You'll love it if:
- Σας αρέσουν τα JRPG
- Ευχαριστιέστε το καλό, παραδοσιακό ξύλο
- Είστε fan της σειράς Final Fantasy
Not for you if:
- Δεν θέλετε να ρισκάρετε σε μια ανορθόδοξη πλοκή
- Δεν το έχετε και τόσο με το να χτίζετε χαρακτήρες
Όποτε συζητάμε για Final Fantasy αναφερόμαστε σε ένα από τα μεγαλύτερα Franchise γύρω από τα Video Games. Έχοντας στο μυαλό το Final Fantasy VII ως αυτό που έβαλε στον χάρτη την σειρά, το Stranger of Paradise είναι ένα σίγουρα δελεαστικό spin-off, από όλες τις απόψεις. Υποσχόμενο να μας πει μια ενδιαφέρουσα ιστορία σε συνδυασμό με το καταιγιστικό combat της Team Ninja. Με μια σύντομη περιγραφή: εξεπλάγην σε όλα τα σημεία του παιχνιδιού, αλλά ας δούμε αναλυτικά γιατί.
Stranger of Paradise: Το story (Spoiler-free)
Περιγράφοντας σύντομα και χωρίς spoil φυσικά, από τα πρώτα δευτερόλεπτα του παιχνιδιού συναντάμε τους βασικούς χαρακτήρες και τον σκοπό τους. Βασικός μας χαρακτήρας είναι ο Jack Garland και ακολουθείτε από τους Jed, Ash και Neon. Το γκρούπ στήνεται από την πολύ αρχή του παιχνιδιού κιόλας. Οι χαρακτήρες έρχονται κοντά λόγω των soul stones με το ιδιαίτερο χρώμα τους. Το κύριο που βλέπουμε, ακούμε, νιώθουμε, ξανα βλέπουμε, ξανά ακούμε και ξανάμανα κατά την διάρκεια της ιστορίας είναι ο διακαής πόθο του Jack να σκοτώσει τον overlord Chaos.
Τονίζω λίγο παραπάνω τον διακαή πόθο γιατί πρακτικά στην ιστορία μπαίνουμε απότομα, και ήδη στα πρώτα 5 λεπτά έχουμε ακούσει 15 φορές το τι θέλει να κάνει ο Jack. Ξέρει γιατί; Οχι. Ξέρει που; Πάλι οχι. Για τους γνώστες του lore, το Stranger of Paradise λαμβάνει χώρα στον κόσμο του πρώτου Final Fantasy τίτλου. Όσο ασυνάρτητα κι αν εξελίσεται η ιστορία όμως, για κάποιο ανεξήγητο λόγο βγάζει ένα νόημα. Όχι καλό νόημα και τυπικά όχι ” νόημα” νόημα αλλά… ειλικρινά δεν ξέρω πως να το περιγράψω! It somehow felt right, without making sense. Για κάποιο λόγο μου έβγαλε vibes του τότε παιχνιδιού με την λογική του: ας προχωρήσουμε και θα δούμε.
Γραφικά / Art Design
Εδώ πέρα δεν έχω να περιγράψω τίποτα παραπάνω πέρα από το: Κλασσικό Final Fantasy. Όλο το παιχνίδι είναι μέσα στην χρωματική γκρίζα παλέτα που έχουμε συνηθίσει όλους τους τίτλους. Sharp edges με χαρακτήρες τόσο poker-faced που θα τους ζήλευε κάθε χαρτοπαίκτης. Αυτό που ευχαριστήθηκα ήταν οι λεπτομέρειες και τα items τα οποία έμοιαζαν ατελείωτα. Όλα είχαν κάτι ιδιαίτερο που το εκτίμησα από ένα παιχνίδι που κάθε δεύτερο βήμα σου δίνει και item.
Όσον αφορά το γενικότερο περιβάλλον ήταν μέσα στο mood χωρίς ιδιαίτερα πράγματα. Περνώντας το παιχνίδι δεν έκατσα πουθενά να χαζέψω όπως σε άλλους τίτλους αλλά δεν ένιωσα ότι μου έλειπε κιόλας. Πολύ καλοσχεδιασμένοι εχθροί και όλα ρέουν πολύ καλά στις μάχες. Δεν φάνηκε τίποτα αμήχανο γενικά.
Εκτός…
Εκτός από ένα πράγμα που ήταν το πιο αμήχανο από όλα. Οι χαρακτήρες ήταν ότι πιο άψυχο έχω δεί. Πραγματικά οι εκφράσεις δεν άλλαξαν ποτέ και οι διάλογοι ήταν ο άκυροι. Πρακτικά όταν έκανες interaction με ένα χαρακτήρα σου έβγαζε ένα μικρό μονόλογο. Ό,τι ήθελε να στο πεί θα στο έλεγε. Όχι ότι θα πάθαινε κάτι ο Jack πέρα από το ότι θα έπαιρνε μια αφορμή να πεί ότι θα σκοτώσει τον Chaos.
Και τα cutscenes. Όχι ότι ενοχλούσαν, αλλά έμπαιναν όπου να έιναι στο παιχνίδι, και τα περισσότερα αν δεν υπήρχαν, δεν θα υπήρχε διαφορά. Δεν έδιναν στην ιστορία αυτό το μεταβατικό κατιτίς, παρά μόνο μια αίσθηση του ότι υπάρχει και πρέπει να το δείς.
Μουσική/ Ήχος
Έχοντας αναφέρει τα πράγματα που δεν κάθονται τόσο καλά στο παιχνίδι ας δούμε και τα πιο θετικά του. Έιχα καιρό να πορωθώ με μουσική τόσο από γνωστά αλλά και τραγούδια του παιχνιδιού. Από την αρχή ακούμε λίγο My way από Frank Sinatra και έπειτα όταν προχωράει η δράση ακούγεται και Limp Bizkit. Όλα τα θέματα επενδύουν πάρα πολύ όμορφα την δράση που τρέχει στην οθόνη και δημιουργούν το ανάλογο συναίσθημα.
Με την σειρά τους τα SFX ήταν πολύ καλοφτιαγμένα. Χτυπήματα, voices, ήχοι απ΄τα τέρατα και magical attacks, ήταν όλα πολύ ωραία και σε πορώνουν σε αρκετά σημεία μιας και η μάχη είναι το πιο δυνατό σημείο του παιχνιδιού. Από την άλλη μεριά οι voice actors, όχι τόσο. Ίσως φταίει και η παρουσίαση των χαρακτήρων αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.
Stranger of Paradise: Gameplay
Και πάμε επιτέλους στο καλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Το γενικότερο gameplay εξελίσεται πολύ καλά και το leveling up κομμάτι δίνει περιθώρια να δεις διάφορα πράγματα και να κάνεις διαφορετικό build.
Difficulty/ Co-op.
Το Stranger of Paradise έρχεται σε 3 δυσκολίες. Μια για αυτούς που θέλουν απλά το story, μια για αυτούς που θέλουν πιο πολή μάχη, και μια για αυτούς που θέλουν μόνο μάχη. Όσοι είστε του single player σκεφτείτε παράλληλα ότι είναι το story mode καθώς στα άλλα γίνεται λίιιγο πιο βαρύ απ’ ότι πρέπει ειδικά στην αρχή.
Το co-op είναι και το καλύτερο στοιχείο του μιας και δίνει περιθώριο για 3 παίκτες. Κυριολεκτικά είναι το καλύτερο mode γιατί άμα το παίξεις solo σε μεγαλύτερη δυσκολία δεν θα βρείς κάτι ουσιαστικό να αλλάζει. Οι NPCs έχουν ένα key που όταν το ενεργοποιείες απλά βαράνε για λίγο. Πέρα από αυτό δεν κάνουν τίποτα ιδιαίτερο ούτε βοηθάνε στην μάχη σε ένα λογικό βαθμό για bot. Παίξτε το σε co-op και θα με θυμηθείτε.
Battle system
Το κλασσικό battle system με parry, block, dodge roll και special abilities που οδηγούν σε πολύ ωραία combo και σε κάνουν να νιώθεις overpowered. Μέσα σε αυτό συναντάμε και μια κίτρινη μπάρα που αντιπροσωπεύει κάτι σαν stamina. Κατεβαίνει όσο γίνονται block, parry κλπ, αλλά είναι και το βασικό που σας δίνει την δυνατότητα να κάνετε Soul Parry. Το Soul Parry με την σειρά του είναι ένα πολύ δυνατό στοιχείο που χρησιμοποιούσα σχεδόν συνέχεια. Το Soul Parry σπάει το Gauge που μπαίνει ο εχθρός μέσα στις επιθέσεις, και αυξάνει το mana bar του χαρακτήρα. Μην το αφήσετε όμως να πέσει στο 0, γιατί θα πέσετε κάτω για αρκετά δευτερόλεπτα. Όταν πέφτει του αντιπάλου όμως, μπαίνετε σε ένα πολύ δυνατό finisher animation που κάθε, μα κάθε, φορά ήταν πολύ ευχάριστο.
Πέρα από αυτό μπορείτε μέσα στην μάχη να αλλάζετε όπλα ανάμεσα στο δεύτερο σετ που χρησιμοποιείτε. Αυτό με την σειρά του αλλάζει και το playstyle σας αλλά σας δίνει και περισσότερα πράγματα για να κάνετε customize.
Customization / Character Build
Όπως αναφερθήκαμε παραπάνω, το Stranger of Paradise προσφέρει πληθώρα από items τα οποία θα παίρνετε πολύ συχνά. Πέρα από τα πολλά item έχετε περιθώριο να κουβαλάτε καμιά 500ρια μαζί σας πριν χρειαστεί να στείλετε τα περιττά για αποθήκευση. Στον αποθηκευτικό χώρο έχετε περιθώριο για 4.500 περίπου… είπαμε είναι πολλά. Μέσα από αυτά θα δείτε ότι θα φάτε πάρα πολύ ώρα στο inventory management ανάμεσα από τα rarities που υπάρχουν, πρίν απλά πάτε και πατήσετε το auto-optimize που σας βάζει τα βέλτιστα μόνο του.
Πέρα από αυτό, έχετε το build του χαρακτήρα που κειμένεται γύρω από τα jobs. Υπάρχουν πάνω από 10 από αυτά και το κάθε leveling σας δίνει νέες δυνάμεις, combo abilities κλπ. Όλα έχουν την λογική του tree-build και εκπροσωπούν το κάθε playstyle αλλά και gear. Δείχνει προφανώς τι κάνει το κάθε άκρο του tree ώστε να ξέρετε που πηγαίνετε.
Τέλος, υπάρχουν 15 περιοχές να εξερευνήσετε, όλες με διαφορετικές δυσκολίες. Κάθε περιοχή είναι ορόσημο από κάθε παιχνίδι Final Fantasy μέχρι τώρα. Θα δείτε και γνώριμα τοπία όπως το Chaos Shrine.
Stranger of Paradise: Σύνοψη
Πέρα από μερικά αξιοσημείωτα παράδοξα, το παιχνίδι το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Το ωραιο gameplay ξεπερνάει το ιδιαίτερο story flow. Θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο αν δεν υπήρχε η cringe κατάσταση που δημιουργούν οι χαρακτήρες και το story. Επίσης ήθελαν λίγο περισσότερο balancing τα classes μιας και τα spells δεν είχαν μεγάλη αξία αφού έπρεπε να κάθεσαι αρκετά ακίνητος.
Μου άρεσαν πολύ τα mechanic και το κλασσικό “προχωράμε, σκοτώνουμε, προχωράμε, σκοτώνουμε, boss fight”! Είναι κλασσικό παράδειγμα fighting RPG που επιβάλεται να έχεις παρέα και να προχωράς. Και το battle system ήταν ωραίο και τα animation όταν πλέον μάθαινες πως να κάνεις timing τον εχθρό. Αυτό είναι και το δυνατότερο μέρος του παιχνιδιού.
Ευχαριστούμε την CDMedia, όπως πάντα, για το review unit που χρησιμοποιήσαμε.