Remastered την ώρα της συγγραδής κοστίζει 29.99€ και θεωρώ πως τα αξίζει για αυτό που έχει να προσφέρει. Μυστήριο, τρέξιμο, κι άλλο μυστήριο που αποκαλύτπει τι συμβαίνει και προοδεύει την ιστορία για να βρούμε… και λίγο ακόμα μυστήριο μυστήριο. Τέλος τα DLC επίσης έχουν ωραίες προσθήκες στην ιστορία και αξίζουν μια δοκιμή από αυτούς που τους άρεσε το core μέρος του παιχνιδιού.

Το Alan Wake Remastered κυκλοφορεί για Xbox Series X and Series S, PlayStation 4, Microsoft Windows, PlayStation 5 και Xbox One.

Ευχαριστούμε την AVE TECH για την παροχή του review unit που χρησιμοποιήσαμε.

Kostas Nikolaou

Posts published: 96

Graduated as a Sound Technician and currently doing my Master's Degree in Sound Design for Video Games. I am playing music as long as i can remember myself and i am a huge fan of FPS and RPG games.