*checks the date* Wait a second… Δεν έχει βγει εδώ και κάτι μήνες αυτό; Γιατί να διαβάσω τώρα το review; Τεχνικά… ναι. Αλλά τόσο εμείς όσο και τα αλάνια της Ember Lab ημασταν busy bees το τελευταίο διάστημα, και μόλις προ λίγων ημερών λάβαμε τους κωδικούς για τα review μας. Εξάλλου, δεν χρειάζεται να τα σκεφτόμαστε όλα τόσο πολύ. Το νέο φωνήεν της πανδημίας παρουσιάζεται δριμύτερο και όλοι βρισκόμαστε σε προληπτική καραντίνα. Ταυτόχρονα, οι πρώτες εκπτώσεις της χρονιάς είναι live στο PlayStation Store, κι αν θέλετε να κάνετε ένα δώρο στον εαυτό σας ή σε κάποιον αγαπημένο/η, το Kena: Bridge of Spirits είναι μία από τις καλύτερες επιλογές σας. Hear me out:
Καταρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι ξεκίνησα αυτό το playthrough εντελώς στα τυφλά. Δεν έχω δει κάποιο άλλο review, ό,τι γνωρίζω σχετικά με το Kena: Bridge of Spirits πηγάζει από το promotional υλικό και την παρουσία του τίτλου στα Game Awards. Γενικά, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο game θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερο από ότι ήταν στην πραγματικότητα. Και τι εννοώ: αν δεν είσαι enthusiast, ο μόνος τρόπος που θα μάθαινες για τον εν λόγω τίτλο είναι μέσω των διαφημιστικών στο PlayStation Store. Η αποκλειστικότητα πολλές φορές είναι δίκοπο μαχαίρι. Και η Ember Lab αποφάσισε να κλειδώσει το Kena τόσο στις κονσόλες, όσο και στο PC. This game is just too good για να έχει τόσο περιορισμένη απήχηση.
TL;DR – 8/10
Θα το λατρέψετε αν: | Μάλλον όχι για εσας εαν: |
---|---|
– Ψάχνετε για μια φρέσκια προσέγγιση στο είδος των action platformers | – Θέλετε το gameplay να αποτελεί πρόκληση |
– Σας αρέσει η καρτουνίστικη οπτική παρουσίαση | – Ψάχνετε για ένα game που θα σας κρατήσει κολλημένους για ατελείωτες ώρες |
– Θέλετε να ζήσετε μια ξεκούραστη περιπέτεια σε έναν φανταστικό κόσμο | – Δεν έχετε PlayStation και είστε μέτοχοι της Valve |
– Πάντα θέλατε να χτίσετε τον δικό σας στρατό από minions |
Γραφικά
Είμαι σίγουρος έχετε βαρεθεί να το διαβάζετε αυτό, αλλά η οπτική παρουσίαση είναι ένα από τα δυνατότερα σημεία αυτού του τίτλου. Μιας και έχουμε περάσει και επισήμως στην περίοδο που οι νέοι τίτλοι εκμεταλλεύονται για τα καλά τις δυνατότητες των νέων συστημάτων, η μάχη έγκειται κυρίως στο κομμάτι του στυλ. Και το Bridge of Spirits έχει μπόλικο στυλ. Αν χρειαζόταν να το προσδιορίσω θα έλεγα πως είναι ένα κράμα των ονειρικών κόσμων από τις κλασικές ταινίες του Studio Ghibli και χαρακτήρων από ταινίες της Disney. Είναι ταυτόχρονα μυστηριώδες, welcoming, και εμφανέστατα επηρεασμένο από την Ιαπωνική κουλτούρα.
Είναι ένα έργο τέχνης
Ειλικρινά, το πιο εντυπωσιακό κομμάτι είναι το πόσο καλά δένουν όλα τα κομμάτια του art style μεταξύ τους. Τα τοπία, τα skyboxes, οι χαρακτήρες, τα Rot, οι μαγικές δυνάμεις: όλα μοιάζουν σαν να προέρχονται από τον ίδιο μαγικό κόσμο, κι αυτό είναι πιο δύσκολο από ότι ακούγεται. O φωτισμός είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού, και σε αυτό το game φαίνεται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Ο φωτισμός θέτει το mood του κάθε level, και σε συνδυασμό με τις συχνές αλλαγές περιστάσεων, δίνει την αίσθηση ότι όντως προχωράς μέσα στο game. Ποτέ δεν μένεις αρκετά σε μια περιοχή του δάσους ώστε να σε κουράσει.
Το ταξίδι της Kena είναι short and to the point. Από το βαθύ δάσος περνάς στο εγαταλελλειμμένο χωριό κι από εκεί κατευθείαν στις σκοτεινές σπηλιές. Το Kena είναι ένα game που δεν βαριέσαι να κοιτάς, πραγματικά. Το δάσος σε κάνει να νιώθεις ευχάριστα, η ιστορία πραγματικά σου φτιάχνει την διάθεση. Υπάρχουν αρκετά πράγματα για να δεις, αλλά όχι τόσα πολλά ώστε να χαθείς.
Τα cutscenes είναι φτιαγμένα σε συνεργασία με το ανεξάρτητο animation studio Sparx και μοιάζουν πραγματικά σαν να βγήκαν από μια πλήρους μήκους ταινία. Όσο εντυπωσιακά και αν ειναι τα cutscenes όμως, ακόμα και στο PS5, παρουσιάζουν αρκετό stuttering, σαν να τρέχουν σε διαφορετικό framerate από το υπόλοιπο game. Παρόλα αυτά. όλο το game είναι απροσδόκητα polished. Ας μην ξεχνάμε πως το Ember Lab αποτελείται από μόλις 15 άτομα. Κι όμως, τα bugs, όπως και τα loading screens είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Αν παίζετε στο PS5, το Fidelity Mode είναι φυσικά προτιμότερο για τέτοιου είδους games.
Η Kena και τα minions
Οι developers έχουν δώσει περισσότερη προσοχή στην Kena από ότι δίνω εγώ στο μέλλον μου. Το design του χαρακτήρα είναι σχετικά απλοϊκό, αλλά εύκολα αναγνωρίσιμο: ό,τι πρέπει δηλαδή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα animations είναι λεπτομερέστατα, αν και λίγο επαναλαμβανόμενα σε ορισμένα σημεία. Παρόλα αυτά, το Bridge of Spirits είναι φτιαγμένο ως εμπειρία του “ενός σαββατοκύριακου” οπότε αυτές οι λεπτομέρειες λίγους θα ενοχλήσουν. Οι εκφράσεις προσώπου ταιριάζουν γάντι στο εύπεπτο στυλ του παιχνιδιού. Όχι μόνο μοιάζει με καρτουν, αλλά ορισμένες φορές νιώθεις πως συμμετέχεις σε κάποιο καρτούν.
Πιστοί σύντροφοι της Kena το ραβδί και τα Rot, τα αξιαγάπητα μαύρα πλασματάκια τα οποία στρατολογεί στο πέρασμα της. Εκ πρώτης όψεως μοιάζουν με τα minions από το Despicable Me, μόνο που είναι πολύ πιο χρήσιμα. Σε αντίθεση με τους κίτρινους ομόλογους τους, τα Rot ειναι αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου της Kena κι όχι απλώς ενα κιουτ πρόσθετο. Τα εφέ του ραβδιού σου είναι επίσης φαντασμαγορικά και εντελώς in-character. Υποτίθεται ότι περιπλανιόμαστε σε ένα μαγικό δάσος και παλεύουμε με πνεύματα, and that’s exactly what this feels like.
Πλοκή
Δεν έχουν όλα τα παραμύθια πριγκίπισσες. Μερικά έχουν απλώς δυναμικές γυναίκες. Λατρεύεις να το βλέπεις, πραγματικά. Αυτό το σπρώξιμο των δυνατών, καθόλου sexualized πρωταγωνιστριών που ξεκίνησε με το Tomb Raider της Crystal Dynamics, ωρίμασε με την Aloy και την Senua, και πλέον κορυφώνεται με το νέο κύμα ηρωίδων, όπως η Kena. Ειδικότερα σε παιχνίδια όπως το Bridge of Spirits που ενδεχομένος απευθύνονται και σε ένα πιο νεανικό κοινό, τα σωστά πρότυπα είναι πολύ σημαντικά. Και η Kena είναι μια σωστή ηρωίδα για να έχουν ως πρότυπο οι μικροί μας φίλοι.
Η tour guide των πνευμάτων
Στο μαγεμένο δάσος της Kena, μένουν τα πνεύματα τα οποία δεν έχουν καταφέρει να προχωρήσουν στον επόμενο κόσμο. Δουλειά της ηρωίδας είναι να τα βοηθήσει να επιλύσουν το ζήτημα που τα κρατάει δεμένα σε αυτόν τον κόσμο, και να τα βοηθήσει να αναπαυθούν. Το Bridge of Spirits είναι μια ανθολογία από φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους ιστορίες, οι οποίες έχουν συνδεθεί αριστοτεχνικά.
Μπαίνουμε στην δράση κατευθείαν, δίχως να χρειαζόμαστε κάποιου είδους μακροσκελή πρόλογο. Όπως ακριβώς και η Kena, εξερευνούμε μέσω τον κόσμο γύρω μας αλληλεπιδρώντας με αυτόν. Η πλοκή είναι αρκετά απλοϊκή, αλλά το μεγαλύτερο νόημα βρίσκεται στις συγκινητικές επεισοδιακές ιστορίες που σου αφηγείται το game. Οι θεματικές ενότητες που εξερευνά το Ember Lab εδώ είναι πολύ σημαντικές: η σχέση των ανθρώπων με την φύση, το αίσθημα του αποχωρισμού, ο φόβος των οριστικών αποφάσεων και οι συνέπειες των πράξεων σου. Οι χαρακτήρες σου αφηγούνται έμμεσα τα προβλήματα τους κι εσύ πρέπει όχι μόνο να μπεις στην θέση τους, αλλά να τους βοηθήσεις να τα λύσουν κιόλας. Στην ηλικία που βρίσκομαι, το Bridge of Spirits είναι ένα next-level ψυχοθεραπείας. Σε βοηθά να επουλώσεις τραύματα που δεν ήξερες καν ότι υπήρχαν.
Έχεις bingeάρει ποτέ παιχνίδι;
Το Bridge of Spirits είναι ένα game το οποίο έχει σκοπό να το τελειώσεις σύντομα. Κι αυτό είναι κάτι που εκτιμώ. Όπως ακριβώς αγάπησα το Guardians of the Galaxy για τον ίδιο λόγο. Δεν έχεις πράγματα εδώ να σου αποσπάσουν την προσοχή. Η ιστορία είναι μία, αν και αποτελείται από πολλές μικρότερες, και δεν έχεις άκυρα side-quests να σου αποσπούν την προσοχή. Πρόκειται για μια σύντομη, συγκινητική μα συνάμα ευχάριστη περιπέτεια, η οποία θα σου κάνει πολύ δύσκολο το να αφήσεις κάτω το χειριστήριο. Κι αυτό είναι κάτι που για εμένα μετράει πολύ.
Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις ότι έχεις τόσους πολλούς τίτλους στην συλλογή σου, μα ελάχιστο χρόνο να τους χαρείς, οπότε κάτι που τελειώνεις σύντομα και σου αφήνει ένα απρόσμενο χαμόγελο στο πρόσωπο σου είναι κάτι δυσεύρετο. Ταυτόχρονα, οι μικρότεροι θα απολαύσουν μια ξεχωριστή ιστορία η οποία θα τους μείνει αξέχαστη όπως η αγαπημένη τους παιδική ταινία. Όταν είσαι μικρός, ανυπομονείς για την συνέχεια των αγαπημένων σου games, αλλά καμιά φορά καταλαβαίνεις ότι αυτό που τα έκανε ξεχωριστά είναι ότι δεν είχαν “συνέχεια”.
Gameplay
Είναι σημαντικό να καταλαβαίνουμε πως δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Το gameplay είναι το πιο αδύναμο σημείο του τίτλου αυτού. Δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο βάθος και δεν παρουσιάζει φοβερή δυσκολία. Αλλά τουλάχιστον δεν είναι μονότονο. Τουλάχιστον για τα δικά μου standards. Hey, it’s a platformer, okay? Δεν είδα να αποκαλεί κανείς βαρετό το gameplay του Ratchet & Clank, οπότε σίγουρα δεν θα δώσουμε στο Kena αυτή την ταμπέλα.
Μέσα στο δάσος χοροπηδώ
Το Bridge of Spirits είναι ένα action platformer κατά βάση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα περάσεις το μεγαλύτερο μέρος του gametime σου πηδώντας από το ένα επίπεδο στο άλλο και λύνοντας διάφορους γρίφους και παζλ. Το platforming δεν έχει μια πολύ καλή ροή και βοηθά στην σωστή ανάδειξη των τοπίων. Τα puzzles δεν είναι δύσκολα και σπάνια θα κολλήσεις για πολλή ώρα σε κάποιο. Συνήθως χρησιμοποιείς την ενέργεια της Kena, ή το ραβδί της για να ανοίξεις όποιον δρόμο είναι κλεισμένος. Αυτό που κάνει τα πράγματα πιο συναρπαστικά είναι ότι τα Rot που μαζεύεις συμμετέχουν ενεργά στο ταξίδι σου, βοηθώντας σε να λύσεις μερικούς πιο περίτεχνους γρίφους.
Ουσιαστικά, όλα βασίζονται στην έξυπνη χρήση των εργαλείων που έχεις στην διάθεση σου. Ακόμη και να φας σκάλωμα, μόλις λύσεις τον γρίφο θα σκεφτείς “πώς δε μου είχε περάσει από το μυαλό αυτό;”. Όλα είναι αρκετά straightforward, αλλά σε ωθούν στο να χρησιμοποιήσεις όλα τα mechanics που σου παρέχει το game.
Για άλλη μια φορά, το gameplay σε οδηγεί απλώς από το ένα κομμάτι της ιστορίας στο άλλο. Και το ταξίδι είναι όμορφο, αλλά δεν είναι αυτό που θα σε εντυπωσιάσει. Είναι δύσκολο να κάνεις ένα 3D Platformer που να μην είναι βαρετό, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα, και δεν μπορώ να πω ότι το Bridge of Spirits έγινε επαναλαμβανόμενο. Στον τομέα αυτό βοηθά η short and sweet διάρκεια.
Το combat
Σύμφωνα με την πλοκή, τα πνεύματα που έχουν εκρεμμότητες σε αυτόν τον κόσμο και δεν μπορούν να προχωρήσουν στον επόμενο, στοιχειώνουν το δάσος και επιτίθονται σε ανυποψίαστους διαβάτες. Δουλειά μας, είναι να τα χτυπήσουμε με το ραβδί μας και να τους δείξουμε τον σωστό δρόμο. Εδώ το έκανε ο Naruto για 700 επεισόδια, στο Kena θα μας φανεί περίεργο; Το ραβδί της Kena λοιπόν είναι ο καλύτερος της φίλος. Στην αρχή, έχουμε στην διάθεση μας μόνο melee attacks αλλά καθώς προχωράμε, αναβαθμίζουμε το ραβδί μας σε ένα μαγικό τόξο, το οποίο αυξάνει την ποικιλία, κάτι που είναι πάντα καλοδεχούμενο.
Οι μάχες δεν είναι πυρηνική φυσική, αλλά είναι σίγουρα πολύ satisfying, κι αυτό είναι το πιο βασικό. Συνήθως καταλήγεις σε ένα φαντασμαγορικό button mashing. Τα boss fights από την άλλη, αν και μικρά σε αριθμό, ανεβάζουν την αδρεναλίνη κι είναι αρκετά εύκολο να βγεις εκτός μάχης αν δεν προσέχεις.
Ήχος
Η μουσική επένδυση του Kena: Bridge of Spirits είναι άλλο ένα από τα ποιοτικότατα στοιχεία του. Τα μυστηριώδη instrumentals που παίζουν όσο εξερευνάς το δάσος θυμίζουν τις χρυσές εποχές του Fable. Και μου λείπει τόσο πολύ το Fable. Είναι ένα παραμυθένιο soundtrack, πραγματικά. Σε κάνει να νιώθεις σαν να βλέπεις την αγαπημένη σου παιδική ταινία. Σε γεμίζει νοσταλγία, δεν μπορώ καν να εξηγήσω το συναίσθημα. Το χτίσιμο έντασης στην εξερεύνηση, η γαλήνη όσο σκέφτεσαι στην επίλυση των γρίφων, η αδρεναλίνη στα boss fights. Η μουσική ντύνει φοβερά την αισθητική του μαγικού δάσους. Πάνω απ’ όλα όμως, αποδεικνύει ότι ένα ικανό studio, ακόμη και χωρίς ΑΑΑ budget, μπορεί να παραδώσει μια AAA εμπειρία.
Τα ηχητικά εφέ είναι εξίσου καλά. Αποδίδουν την φαντασμαγορικτότητα της μάχης και την ηρεμία του δάσους περίτεχνα. Δεν χρειάζονται όλα να είναι over the top, και ευτυχώς τα αλάνια στο Ember Lab το έχουν καταλάβει αυτό. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι η εξαιρετική αίσθηση του χώρου που σου δίνει ο ήχος. Χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε stereo headset με το Tempest3D της Sony, το δάσος τυλίγεται γύρω από τα αυτιά σου, μαζί με όλους τους κατοίκους του. Είναι μια πολύ ευχάριστη εμπειρία.
Το voice acting δεν είναι και το καλύτερο, δυστυχώς. Η voice actor της Kena κάνει μια τίμια δουλειά, φέρνοντας την πρωταγωνίστρια στην ζωή, αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Δεν είναι άσχημο το voice acting, απλώς δεν είναι όσο ποιοτικό όσο τα υπόλοιπα κομμάτια της ηχητικής επένδυσης. Εντόπισα ένα μικρό προβλημα με το mixing, όπου οι φωνές στα cutscenes ειδικά πνίγονταν από την μουσική και τα εφέ, αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσο αυτό είναι γενικευμένο bug, ή το αντιμετώπισα μόνο εγώ.
Συμπέρασμα
To Kena: Bridge of Spirits ήταν μια πάρα πολύ όμορφη, αν και σύντομη εμπειρία. Αποτελεί καρπό πάθους από τους developers, κι αυτό το καταλαβαίνεις σε όλες του τις πτυχές. Χτίζει έναν υπέροχο φανταστικό κόσμο, τον γεμίζει με όμορφα μαθήματα για την ζωή και τον ντύνει με παραμυθένια μουσική Αν θέλετε να το συγκρίνω, μου θύμισε το εξαιρετικό world-building και story του Ori, σε συνδυασμό με gameplay εμπνευσμένο από τα παραδοσιακά Ratchet & Clank. Αν έχετε ένα διήμερο για να χαλαρώσετε μακριά από την δουλειά, ή το σχολείο, ο συγκεκριμένος τίτλος είναι μία από τις καλύτερες σας επιλογές.
Σε μια περίοδο όπου βλέπουμε ολοένα και περισσότερα ανεξάρτητα studios να αποδεικνύουν τι μπορούν να κάνουν με μοναδικό όπλο το μεράκι τους και την αγάπη για το αντικείμενο τους. Χρειαζόμαστε περισσότερες δυναμικές πρωταγωνίστριες σαν την Kena στο gaming. Χρειαζόμαστε περισσότερα games σαν το Kena: Bridge of Spirits.
Ευχαριστούμε θερμά το Ember Lab για την παροχή του review copy που χρηιμοποιήσαμε.