Όταν μάθαμε πως η Square ετοιμάζει ένα νέο Guardians τίτλο, τα συναισθήματα μας ήταν ανάμεικτα. Δεν ξέραμε τι ακριβώς έπρεπε να περμένουμε. Θα μπορούσε να καταλήξει ένα αριστούργημα σαν τα Spider-Man της Insomniac, ή να ακολουθήσει το μονοπάτι του Marvel’s Avengers. Παραδόξως, το Guardians of the Galaxy της Eidos Montreal, δεν ταιριάζει σε κανένα από τα δύο αυτά καλούπια. Οι Guardians είναι ίσως από τους πιο δύσκολους χαρακτήρες να αποτυπωθούν στα media εκτός των κομικ. Ίσως το MCU μας έχει καλομάθει σχετικά με το τι να περιμένουμε από τις μεταφορές των αγαπημένων μας υπερηρώων εκτός των σελίδων ενός χρωματιστού βιβλίου, αλλά σας διαβεβαιώ πως η tough love σχέση ανάμεσα στα πέντε αξιαγάπητα misfits που παλεύουν για να διατηρήσουν την ισορροπία στον γαλαξία. Μπορώ όμως με ασφάλεια να πω ότι η Eidos Montreal έκανε εξαιρετική δουλειά εδώ.
TL;DR – 8/10
| Θα το λατρέψεις αν | Μάλλον όχι για εσένα αν |
|---|---|
| – Είσαι avid MCU enjoyer | – Σου αρέσει η εξερεύνηση |
| – Θες να σώσεις τον γαλαξία | – Περιμένεις ικανοποιητικό pew-pew |
| – Προτιμάς τα cinematic games | – Δεν αντέχεις τα bugs και τα οπτικά glitches |
| – Εκτιμάς τις linear εμπειρίες |
Το συγκεκριμένο review βασίζεται στην προσωπική μου εμπειρία με το Marvel’s Guardians of the Galaxy στο PlayStation 5. Η δική σας εμπειρία μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την πλατφόρμα που χρησιμοποιείτε. Μπορείτε να προμηθευτείτε το game από εδώ.
Γραφικά
Τα γραφικά είναι πολύ σημαντικά σε ένα superhero game. Καλείσαι να δημιουργήσεις έναν κόσμο ο οποίος ενώ δεν πατάει στην πραγματικότητα, πρέπει να φαίνεται έστω αληθοφανής, ώστε να μπορεί να συνδεθεί με την ιστορία ο παίχτης. Το καλύτερο παραδείγμα είναι, φυσικά, το Marvel’s Spider-Man της Insomniac. Αλλά το Guardians of the Galaxy διαδραματίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο διάστημα, πώς ακριβώς θα δημιουργήσει έναν αληθοφανή κόσμο; Κι όμως, το καταφέρνει, αλλά με έναν παράδοξο τρόπο.
Όπως στο cinema, ή και καλύτερα
Οι χαρακτήρες σε αυτό το game είναι *chef’s kiss*. Τα character models είναι πραγματικά άψογα. Τα animations ειδικότερα, είναι αυτά που κάνουν τους χαρακτήρες να μοιάζουν με πραγματικούς ανθρώπους πραγματικά όντα. Το παιχνίδι περιέχει άπειρα κοντινά πλάνα των χαρακτήρων κατά την διάρκεια των διαλόγων. Οι εκφράσεις του προσώπου καταφέρνει επικοινωνήσει πλήρως τα συναισθήματα που ταιριάζουν στους διαλόγους. O Peter Quill έχει πάντα αυτό το ψωροπερήφανο χαμόγελο στο πρόσωπο του όταν λέει κρύα αστεία, ο Rocket είναι πάντα έτοιμος να τρίξει τα δόντια σε όλους και ο Drax βρίσκεται μονίμως με μια κενή έκφραση, σαν να του αποσπά κάτι την προσοχή.
Έχουμε συνηθίσει τους σουπερ ήρωες στα videogames μας να είναι συνήθως flat σε εκφραστικό επίπεδο. Ακόμη και ο Miles Morales της Insomniac, με το ζόρι πέρναγε το vibe check. Στο Guardians of the Galaxy δεν υπήρχε αποσύνδεση ανάμεσα στους διαλόγους και τις εκφράσεις. Μόνο μερικά bugs.
Φυσικά, μην περιμένετε να δείτε τον Chris Pratt στις οθόνες σας, η Eidos Montreal έχει δημιουργήσει μια δική της εκδοχή των κηπουρών του γαλαξία. Και ειλικρινά, είναι πολύ καλύτερα από τις κινηματογραφικές βερσιόν τους. Ειδικά ο Star-Lord, ταιριάζει πολύ περισσότερο στο παρουσιαστικό κάποιου που αρνείται να δεχθεί ότι η εφηβεία τελείωσε. Οι νέες εμφανίσεις έρχονται μαζί με ολοκαίνουρια outfits, κάποια εμπνευσμένα από κομβικές στιγμές στα κομικ ή στο MCU και κάποια δημιουργημένα αποκλειστικά για το game.
Guardians on tour
Το συγκεκριμένο game είναι μια οπτική πανδαισία. Κάνει τα μάτια μου χαρούμενα. Οι χαρακτήρες είναι αρκετά σημαντικοί, αλλά κάπου πρέπει να λαμβάνουν χώρα κι οι περιπέτειες τους. Στο Guardians of the Galaxy, πραγματικά δεν προλαβαίνουμε. Η ιστορία κινείται αρκετά γρήγορα και οι μεταβάσεις από το ένα περιβάλλον στο άλλο είναι αστραπιαίες. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδέψεις τον έναν πλανήτη με κάποιον άλλον, γιατί όλοι τους έχουν κάτι το ξεχωριστό, κάτι που τους χαράζει στην μνήμη σου.
Οι Guardians of the Galaxy καταπιάνονται με σχετικά ανάλαφρη θεματολογία (εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον), κι αυτό αντικατοπτρίζεται μαεστρικά στους κόσμους που επισκέπτονται. Φωτεινά χρώματα σε τεράστιες πεδιάδες, neon φώτα σε σκοτεινά σοκάκια, η οικειότητα του Milano, η παγωνιά του διαστημάτος. Η ποικιλία είναι μεγάλη, δεν προλαβαίνεις να συνηθίσεις την αισθητική ενός πλανήτη κι έχεις ήδη περάσει στον επόμενο. Όλοι οι κόσμοι είναι εξαιρετικά σχεδιασμένοι, αλλά οι πυρετώδεις ρυθμοί με τους οποίους κινείται η πλοκή δεν σε αφήνει να τους απολαύσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα καμιά φορά να μοιάζουν ρηχοί και να υπάρχουν πολύ μικρά περιθώρια εξερεύνησης.
Η μικρή διάρκεια παραμονής σε κάθε κόσμο έκανε την Eidos να εστιάσει στην ποικιλία αντί για το βάθος και την περιπλοκότητα της κάθε περιοχής. Παρόλα αυτά, υπάρχει περιθώριο αλληλεπίδρασης με αυτά που βλέπεις. Υπάρχουν collectibles σκορπισμένα μέσα στον κόσμο, και οι πρωταγωνιστές μας πάντα έχουν μια έξυπνη ατάκα να πετάξουν για οτιδήποτε αντικρίζεις. Η ποικιλία σε αυτά μπορεί να μην είναι μεγάλη, αλλά υπάρχει μια συνοχή σε αυτά που βρίσκεις στον δρόμο σου την οποία εκτίμησα ιδιαίτερα.
Πλοκή
Η ιστορία είναι ίσως ο μεγαλύτερος άσσος στο μανίκι του Guardians of the Galaxy. Δεν είναι με τίποτα αυτό που περιμένεις να δεις. Το που αρχίζεις δεν έχει καμία σχέση με το που τελειώνεις, παρά το γεγονός ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους. Όπως ακριβώς οι ταινίες, έτσι και το game, αφηγείται μια βαθύτερη ιστορία από αυτή που δείχνει εκ πρώτης όψεως. Ο ανάλαφρος χαρακτήρας της οπτικής παρουσίασης, του ηχητικοί σχεδιασμού αλλά και οι συνεχείς αστεϊσμοί των χαρακτήρων δεν σε προετοιμάζουν καθόλου για το συναισθηματικό roller coaster με το οποίο θα βρεθείς αντιμέτωπος λίγες ώρες αφού πατήσεις το “New Game”.
Gardeners of the Galaxy
H ιστορία μας ξεκινά λίκγο μετά τον Διαγαλαξιακό Πόλεμο (Galactic War). Οι ήρωες μας δεν είναι και οι πιο γνωστοί στα πέριξ και αποζητούν τρόπους να αποκτήσουν δόξα ως προστάτες του σύμπαντος, αλλά και χρήματα. Έτσι, κατευθύνονται πως την Quarantine Zone (παντού βρίσκεται αυτή η καραντίνα ρε φίλε), ώστε να πιάσουν κάποιο από τα τέρατα που βρίσκονται σε καραντίνα ως γαλαξιακές απειλές και να το πουλήσουν μετά στην Lady Hellbender, μια μαφιόζο του διαστήματος, η φήμη της οποίας έχει προκαλέσει την δημιουργία διάφορων θρύλων γύρω από το πρόσωπο της.
Μάλλον δεν χρειάζεται να σας το πούμε εμείς, αλλά τίποτα δεν πηγαίνει όπως το έχουν σχεδιάσει οι ήρωες μας. Ξαφνικά καταλήγουν στα δίχτυα των Nova Corps, των διαστημικών τσέων δηλαδή, οι οποίοι τους έπιασαν να έχουν μπει παράνομα στο Quarantine Zone, και για αυτό τους επιβάλλουν ένα τσουχτερό πρόστιμο. Έτσι, αναγκάζονται να παίξουν την ζωή τους κορώνα γράμματα για να καθαρίσουν το όνομα τους. Στο δρόμο τους, θα πέσουν πάνω σε έναν εχθρό μεγαλύτερο από ότι είχαν υπολογίσει και θα χρειαστεί να αναζητήσουν την βοήθεια παλιών ή και καινούριων συμμάχων. Ανάμεσα τους ένας τετράποδος σοβιετικός αστροναύτης, ένας υπερυπολογιστής συλλογικής νοημοσύνης και ένα μπλε λάμα.
Ομαδικό πνεύμα πάνω απ’ όλα
Η μεταφορά χαρακτήρων από το χαρτί στην μεγάλη οθόνη είναι δύσκολη υπόθεσεις, πόσο μάλλον στις κονσόλες στο σαλόνι κάθε ενός από εμάς. Οι χαρακτήρες στο Marvel’s Guardians of the Galaxy είναι υποδειγματικά γραμμένοι. Είναι πολυδιάστατοι, έχουν επιθυμίες και συναισθήματα τα οποία πληγώνονται πιο συχνά από ότι θα περίμενες, κάνουν αστεία τα οποία δεν είναι πάντα επιτυχημένα και αποζητούν ο ένας την επιβεβαίωση του άλλου. Δυσκολεύονται να ταιριάξουν μεταξύ τους και τσακώνονται διαρκώς αλλά ποτέ κακοπροαίρετα. Οι προσωπικές τους επιθυμίες μπαίνουν στον δρόμο της συλλογικής τους δράσης. Η ιστορία εδώ απεικονίζει μια παρέα από misfits που απλά έτυχε να κολλήσουν μεταξύ τους, και αυτό υποτίθεται πως είναι οι Guardians of the Galaxy.
Η χημεία ανάμεσσα τους είναι πραγματικά φοβερή. Σαν μια πραγματική παρέα, κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον και μπορείς να συμμετέχεις κι εσύ στους διαλόγους, επιλέγοντας τις αντιδράσεις του Peter. Ανάλογα με το τι θα πεις, οι φίλοι σου μπορεί να το θυμηθούν στο μέλλον και να επηρεάσει κάποια από τις επιλογές τους. Ταυτόχρονα, ο Peter είναι ο μόνος playable χαρακτήρας, αλλά απέχει πολύ από το να είναι κενός. Μπορεί να διαλέγεις εσύ τις αντιδράσεις του σε ορισμένες καταστάσεις, αλλά τίποτα δεν μοιάζει out of character. Την ίδια στιγμή, τo χιούμορ είναι άχαστο. Τα ξεκάρφωτα λογοπαίγνια και οι μπηχτές δεν παλιώνουν ποτέ και σε συνδυασμό με τις εκφραστικές αντιδράσεις των Rocket και Drax, είναι σίγουρα ένα από τα σεναριακά highlights.
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Αν είστε σαν κι εμένα, πριν το MCU δεν θα είχατε ιδέα ποιοι είναι οι Guardians of the Galaxy και τι ζόρι τραβάνε. Η αντίληψη σας σχετικά με αυτούς τους χαρακτήρες βασίζεται αποκλειστικά στο κινηματογραφικό περιεχόμενο της Marvel. Όπως είπαμε και προηγουμένως όμως, οι εκδοχές των ηρώων που βλέπουμε εδώ δεν συμβαδίζουν πλήρως με τους κινηματογραφικούς τους ομόλογους. Worry not, η Eidos έχει φροντίσει να χτίσει παραπάνω από επαρκώς το background των πρωταγωνιστών.
Ο Peter Quill είναι αυτός που επωφελείται περισσότερο από τις αναδρομές στο παρελθόν. Μαθαίνουμε μερικές σημαντικές λεπτομέρειες για την παιδική του ηλικία καθώς και το πως οδηγήθηκε στο να γίνει ο Star-Lord. Τα υπόλοιπα μέλη της παρέας δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση, αλλά μαθαίνουμε σημαντικά στοιχεία για αυτούς μέσω των διαλόγων ή του γενικότερου context.
Εν ολίγοις, μπορείτε να μπείτε στο game στα τυφλά και μέχρι το τέλος του να έχετε μια καλή ιδέα τι αντιπροσωπεύει ο κάθε ήρωας. Μπορεί να ακούγεται γελοίο, αλλά πολλές φορές τα βασικά είναι αυτά που παραβλέπουν τα περισσό αφηγήματα.
Gameplay
Το gameplay είναι πολύ hit or miss κατά την άποψη μου. Το combat δεν έχει αυτό το κάτι που το κάνει αξιομνημόνευτο, η εξερεύνηση είναι περιορισμένη και οι γρίφοι εύκολοι. Παρόλα αυτά, η Eidos Montreal προσπαθεί τόσα πολλά πράγματα κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, που θα ήταν άδικο να μην το εκτιμήσω. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα sections του παιχνιδιού, δηλαδή ποτέ δεν θα βαρεθείς.
Δεν μπορώ όμως να παραβλέψω το γεγονός ότι το gameplay είναι απλά ένα όχημα για την πλοκή. Όλα τα gameplay sections είναι χτισμένα γύρω από την ιστορία που αφηγείται η Eidos. Είναι κακό αυτό; Καθόλου. Περιορίζει τα περιττά στοιχεία. Δεν υπάρχει κάτι παραπανίσιο στο Guardians of the Galaxy. Συνήθως συμβα΄νει το αντίθετο: η πλοκή χτίζεται γύρω από τα gameplay sections, ώστε να μπορούν να κολλήσουν μεταξύ τους όλα τα gameplay features. Αυτό οδηγεί σε filler content.
Get a load of this
Τo Guardians of the Galaxy είναι στο μεγαλύτερο μέρος του ένα third person shooter. Χειριζόμαστε τον Star-Lord εξάλλου, με τα εμβληματικά διπλά πιστόλια του. Οι βασικοί μηχανισμοί είναι άρτιοι, αλλά ένιωθα μονίμως πως κάτι λείπει. Το οπλοστάσιο σου αποτελείται μόνο από τα πιστόλια του Quill, αλλά κατά την διάρκεια της πλοκής αποκτούν elemental στοιχεία, τα οποία φέρνουν μια νέα διάσταση σε κάθε μάχη. Υπάρχουν combos τα οποία μπορείς να εκτελέσεις σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, ενώ ως αρχηγός να κατευθύνεις τις κινήσεις τους δίνοντας τους οδηγίες σχετικά με το που να χρησιμοποιήσουν τις ικανότητες τους.
Το Guardians of the Galaxy είναι ένα ομαδικό παιχνίδι, και δεν παύει ποτέ να στο θυμίζει. Μετά από κάθε μάχη, αντί να επενδύσεις τα XP σου στον χαρακτήρα που χειρίζεσαι, τα μοιράζεσαι με όλο το crew. Ο κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του μοναδικές ικανότητες και φέρνει διαφορετικά πράγματα στο τραπέζι, χτίζοντας πάνω στην ιδιαίτερότητες του καθενός, στις οποίες φαίνεται να ποντάρει το όλο concept.
Προς μεγάλη μου απογοήτευση, οι μάχες δεν αργούν να μετατραπούν σε show πυροτεχνημάτων. Υπάρχουν στιγμές που δυσκολεύεσαι να διακρίνεις τι ακριβώς συμβαίνει στην οθόνη σου. Το target lock δεν δουλεύει πάντα και όταν δουλεύει, επιλέγει μόνο του που ρίχνεις. Το dodge είναι εντελώς hit or miss, σε σημείο που μερικές φορές απλώς αρνείται να αποκριθεί, και πεθαίνεις ανούσια.
Star-Lord, ο μικρός εξερευνητής
Η linear φύση του παινχιδιού πάει να πει ότι βρίσκεσαι για το μεγαλύτερο μέρος της εμπειρίας σου πάνω σε ράγες. Τα τελευταία χρόνια, αυτό θεωρείται για κάποιον περίεργο λόγο σαν να παίζεις με βοηθητικές ρόδες. Προσωπικά, είμαι θερμός υποστηρικτής ότι μια καλή linear εμπειρία είναι πολύ ανώτερη από μια μέτρια sandbox προσπάθεια. Το Guardians of the Galaxy είναι λαμπρό παράδειγμα της πρώτης κατηγορίας, κι ας θυσιάζει κάποια πράγματα για να το επιτύχει. Το πρώτο πράγμα που αφήνουμε πίσω είναι η εξερεύνηση.
Ο κάθε πλανήτης που επισκέπτεσαι είναι πανέμορφος, αλλά το τι μπορείς να κάνεις εντός του gameplay κάπως απογοητευτικό. Μπορείς να βρεις collectibles και να μαζέψεις resources που βρίσκονται στο πάτωμα. And that’s about it. Δεν υπάρχουν side missions, αν και ίσως καλύτερα καθώς το game μοιάζει πιο εστιασμένο, δίχως περισπασμούς. Το πιο απογοητευτικό είναι ότι τα outfits για τους χαρακτήρες σου τα βρίσκεις σε random chests που βρίσκεις σε κρυφά μονοπατάκια. Επίσης, ανεκδιήγητη είναι η έλλειψη του sprint.
Αξιοσημείωτο είναι πως το συγκεκριμένο game επιτέλους δίνει μια εξήγηση για το detective mode/eagle vision/witcher senses/οπωςθεςπεςτο που πλέον έχει αναγκαστικά κάθε game. Ναι, το visor του Star-Lord του επιτρέπει να βλέπει σημαντικά στοιχεία που δεν παρατηρεί με γυμνό μάτι. Αυτός είναι ο ρόλος του, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα games που απλά το βάζουν ως hand-holding mechanic. Thanks for coming to my TEDtalk.
The night is young and full of terrors
Στον τεχνικό τομέα, το παιχνίδι δεν βρίσκεται και στην καλύτερη κατάσταση. Όταν όλα δουλεύουν as intended, το αποτέλεσμα είναι παραπάνω από εντυπωσιακό. Αλλά πιο συχνά από ότι θα έπρεπε, όλο και κάτι πηγαίνει στραβά. Τα lighting και texture pop-ins (ή και pop-offs καμιά φορά) έγιναν συνήθεια κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Ορισμένες φορές, τα button prompts δεν εμφανίζονται σε κομβικά σημεία του gameplay (μάλιστα, έτσι οδηγήθηκα και σε ένα secret ending). To παιχνίδι ξεκινά αυτόματα στο Performance mode, και μάλλον κάτι ξέρει. Ενώ το Quality mode είναι συνήθως η επιλογή μου για τα πιο cinematic παιχνίδια, το Guardians of the Galaxy δυσκολεύεται να διατηρήσει το 30άρι και το Performance είναι μονόδρομος.
Συνάντησα και δύο game-breaking bugs τα οποία μου κόλλησαν τα objectives και αναγκάστηκα να loadάρω προηγούμενο save. Περιμένουμε όλα αυτά να διορθωθούν στα επόμενα patches.
Ήχος
Η ηχητική επένδυση είναι καταλυτική για κάθε game που σέβεται τον εαυτό του. Και το συγκεκριμένο είναι πραγματικά εντυπωσιακό, στα περισσότερα κομμάτια.
Αγνές 80s ροκιές στο soundtrack
Το Guardians of the Galaxy δεν θα ήταν το ίδιο δίχως το εξαιρετικό soundtrack που το πλαισιώνει. H μουσική που παίζει το Walkman του Star-Lord αποτελείται από εμβληματικά rock hits της δεκαετίας του ’80 και τα vibes είναι απίστευτα. Από David Bowie και Wham! μέχρι Motley Crue και Iron Maiden, είναι ακριβώς ότι χρειάζεσαι όταν αδειάζεισ γεμιστήρες πάνω σε εχθρικούς εξωγήινους. Το soundtrack είναι διαθέσιμο στο σαλόνι του Milano, και μπορείς να ρυθμίσεις το playlist όπως εσύ θες. Αν θες να το ακούς και εκτός παιχνιδιού, υπάρχει έτοιμη playlist στο Spotify.
Αδιαμφισβήτητα όμως, το καλύτερο feature είναι το “Huddle Up” που μπορείς να κάνεις κατά την διάρκεια κάποιας μάχης. Μόλις γεμίσει το momentum σου, φωνάζεις την ομάδα σου για ένα time-out και τους ανυψώνεις το ηθικό. Με το που επανέλθετε στην μάχη, ένα τυχαίο τραγούδι θα παίζει στο background. Το υπόλοιπο OST κινείται σε πιο ήρεμους ρυθμούς, ώστε να μην επισκιάζει τα licensed κομμάτια.
Παραπάνω από ταιριαστό voice acting
Οι ηθοποιοί, όπως έχουμε συνηθίσει στους blockbuster τίτλους όπως ο συγκεκριμένος, κάνουν εξαίσια δουλειά. Ο αριθμός των γραμμών που έπρεπε να ηχογραφήσουν είναι μεγαλύτερος από τα περισσότερα linear games, καθώς το Guardians of the Galaxy είναι αρκετά τίμιο σε διάρκεια. Κι όμως, σπάνια θα δεις γραμμή διαλόγου να επαναλαμβάνεται. Το production value είναι πολύ υψηλό κι εδώ είναι που φαίνεται περισσότερο.
Βοηθάει κιόλας που οι διάλογοι είναι εξαιρετικά γραμμένοι. Ειλικρινά, οι σεναριογράφοι ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου. Το χιούμορ είναι πάντα εύστοχο αν αναλογιστούμε τις προσωπικότητες με τις οποίες έχουμε να κάνουμε και με έπιασα να γελάω αρκετές φορές με το συνεχές banter.
Συμπέρασμα
Άρχισα το Guardians of the Galaxy με πολύ χαμηλές προσδοκίες και… δεν ήταν με τίποτα αυτό που περίμενα. Σίγουρα μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις του 2021, το Guardians της Eidos ανήκει σε μια θέση στο βάθρο με τα superhero games, κάπου ανάμεσαστο Spider-Man της Insomniac και το Arkham Asylum της Rocksteady. H πλοκή είναι γεμάτη εκπλήξεις, ενα πραγματικό συναισθηματικό rollercoaster και μέσα από αυτήν γνωρίζεις καλύτερα τους ήρωες όπως αυτοί αποτυπώνονται στις σελίδες των κομικ.
Οπτικά, το game είναι εντυπωσιακό to say the least, όταν όλα δουλεύουν σωστά τουλάχιστον. Η ηχητική επένδυση είναι από τις πιο διασκεδαστικές που έχουμε συναντήσει τώρα τελευταία. Το gameplay έχει κάποιες αστοχίες, αλλά υπάρχει μεγάλη ποικιλία και συνήθως βρίσκεται στη θέση του συνοδηγού.
Προς όλους του Marvel Geeks εκεί έξω: το Guardians of the Galaxy είναι ένας must-play τίτλος, δίχως καμία αμφιβολία. Η Eidos Montreal έκανε εξαιρετική δουλειά και δεν επανέλαβε τα λάθη που είδαμε στο Marvel’s Avengers. Πρόκειται για μια linear εμπειρία, η οποία μοιάζει περισσότερο σαν να περνάς γρήγορα μέσα από τις σελίδες ενός κόμικ, παρά σαν να βλέπεις μια πολύωρη ταινία. Υπάρχει γνήσιο χιούμορ εδώ πέρα, το game ξεχειλίζει αυθεντικότητα, δημιουργεί την δική του ιστορία, δίχως να παρεμβαίνει στο source material. Μου χάρισε μερικά ευχάριστα βράδια μπροστά από την οθόνη μου και σίγουρα το ίδιο θα κάνει για εσάς.
Ευχαριστούμε θερμά την CDMedia για την παροχή του review unit που χρησιμοποιήσαμε.