Η σειρά επεισοδιακών βιντεοπαιχνιδιών περιπέτειας Life is Strange της Square Enix ξεκίνησε το 2015 με την κυκλοφορία του πρώτου τίτλου σε 5 ξεχωριστά επεισόδια. Κάθε τίτλος εντάσσει το view τρίτου προσώπου, ενώ ο παίκτης μπορεί να εξετάσει και να αλληλεπιδράσει με συγκεκριμένα αντικείμενα, επιλύοντας συχνά παζλ με τη μορφή αναζήτησης αντικειμένων και αλλαγών στο περιβάλλον. Επιπλέον, τα παιχνίδια βασίζονται στο διάλογο και τις συνέπειες που έχουν συγκεκριμένες επιλογές του παίκτη στην εξέλιξη των γεγονότων. Μέχρι και σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τρεις βασικοί τίτλοι στη σειρά: Life Is Strange, Life Is Strange 2 και Life Is Strange: True Colors. Επιπλέον, η σειρά διαθέτει και το prequel Life Is Strange: Before the Storm, το οποίο εστιάζει στα γεγονότα προ από τον πρώτο τίτλο.
Το Life Is Strange: True Colors διαθέτει τη δική του, ξεχωριστή ιστορία και αποτελεί το τρίτο κύριο παιχνίδι της σειράς. Παρόλο που αρχικά επρόκειτο να κυκλοφορήσει σε επεισοδιακή μορφή, όπως οι προηγούμενοι τίτλοι, το παιχνίδι τελικά κυκλοφόρησε σε πλήρη μορφή στις 10 Σεπτεμβρίου 2021, δομημένο σε πέντε ξεχωριστά κεφάλαια.
TL; DR
| Θα το λατρέψεις αν: | Δεν είναι για σένα αν: |
| -Σου αρέσουν τα παιχνίδια που βασίζονται στο storytelling και το διάλογο. | -Δεν σου αρέσουν τα story-based παιχνίδια επιλογών και συνεπειών. |
| -Αγαπάς τα story-based παιχνίδια όπου οι επιλογές σου επηρεάζουν την πλοκή. | -Ψάχνεις για έναν παιχνίδι με συνεχή και έντονη δράση. |
| -Ψάχνεις ένα παιχνίδι με μυστήριο και συναρπαστική πλοκή. | -Δεν είσαι φαν των Puzzle Solving παιχνιδιών. |
| -Σου αρέσουν τα Puzzle Solving παιχνίδια. | -Βαριέσαι να διαβάζεις ατελείωτους διαλόγους. |
Πλοκή (spoiler-free)
Το Life is Strange: True Colors διαθέτει μια σχετικά απλή πλοκή, που, όσο το παιχνίδι εκτυλίσσεται, γίνεται πιο σύνθετη και δημιουργεί ένα περίτεχνο πέπλο μυστηρίου. Το φαινομενικά slow-paced story αρχίζει να ανοίγει βηματισμό όσο ο παίκτης προχωρά πιο βαθιά στην πλοκή και τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα.
You’re a wizard, Alex
Όχι, εντάξει, δεν είμαστε στον κόσμο του Harry Potter. Αλλά η πρωταγωνίστρια του παιχνιδιού, Alex, θα μπορούσε άνετα να θεωρηθεί μαγισσο…τέτοια. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Η Alex είναι μια 21χρονη κοπέλα με Αμερικανοάασιατική καταγωγή και ένα αρκετά σκληρό παρελθόν. Από μικρή ηλικία η Alex έχασε τη μητέρα της.. Και αφού ο πατέρας της εγκατέλειψε εκείνη και τον αδερφό της, αναγκάστηκε τελικά να ενταχθεί σε σύστημα ανάδοχων οικογενειών. Ενώ ο αδερφός της εστάλη στο αναμορφωτήριο. Όπως και οι πρωταγωνιστές των προηγούμενων τίτλων, η Alex ανέπτυξε εκείνη την περίοδο συγκεκριμένες δυνάμεις που σχετίζονται με την ενσυναίσθηση.
Συγκεκριμένα, η νεαρή κοπέλα έχει την ικανότητα να νιώθει τα έντονα συναισθήματα που διακατέχουν όσους εκείνη την ώρα την πλησιάζουν. Όταν το συναίσθημα γίνεται υπερβολικά έντονο και ασυγκράτητο, η Alex το βιώνει σαν να είναι δικό της. Έτσι, όχι μόνο ακούει τις σκέψεις του άλλου, αλλά βλέπει κιόλας όσα εκείνος φαντάζεται. Cool right? Well, όχι και τόσο… Το αποτέλεσμα είναι να διακατέχεται τόσο έντονα από το συναίσθημα, ώστε να μη μπορεί να ελέγξει τον εαυτό της. Και να οδηγείται σε έντονα ξεσπάσματα. Από την άλλη, η Alex μπορεί ακόμα και να νιώσει το συναίσθημα που συνδέεται με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Και, εμβαθύνοντας, να ακούσει τις σκέψεις των ατόμων που σχετίζονται με αυτό.
Μια νέα αρχή
Η ιστορία ξεκινάει όταν η Alex αποφασίζει να φύγει από το Oregon και να βρει τον αδερφό της, Gabe, στη Haven Springs, μια φιλήσυχη πόλη του Colorado. Η επανασύνδεση είναι κατι που η ίδια είχε ανάγκη και όλα δείχνουν ότι ένα νέο κεφάλαιο ξεκινάει. Όπου η μοναξιά και το παρελθόν πρόκειται να μείνουν πίσω μια και καλή. Ωστόσο, η νέα αρχή της Alex κλονίζεται έπειτα από τον ξαφνικό θάνατο του Gabe. Μα, τι συνέβη ακριβώς; Η Alex στέκεται μπροστά σε ένα μεγάλο, σκοτεινό μυστήριο.
Welcome to Haven Springs
Η πόλη του Haven Springs έχει το χαρακτηριστικό cozy vibe της επαρχίας. Γνωστά πρόσωπα και φύση γίνονται ένα, ενώ βρήκα τον εαυτό μου να εξοικειώνεται με κάθε χαρακτήρα αρκετά γρήγορα. Γενικά, οι χαρακτήρες που παίζουν ρόλο στην ιστορία μας δεν είναι πολλοί. Πράγμα που κάνει την διαδικασία να τους γνωρίσεις καλύτερα αρκετά εύκολη. Τo community του Haven Springs μοιάζει ‘ζωντανό’ και αυτό γίνεται μέσα από διάφορους τρόπους, but more on that later.
All in all, το παιχνίδι καταφέρνει να σε βάλει απευθείας στον κόσμο και την ζωή της Alex. Παρόλο που φαίνεται αρκετά κλειστός άνθρωπος, το να ακούς τις σκέψεις της σε φέρνει από πολύ νωρίς κοντά της. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συμπάσχεις ή ακόμα και να ταυτίζεσαι μαζί της. Η ιστορία σε κρατάει σε εγρήγορση. Ενώ σε αφήνει να χαλαρώσεις και να βάλεις τις σκέψεις σου σε σειρά στα σημεία που πρέπει. Δε θα πω ψέματα, I was hooked by minute one.
Γραφικά
Let’s be honest, το Life is Strange: True Colors δεν εστιάζει τόσο στα γραφικά όσο στην ιστορία και την πλοκή. Παρόλα αυτά, τα γραφικά είναι αρκετά καλά. Και μάλιστα κυρίως στο περιβάλλον, όπως τα σημεία της πόλης, τα μαγαζιά και τα φυσικά τοπία που την περικλείουν.
Κλασικό Life is Strange
In typical Life is Strange fashion, τα γραφικά στο σχεδιασμό των χαρακτήρων είναι από μέτρια έως καλά. Οι κινήσεις των άκρων τους είναι αρκετά μηχανικές. Ενώ οι κινήσεις του στόματος δεν συμβαδίζουν σχεδόν καθόλου με τα λόγια τους. Γενικότερα, ο σχεδιασμός τους είναι ένα step-up από τα προηγούμενα παιχνίδια, έχοντας πλέον περισσότερη λεπτομέρεια. Ωστόσο, είναι ένα παιχνίδι που ποντάρει στο σενάριο οπότε τα μέτρια γραφικά δε με πείραξαν σχεδόν καθόλου. Μπορείς να το πεις και στυλ, I guess.
Ήχος-Μουσική
Αν έχεις παίξει έστω και ένα από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, τότε θα γνωρίζεις ότι ο ήχος και ειδικά το voice acting παίζουν crucial ρόλο. Το soundtrack που ‘ντύνει’ το παιχνίδι έχει το χαλαρό vibe που χρειάζεται όταν θες να εξερευνήσεις ή να επενδύσεις στους διαλόγους. Έπειτα, το ύφος της μουσικής μεταβάλλεται ανάλογα με τις καταστάσεις με τις οποίες έρχεσαι αντιμέτωπος. Τα ηχητικά εφέ είναι εξίσου αξιόλογα. Δίνουν έναν επιπλέον ρεαλισμό στις σκηνές δράσεις που πιθανώς να μην δίνουν τόσο τα γραφικά, όπως προανέφερα. Gets the job done, αν με ρωτήσετε.
Is this the real life?
Εκεί που ο ήχος κλέβει την παράσταση είναι στο voice acting. Οι διάλογοι ακούγονται απόλυτα αληθινοί και πειστικοί και οι ηθοποιοί καταφέρνουν να περάσουν ύφος και συναίσθημα στα λόγια τους. Επειδή πρόκειται για έναν τίτλο που εστιάζει στην έκφραση των συναισθημάτων (η Alex κυριολεκτικά ακούει και νιώθει τα συναισθήματα των άλλων), η απόδοσή τους ήταν από τα πιο βασικά πράγματα στο παιχνίδι, and they did it right. Υπάρχουν σκηνές όπου η Alex πραγματικά σε πείθει ότι είναι αληθινή και όντως νιώθει πράγματα. Φυσικά, και οι υπόλοιποι χαρακτήρες δίνουν το δικό τους ρεσιτάλ. Αλλά το voice acting της Alex, για μένα, κλέβει την παράσταση.
Παραταύτα, δε γίνεται να μη συναντήσεις και ορισμένες σκηνές με διαλόγους που είναι αρκετά cringy και cheesy, αλλά δε μπορώ να πω ότι με ενόχλησε και τόσο. Έχουμε δει πολλά παιχνίδια όπου ακούγονται τέτοια lines και νομίζω πως το Life is Strange ήταν, είναι και θα είναι ένα από αυτά.
Gameplay
Η σκηνοθεσία του παιχνιδιού είναι εξαιρετική. Σε μεταφέρει όντως στην Haven Springs και νιώθεις ότι πρέπει σιγά-σιγά να γίνεις κομμάτι της. Από την άλλη, ο τρόπος με τον οποίο μαθαίνoυμε για το παρελθόν της Alex είναι πανέξυπνος. Όχι αγαπητέ παίκτη, το παιχνίδι δε θα σε βομβαρδίσει με ατελείωτα story backgrounds και flashbacks για να καταλάβεις τι παίζει στη ζωή της πρωταγωνίστριας. Αντίθετα, θα σε βάλει να εξερευνήσεις και να… μελετήσεις. Η Alex έχει 24/7 μαζί της το κινητό της, ως typical young adult, και θα πρέπει να το ξεψαχνίσεις. Από παλιές συνομιλίες μέχρι posts στο “Facebook” της πόλης, έτσι θα καταλάβεις περίπου τι παίζει στη ζωή της Alex από νωρίς.
Φυσικά, θα πρέπει να ψάξεις και το περιβάλλον γύρω σου, ή να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις στα κατάλληλα άτομα. Τo μόνο σίγουρο είναι ότι η ιστορία δεν ξεδιπλώνεται μπροστά σου έτσι απλά κι εύκολα, αλλά πρέπει εσύ να κάνες όλη τη δουλειά και να την ξεθάψεις. Get your shovel ready.
Butterfly effect
Το παιχνίδι τρέχει σαν ταινία και εσύ είσαι ο σκηνοθέτης. Εσύ καθορίζεις την πορεία και την τροπή που θα πάρει η πλοκή γι’ αυτό θέλει προσοχή. Οι επιλογές σου συνήθως επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσει η ιστορία και το πώς θα αντιδράσουν τα πρόσωπα γύρω σου. Δεν είναι πάντα τόσο σημαντικές οι επιλογές σου και συχνά επηρεάζουν τις σχέσεις που θα δημιουργείς με τους υπόλοιπους χαρακτήρες, αλλά όταν η επιλογή σου θα είναι εξαιρετικά σημαντική το παιχνίδι θα σου το δείξει.
Οι επιλογές που θα πρέπει να κάνεις απαιτούν συνήθως χρόνο και σκέψη και το παιχνίδι σου δίνει το πρώτο απλόχερα ώστε να βάλεις κάτω τα γεγονότα και να δεις πως πρέπει να κινηθείς. Αλλά η αληθινή ζωή δεν είναι πάντα έτσι, σωστά; Μερικές φορές δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς και πρέπει να πάρεις βιαστικές αποφάσεις στο λεπτό. Right? Well, το παιχνίδι το γνωρίζει και αυτό. Θα έρθουν στιγμές που θα έχεις συγκεκριμένο χρόνο να επιλέξεις τι θα πεις ή πως θα πράξεις, πράγμα που κάνει όλο το σκηνικό άκρως ρεαλιστικό. Stress level be over 9000…
Το interaction με τα αντικείμενα και το exploration είναι παρόμοια με τους προηγούμενους τίτλους και θα έλεγα ότι πλέον αποτελεί το σήμα κατατεθέν της σειράς. Το μόνο που έχει αλλάξει ουσιαστικά είναι το είδος δυνάμεων της Alex, το οποίο εστιάζει πολύ περισσότερο στην slow-paced ανάλυση των συναισθημάτων των χαρακτήρων και το χτίσιμο της ιστορίας, παρά στην ένταση και τη δράση. Όχι βέβαια ότι δεν υπάρχουν, αλλά ίσως έχουν γίνει κάπως toned down. Όπως και να έχει, η ιστορία σου κεντρίζει το ενδιαφέρον από την αρχή και αυτό είναι αρκετό για να παραμείνεις hooked.
Συμπέρασμα
Το Life is Strange: True Colors είναι ένα παιχνίδι που εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές του παίκτη επηρεάζουν την εξέλιξη της πλοκής. Ποντάροντας στο storytelling και τη σκηνοθεσία ως τα δυνατά του χαρτιά, το παιχνίδι αφήνει κάπως πίσω τα γραφικά (ίσως και επίτηδες) υπονοώντας ότι το σημαντικό εδώ είναι η φαντασία, το immersion στην ιστορία και τους χαρακτήρες, καθώς και η προσωπική ερμηνεία των γεγονότων. Δεν προσπαθεί να σε καταπλήξει όσον αφορά γραφικά, σχεδιασμό και ήχο, γιατί πολύ απλά δεν έχει αυτό ως στόχο.
Το story είναι ο πυρήνας του και αυτό τελικά θα σε αφήσει με ανοιχτό το στόμα. Τα υπόλοιπα συστατικά, με κυριότερο το voice acting, είναι εκεί για να απογειώσουν την εμπειρία και, damn, το καταφέρνουν απόλυτα. Για μια ακόμη φορά το Life is Strange μας αποδεικνύει πόσο εύκολα μπορείς να δεθείς με ένα παιχνίδι και να το αφήσεις να σε παρασύρει. They’ve done it again.
Ευχαριστούμε τη CDMedia Greece για την παροχή του review copy που χρησιμοποιήσαμε!