Resident Evil Village Review: Επιβίωση τρόμου με μια δόση δράσης

Η σειρά παιχνιδιών Resident Evil σίγουρα αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα και επιτυχημένα franchise όλων των εποχών. Όχι μόνο επειδή διατηρεί ένα καλό όνομα από το 1996, από όπου πρωτοξεκίνησε, αλλά και επειδή κάθε τίτλος προσθέτει μια νέα διάσταση στο τεράστιο σύμπαν που δημιούργησε η Capcom.  Με την κυκλοφορία του όγδοου τίτλου, Resident Evil Village, η Capcom συνεχίζει την ιστορία του Resident Evil 7, διατηρώντας ένα παρόμοιο στυλ εξέλιξης της πλοκής και δίνοντάς μας τις απαντήσεις που ψάχναμε.

Αν δεν έχεις δοκιμάσει κανένα Resident Evil παιχνίδι έως τώρα, τότε το Village ίσως σχηματίσει πολλά ερωτηματικά στο μυαλό σου, καθότι ακολουθεί τα γεγονότα του RE7. Η καλύτερη περίπτωση για όσους θέλουν να δοκιμάσουν το Village είναι πρώτα, τουλάχιστον, να γνωρίζουν καλά την ιστορία του RE7. Το Resident Evil Village είναι ακριβώς αυτό που περίμεναν οι λάτρεις του 7, από άποψη ολοκλήρωσης και κατανόησης της ιστορίας του πρωταγωνιστή, Ethan Winters.

Για περισσότερο context:

Ο πρώτος Resident Evil τίτλος κυκλοφόρησε το 1996 δίνοντας πνοή σε μια σειρά παιχνιδιών με βάση τα ζόμπι και την επιβίωση τρόμου. Η τεράστια επιτυχία του franchise ήρθε αρχικά με το RE2 και έπειτα με το RE4, όπου γνωρίσαμε πρωτοποριακές αλλαγές στο genre, όπως η αλλαγή της κάμερας σε 3^rd person. Το RE7 έφερε εκ νέου αλλαγές με την εισαγωγή του 1^st person, αλλά και την επιστροφή στο έντονο survival horror που έλειπε από προηγούμενους τίτλους. Το Resident Evil Village βαδίζει πάνω στα χνάρια του τελευταίου.

Πλοκή

Η πλοκή του Village βασίζεται στα γεγονότα του RE7 και ξεδιπλώνεται με έναν τρόπο που γεννά πολλά ερωτηματικά στον παίκτη, ήδη από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού. Ωστόσο, όσο προχωρά το παιχνίδι, το μπλεγμένο κουβάρι ξετυλίγεται και αποκαλύπτει μια έξυπνα γραμμένη ιστορία, γεμάτη plot twists και ένα καθαρτήριο τέλος.

Η κύρια ιστορία

Η ιστορία ξεκινάει τρία χρόνια μετά από τα γεγονότα του Resident Evil 7. Ο πρωταγωνιστής Ethan Winters και η γυναίκα του Mia εχουν πλέον αποκτήσει μια κόρη την Rose. Ωστόσο, κάτι φαίνεται να μην πηγαίνει πολύ καλά με τη Rose σύμφωνα με γιατρούς πράγμα που ανησυχεί τον Ethan. Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησής του με την Mia, ο Chris Redfield και η ομάδα της BSAA εισβάλλουν στο σπίτι του Ethan, σκοτώνουν τη γυναίκα του και παίρνουν τη Rose. Στην επόμενη σκηνή ο Ethan βρίσκεται σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα κατά τη μεταφορά του με μια ομάδα της BSAA. Είναι ο μόνος επιζών και ξαφνικά ξυπνά σε ένα ζοφερό, άγνωστο και φαινομενικά εγκαταλελειμμένο χωριό.

Εξερευνώντας ελάχιστα το χωριό και τις άδεις καλύβες των κατοίκων του, ο Ethan ανακαλύπτει έναν κρυμμένο κάτοικο, ο οποίος του δίνει ένα όπλο, αλλά πριν μάθουμε περισσότερα μια άγνωστη οντότητα τον αρπάζει. Η ίδια στιγμή δεν αργεί και για τον πρωταγωνιστή μας. Ένας από τους εκατοντάδες λυκανθρώπους του χωριού του επιτίθεται τραυματίζοντάς τον σοβαρά, ενώ όταν καταφέρνει να γλιτώσει, μια αλλόκοτη γριά τον προσεγγίζει μιλώντας για την κόρη του, την μυστηριώδη Mother Miranda και την επικείμενη τελετή της.

Η ροή της ιστορίας

Η ροή της ιστορίας κυλάει σαν ταινία. Όλα τα cutscenes είναι άρτια ενσωματωμένα στο gameplay, ενώ παρόλο που δεν υπάρχουν κεφάλαια, όπως για παράδειγμα στο RE4, διατηρείται μια καλή συνοχή. Πρόκειται για μια καλά χτισμένη ιστορία, η οποία, ανάλογα με την τοποθεσία την οποία επισκέπτεται  παίκτης μοιάζει να αλλάζει τόνο, δημιουργώντας την αίσθηση αλλαγής κεφαλαίων και acts.

Η πρώτη γνωριμία με το χωριό μοιάζει αρκετά σύντομη καθότι το παιχνίδι ωθεί τον παίκτη να εξερευνήσει αρκετά νωρίς το κάστρο της Lady Dimitrescu. Ωστόσο, η ιστορία έχει τέτοια σύνθεση ώστε ο παίκτης να γυρνάει αρκετές φορές στο χωριό, γεγονός που το μετατρέπει στην κεντρική τοποθεσία του παιχνιδιού (εξού και ο τίτλος φυσικά). Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω ότι ο παίκτης επισκέπτεται τέσσερις διαφορετικές τοποθεσίες στο χάρτη (εκτός του χωριού), στις οποίες βρίσκονται τα τέσσερα βασικά bosses γνωστά και ως The Four Lords (Lady Dimitrescu, Donna Beneviento, Salvatore Moreau και Karl Heisenberg).  

Το παιχνίδι δεν τραβάει πολύ σε διάρκεια, οπότε δεν πρόκειται να σε κουράσει. Μπορεί η δράση να δίνει σε πολλά σημεία τη θέση της στο exploration αλλά θα δεις ότι μάλλον τελικά το χρειάζεσαι το διαλειμματάκι. Όπως είπα και πριν το παιχνίδι κυλά όπως μια ταινία, επομένως δύσκολα θα βαρεθείς, ενώ σε έκταση θα σου πάρει κάπου στις 8 με 14 ώρες, ανάλογα με το πόσο exploration θα κάνεις, όχι μόνο για τα key items, αλλά και για θησαυρούς και collectibles.

Οι χαρακτήρες

Όπως μας έχει μάθει το franchise, έτσι κι εδώ ο κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του υπόβαθρο, το οποίο ανακαλύπτουμε μέσα από την εξερεύνηση κάθε τοποθεσίας, αλλά και από την ίδια την πλοκή. Καθένας από τους τέσσερις ηγεμόνες έχει το δική του ιστορία, την οποία ανακαλύπτει ο Ethan σιγά-σιγά εξερευνώντας και λίγο πριν έρθει αντιμέτωπος μαζί τους.

Ωστόσο, οι 4 ηγεμόνες δεν είναι οι βασικοί εχθροί της ιστορίας γι’ αυτό και το παιχνίδι δεν εστιάζει πολύ σε αυτούς. Αποτελούν τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν τις δυνάμεις της Mother Miranda, του κύριου ανταγωνιστή της ιστορίας. Μέσα από την εξέλιξη της πλοκής μαθαίνεις περισσότερα για εκείνη, καθώς στην αρχή αποτελεί κάτι τελείως άγνωστο για σένα και τον πρωταγωνιστή. Η Μother Miranda μάλιστα, αποτελεί για εμένα έναν από τους πιο καλοσχεδιασμένους ανταγωνιστές όλου του franchise και η ιστορία της σχετίζεται με πάνω από έναν τρόπους με αυτό (αλλά δε θα κάνω spoil).

Μεγάλη έκπληξη μου προκάλεσε ο Duke, ένας όχι και τόσο ασήμαντος για την πλοκή χαρακτήρας, ο οποίος θυμίζει τον Merchant από το RE4. Δεν γνωρίζουμε το παρελθόν του Duke, ωστόσο μαθαίνουμε από τον ίδιο ότι κάνει εμπορικές συναλλαγές με την Lady Dimitrescu. Επιπλέον, επηρεάζει αρκετά την πλοκή της ιστορίας, αλλά ας αποφύγουμε τα spoilers.

Γραφικά

Παρόλο που έπαιξα το παιχνίδι στο PS4 μπορώ να πω ότι τα γραφικά του είναι εξαιρετικά. Κάθε λεπτομέρεια είναι ορατή, από το βάζο στο τραπέζι μέχρι το πορτραίτο της Lady Dimitrescu, το περιβάλλον του Village φαντάζει σχεδόν αληθινό. Τα top-notch γραφικά αποτελούν κομμάτι απαραίτητο για ένα survival horror game όπως το Village και εδώ η Capcom το έχει πετύχει στο έπακρο. Το ολόλευκο απ’ το χιόνι χωριό, το σκοτεινό κάστρο Dimitrescu, το «στοιχειωμένο» σπίτι Beneviento και πολλές ακομα τοποθεσίες που θα εξερευνήσεις σε κάνουν να νιώθεις ότι είσαι πραγματικά εκεί, χάρη στα άριστης ποιότητας γραφικά. Φαντάζομαι ότι στις next gen κονσόλες το παιχνίδι κυριολεκτικά «ζωντανεύει».  

Όπως προανέφερα, ο κόσμος του Resident Evil Village φαντάζει σχεδόν αληθινός και είναι φτιαγμένος με εξαιρετική λεπτομέρεια. Παρόλο που οι τοποθεσίες που θα επισκεφθείς αλλάζουν, ανήκουν όλες στο στυλ και τη νοοτροπία του χωριού. Είναι φανερό ότι όλες αποτελούν τμήματά του, αλλά συνάμα η καθεμιά έχει ένα χαρακτηριστικό που την κάνει να ξεχωρίζει. Πρόκειται για έναν λεπτομερέστατο και σίγουρα αξιομνημόνευτο κόσμο.

Παρόλο που επισκέπτεσαι το χωριό αρκετές φορές, κάθε φορά ξεκλειδώνεις νέα μέρη, ενώ παράλληλα σε περιμένουν νέα enemies. Αυτό σου δίνει την αίσθηση ότι ο κόσμος είναι ζωντανός και ανανεώνεται διαρκώς  με τέρατα που ψάχνουν να σε βρουν.  Το ίδιο ισχύει και για τις συνδετικές περιοχές, οι οποίες είναι εξίσου λεπτομερώς σχεδιασμένες και κάθε φορά γεμάτες νέους και πιο απαιτητικούς εχθρούς. It never gets easy.

Το character design

Οι χαρακτήρες του παιχνιδιού είναι και πάλι άρτια σχεδιασμένοι και με κάθε λεπτομέρεια. Τα τέρατα με τα οποία θα έρθεις αντιμέτωπος μοιάζουν σχεδόν αληθινά και όντως ανθρωπόμορφα, πράγμα που τα κάνει ακόμα πιο τρομακτικά. Από την άλλη, τα bosses και κάποιοι από τους Four Lords θυμίζουν αληθινούς ανθρώπους. Σε αυτό το σημείο βέβαια μπαίνει και το εκπληκτικό face animation του παιχνιδιού, το οποίο πάει σε άλλο επίπεδο τους χαρακτήρες. Ωστόσο, συγκεκριμένα για την περίπτωση του σχεδιασμού της Mia, το face animation έπεφτε στο uncanny valley και σε έκανε να νιώθεις λίγο περίεργα.

Από την άλλη, μου έκανε εντύπωση ότι και πάλι η Capcom επέλεξε να μην φανερώσει ποτέ το πρόσωπο του Ethan, ούτε καν στην τελευταία σκηνή. Ξέρω ότι έτσι είναι πιο εύκολο να ταυτιστεί ο παίκτης με τον βασικό χαρακτήρα του παιχνιδιού, αλλά c’mon Capcom, θέλαμε ένα face reveal εδώ.

Ήχος – Μουσική

Soundtrack

Η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο ειδικά στα survival horror παιχνίδια. Στην περίπτωση του Resident Evil franchise αυτό έχει γίνει τουλάχιστον σαφές με αξέχαστα tracks όπως αυτό του save room στο RE4. Ωστόσο, η μουσική δεν είναι το δυνατό χαρτί του Village. Καθ’ όλη τη διάρκεια του gameplay μου δε θυμάμαι σχεδόν κανένα αξιόλογο track, παρά μόνο εκείνο του save room το οποίο δεν ήταν και κάτι ιδιαίτερο, to be honest.

Αρκετά καλό voice acting

Το voice acting είναι ένα αρκετά καλό τμήμα του παιχνιδιού. Όλοι οι voice actors έχουν δώσει εξαιρετική ερμηνεία και φωνή στους χαρακτήρες με σημαντικά highlights να αποτελούν οι ερμηνείες της Lady Dimitrescu και των τριών κορών της. Ήταν λίγες οι φορές που παρατήρησα ότι το voice acting ήταν λίγο υπερβολικό και overdramatic, κυρίως τις φορές που τα Bosses είχαν μεταλλαχθεί στις τερατώδεις mold-like μορφές τους.

Από την άλλη, ο πρωταγωνιστής είχε αρκετά καλό voice acting, ωστόσο μερικές φορές το line delivery ήταν λίγο off. Όχι μόνο δεν είχε το κατάλληλο ύφος και αντίδραση, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρισκόταν, αλλά ο Ethan συχνά είχε ατάκες που δεν έβγαζαν νόημα ή δεν ταίριαζαν στο σημείο που τις έλεγε. Κλασσικό παράδειγμα όταν αντικρίζει ένα εγκαταλελειμμένο, γεμάτο αίματα σπίτι και λέει «Ίσως απλά να λείπουν». Εγώ θα τσίριζα, Ethan.

Εξαιρετικά sound effects

Τα sound effects σχεδόν ξεπερνούν το επίπεδο του voice acting και της μουσικής καθότι σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα. Από τα βήματα του Ethan στο χιόνι, τις ξύλινες καλύβες, το πέτρινο κάστρο κ.α. στον παραμικρό ψίθυρο και θρόισμα φύλλων από κάποιον εχθρό, Capcom you’ ve done it. Παράλληλα, το κάθε όπλο έχει διαφορετικά ηχητικά εφέ και τα slashes με το μαχαίρι στα enemies ακούγονται αρκετά ρεαλιστικά. Οι ήχοι των εκρήξεων από τις βόμβες ή το grenade launcher σου (aka ό,τι καλύτερο υπάρχει) θα σε κάνουν να μη θες να τελειώσουν τα enemy attacks ή τα boss battles.  

Gameplay

Το gameplay του Resident Evil Village θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τον προκάτοχό του. Το παιχνίδι συνδυάζει το survival horror με την έντονη δράση σχεδόν ολοκληρωτικά. Παρόλο που ξεκινάει αρκετά ήρεμα και με αρκετό exploration, σύντομα έρχεσαι αντιμέτωπος με μια μάζα λυκανθρώπων, πράγμα που σε πιάνει τελείως απροετοίμαστο. Αυτό συμβαίνει αδιάκοπα σε όλη τη διάρκεια του gameplay, με αποτέλεσμα να χάνεται η κλασσική survival horror ατμόσφαιρα που είχαμε συνηθίσει σε προηγούμενους τίτλους. Παλιά νόμιζες ότι πουθενά δεν είσαι ασφαλής και ότι παντού υπάρχουν enemies έτοιμα να επιτεθούν, όμως εδώ υπήρξαν πολλές φορές που μπορούσα να εξερευνήσω με την ησυχία μου χωρίς να με ενοχλεί κανένας. Βέβαια, υπήρχαν και ορισμένα αξέχαστα jumpscares.

Έμπνευση από το παρελθόν

Από την άλλη, τα RE παιχνίδια μάς είχαν συνηθίσει σε αρκετά απαιτητικά puzzles πράγμα που δεν συμβαίνει εδώ. Τα puzzles ήταν απλά και εύκολα και μερικές φορές επαναλαμβανόμενα. Εκεί που κερδίζει έδαφος το παιχνίδι είναι ο χάρτης, ο οποίος είναι λεπτομερώς σχεδιασμένος μα πάνω από όλα θυμίζει εκείνον του RE2 Remake αφού κάθε δωμάτιο είναι κόκκινο και γίνεται μπλε μόνο όταν ο παίκτης ανακαλύψει όλα όσα κρύβει. Σημαντικά στοιχεία έχουν εμπνευστεί και από το εξίσου επιτυχημένο RE4, όπως το inventory, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί μια μεγάλη βαλίτσα που δέχεται επεκτάσεις. Ακόμη, μπορείς να κυνηγήσεις διαφορετικά ζώα και να δοκιμάσεις τα πιάτα του Duke, παίρνοντας μερικές επιπλέον ικανότητες, όπως extra health. Ακόμη, ας μην ξεχνάμε και τα treasures και τα όπλα που είναι σκορπισμένα στο χάρτη και αποτελούν ένα καλό challenge για όσους θέλουν λίγο extra coin.

Boss fights και combat

Τα boss fights ήταν αρκετά διασκεδαστικά και μπορώ να πω ότι ανυπομονούσα να έρθει το επόμενο κάθε φορά. Ωστόσο, σε ορισμένα σημεία γίνονται λίγο επαναληπτικά, επομένως ξέρεις τι να περιμένεις με μερικά bosses. Έπειτα το combat ήταν αρκετά καλό, ωστόσο το 1st person με δυσκόλεψε ελάχιστα με ορισμένα enemies που ήταν ευκίνητα. Το backtracking την ώρα του aiming είναι αρκετά αργό με αποτέλεσμα να πρέπει συχνά να γυρίσω 180 μοίρες την οθόνη και να τρέξω. Επιπλέον, η κάμερα δεν ήταν τελείως σταθερή και αυτό έκανε το aiming λίγο challenging. Ωστόσο, αν δυσκολευτείς με αυτό, το παιχνίδι διαθέτει εξαιρετικό auto-aim lock που βοηθάει πολύ με τους γρήγορους εχθρούς. Overall όμως, το combat είναι εξαιρετικό και η ικανότητα του blocking, που διατηρήθηκε από το RE7, κάνει τα πράγματα λίγο πιο εύκολα.  

Γενικά, το παιχνίδι μοιάζει σε ορισμένα σημεία με open world επιτρέποντας στον παίκτη να εξερευνήσει και να ανακαλύψει θησαυρούς και άλλες εκπλήξεις. Ωστόσο πολλές από τις τοποθεσίες χρειάζονται να έχεις προχωρήσει αρκετά την ιστορία ώστε να αποκτήσεις πρόσβαση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιστρέφεις στα ίδια μέρη αρκετά συχνά και να μην τα αφήνεις πίσω σου προχωρώντας σε νέα.

Συμπέρασμα

Το παιχνίδι θα ελεγε κανεις ότι αποτελεί ένα mix μεταξύ RE4 και RE7, διατηρώντας κατά κύριο λόγο τα θετικά στοιχεία από το καθένα. Πρόκειται για μια εξαιρετική προσπάθεια της Capcom, αλλά όχι τελείως αψεγάδιαστη. Η πλοκή είναι εξαιρετική με πολλά twists να χτυπούν τον παίκτη όσο αυτή κορυφώνεται. Οι χαρακτήρες είναι μοναδικοί καθώς και το συνολικό design του παιχνιδιού. Το πακέτο έρχονται να συμπληρώσουν τα εξαιρετικά γραφικά και sound effects του παιχνιδιού, ανεβάζοντάς το σε υψηλό επίπεδο. Παρόλα αυτά, η συνολική ατμόσφαιρα του παιχνιδιού δε θυμίζει έντονα ένα Resident Evil παιχνίδι. Αν και ξεκινάει με αρκετά survival horror στοιχεία, εκείνα σιγά σιγά δίνουν τη θέση τους στην έντονη δράση. Τα παζλ ενδεχομένως να ήθελαν περισσότερη αγάπη, ενώ αν το horror vibe ήταν λίγο πιο έντονο, το παιχνίδι θα άγγιζε τον τρόμο που βιώσαμε στο RE7.    

Αν είσαι fan του franchise ή λάτρεψες το RE7 τότε το Village θα σε αφήσει αρκετά ικανοποιημένο, καθώς θα σου δώσει όλες τις απαντήσεις που έψαχνες. Εδώ όλα κρίνονται στη λεπτομέρεια, αφού το συνολικό πακέτο εμπειρίας του Resident Evil Village είναι πράγματι εξαιρετικό.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την CDMedia Ελλάδος για την παροχή του review copy που χρησιμοποιήσαμε!