Tales of Arise Review – Η συντροφιά του φλογισμένου σπαθιού

Η σειρά Tales (ή Tales of, δεν κρίνουμε) είναι μια ιδιαίτερη σειρά παιχνιδιών. Μια σειρά που είχε πάντα τον δικό της χαρακτήρα και το ανάλογο cult following που της αξίζει. Με δεκαεπτά πλέον τίτλους στον κύριο κορμό της σειράς, τα παιχνίδια Tales αποτελούν μία από τις κορωνίδες του Action RPG είδους. Οι ιστορίες που αφηγούνται τα Tales games είναι αυτοτελείς, πάλι καλά δηλαδή, γιατί μακάρι να είχαμε τον χρόνο να ολοκληρώναμε τόσα RPGs των 60+ ωρών. Το Tales of Arise είναι η πολυαναμενόμενη επιστροφή της σειράς μετά από πέντε χρόνια αδράνειας και σκοπός του είναι να εκμοντερνίσει τα Action RPGs, παραμένοντας πιστό στην κλασική Tales συνταγή. Μετά από πολλά trailers, demos, και διθυραμβικά first impressions (όπως και τα δικά μας λόγου χάρη), με το ζόρι συγκρατούσαμε τον ενθουσιασμό μας.

Παρόλα αυτά, αν δεν έχετε ξαναπαίξει κάποιο game της σειράς, you need to temper your expectations. Το Tales of Arise δεν είναι ένα συνηθισμένο JRPG. Αν περιμένετε να παίξετε κάτι σαν το Scarlet Nexus ή τα Final Fantasy, δεν θα βρείτε αυτό που ψάχνετε εδώ. Τα Tales είναι μια heavily tailored εμπειρία. Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο και το gameplay ακολουθεί συγκεκριμένα guidelines με κάθε game να φέρνει μικρές αλλαγές ώστε να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. All things considered, το Tales of Arise είναι ίσως η καλύτερη ευκαιρία για μια πρώτη επαφή με την σειρά.

Χάρη στην Bandai Namco είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε νωρίτερα από τους περισσότερους το Tales of Arise. Το game πατάει σε τεράστιο βαθμό πάνω στην πλοκή του. Προς αποφυγήν των spoilers, στο συγκεκριμένο review θα αναφέρονται plot points μόνο από τα πρώτα κομμάτια της ιστορίας.

The leading pair

TL;DR

Θα το λατρέψεις ανΜάλλον όχι για εσένα αν
– Ψάχνεις για μια light-hearted ιστορία αλλά με σοβαρή θεματολογία
– Θέλεις ένα game για να λιώσεις αμέτρητες ώρες– Δεν αντέχεις τα anime
– Σου αρέσει το εθιστικό, hard-to-master gameplay και τα άπειρα cosmetics για να μαζέψεις– Σε creepάρουν οι κουκουβάγιες με ανθρώπινο voice-over
– Ψάχνεις το ιδανικό σημείο για να ξεκινήσεις να ασχολείσαι με την σειρά Tales

Γραφικά

Στα χωράφια των weebs

Όπως και τα περισσότερα ιαπωνικά RPGs, το Tales of Arise υιοθετεί το κλασικό anime στυλ. Τεράστια μάτια, υπερβολικές εκφράσεις, εκκεντρικά ρούχα, και φανταστικοί κόσμοι, σαν μέσα από τις σελίδες κάποιου παραμυθιού. Με λίγα λόγια, δεν είναι για όλους. Είτε λατρεύεις το art style, είτε το μισείς. Εγώ προσωπικά είμαι ουδέτερος. Δεν είμαι μεγάλος fan οτιδήποτε υπερβολικά anime-related. Σνόμπαρα συστηματικά τα JRPG λόγω του συγκεκριμένου στυλ. Δίνοντας μερικές ευκαιρίες στα heavy-hitters του είδους, κατάλαβα ότι they have some really cool stories to tell.

The blazing sword

Ας πούμε απλά πως αν διαβαζείς συστηματικά τα εποχιακά BWeeb άρθρα μας, το Tales of Arise πέφτει διάνα στα γούστα σου.

H Rena είναι ένας πανέμορφος κόσμος

Το anime στυλ δίνει πρακτικά απεριόριστη καλλιτεχνική ελευθερία κι αυτό είναι εμφανέστατο στον κόσμο του παιχνιδιού. Η Rena είναι ακριβώς όπως φαντάζεσαι τον ιδανικό medieval κόσμο. Είναι χωρισμένη σε πέντε ξεχωριστά βασίλεια, το καθένα εντελώς διαφορετικό από το προηγούμενο εμφανισιακά, αλλά και ως προς τον ρόλο που διαδραματίζουν στην ιστορία. Τη μια στιγμή βρίσκεσαι σε καταπράσινα λιβάδια και την επόμενη σε μονίμως χιονσιμένα χωριουδάκια ή υπόγειες υδάτινες σπηλιές. Η μεγάλη ποικιλία στα σκηνικά σε βοηθά να νιώσεις πως όντως βρίσκεσαι σε ένα μεγάλο ταξίδι. Υπάρχουν στιγμές που θα αφήνεις τον χαρακτήρα σου ακίνητο ώστε να περιεργαστείς όσα υπάρχουν στην οθόνη σου.

Σύμφωνα με την Bandai Namco, ο σχεδιασμός του κόσμου έχει επιρροές από τη ζωγραφική με νερομπογιές. Δεν μπορώ να πω πως είδα κάτι τέτοιο όμως. Κάθε σκηνικό μοιάζει σαν να βγήκε από τις σελίδες ενός artbook. Τα επιβλητικά concept arts που βλέπεις στα συνοδευτικά βιβλιαράκια των συλλεκτικών εκδόσεων, αυτή τη φορά δεν κόπηκαν στο μοντάζ.

Δεν είναι μόνο ο “έξω κόσμος” που παρουσιάζει ενδιαφέρον όμως. Στην διάρκεια της περιπέτειας σου, θα χρειαστεί να περιπλανηθείς μέσα σε επιβλητικά κάστρα, δαιδαλώδεις σπηλιές, ακόμη και εγκαταελελειμμένες φυλακές. Υπάρχουν πολλά πράγματα να δεις και σε ένα RPG που είναι σχεδιασμένο να σε κρατήσει απασχολημένο για δεκάδες ώρες, αυτό είναι ευλογία.

Η συντροφιά του φλογισμένου σπαθιού

Δεν ξέρω αν παρατηρώ μόνο εγώ το μοτίβο στα JRPGs, όπου οι χαρακτήρες είναι πάντα το highlight, είτε έχει να κάνει με το σχεδιασμό, είτε με το πως είναι γραμμένοι. Στο Tales of Arise, οι χαρακτήρες είναι όσο cool όσο μπορείς να τους κάνεις. Και ακριβώς όπως όλα όσα θα δεις γύρω σου στο game, κι αυτοί διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους. Πολύχρωμα μαλλιά, διαφορετικά attitudes, ξεχωριστό στυλ ντυσίματος. Υπάρχει ένας χαρακτήρας για κάθε γούστο, ώστε να έχεις party leader πάντα αυτόν που σου ταιριάζει περισσότερο. Αν και μεταξύ μας, ο Law είναι ο καλύτερος.

Οι εχθροί έχουν επίσης φοβερά designs. Δεν έχουν τα περίεργα, distorted ίσως, designs που είδαμε στο Scarlet Nexus. Εδώ, οι εχθροί είναι πιοι οικείοι στην medieval φαντασία. Ιππότες με γυαλιστερές πανοπλίες, τεράστιοι λύκοι, ακόμα πιο τεράστιοι αστακοί, ιπτάμενα λαμπατέρ, θα τους σπάσεις όλους στο ξύλο σε κάποιο σημείο. Τα bosses δε, έχουν ακριβώς το επιβλητικό design που περιμένεις. Είναι σαν μια διεστραμμένη εκδοχή των Elite Four από κάθε Pokemon game.

Anime από το animated ή animated από το anime;

Τα animations είναι πολύ hit or miss κατ’ εμέ. Κατά την διάρκεια του gameplay, είναι φαντασμαγορικά, ειδικά αν λάβουμε υπ’ όψιν το καταιγιστικό combat με τα πανέμορφα over-the-top εφέ. And they’re smooth too, ειδικά αν παίζεις σε PS5 ή Series κονσόλα.

Το Tales of Arise είναι δομημένο σαν anime. Έχει μέχρι και opening, το οποίο είναι animated από την ufotable, το studio πίσω από τα πιο οπτικά εντυπωσιακά anime στον χώρο (Fate, Demon Slayer). Weeb deets: H ufotable φτιάχνει το opening κάθε Tales τίτλου, από το Tales of Xillia (2011) κι έπειτα, ενώ τα προηγούμενα ήταν δια χείρος Production I.G.

Τα περισσότερα cutscenes είναι πλήρως animated, εκτός από τα skits, τα οποία εξιστορούνται μέσα από πορτραίτα χαρακτήρων που πλησιάζουν το talking-head στυλάκι. Εκτός από το art style όμως, ούτε το animation μπορεί να ξεφύγει από τις συνηθισμένες anime αστοχίες. Οι υπερβολικές αλα anime αντιδράσεις σε κάνουν να μην μπορείς να πάρεις και πολύ στα σοβαρά την πλοκή, ακόμη κι αν κάτω από την ανάλαφρη ιστορία θίγονται σοβαρά ζητήματα. Την ίδια στιγμή, οι χαρακτήρες φαίνονται να αργούν να αντιδράσουν στις ατάκες που ακούγονται. Οι χαρακτήρες μοιάζουν σαν να παίρνουν τα animation cues τους ένας-ένας. Σπάνια θα αντιδρούν σε κάποιο dialogue line πολλοί χαρακτήρες μαζί, συνήθως ο ένας αντιδρά μετά τον άλλον. Επίσης, και αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στους θηλυκούς χαρακτήρες, όλοι στέκονται αδρανείς με τον ίδιο τρόπο, σε μια T-Pose like στάση με ελαφρώς ανοιχτά τα χέρια.

Skit screenshot
Στιγμιότυπο από skit

Πλοκή

Η ιστορία της Rena και της Dahna

H ιστορία του Tales of Arise ασχολείται με δύο κόσμους, πολύ διαφορετικούς ο ένας από τον άλλον, την Rena και την Dahna. Ο κόσμος της Rena έχει πετύχει τρομερή τεχνολογική ανάπτυξη και ο κόσμος της Dahna βρίσκεται ακόμα στον Μεσαίωνα. Έτσι, οι Renans έχουν εισβάλλει στην Dahna κι έχουν υποδουλώσει τους κατοίκους της, φυτεύοντας τους κάποιους μαγικούς κρύσταλλους στο σώμα τους ώστε να τους επιτηρούν (weebs rejoice). Ο τρόπος κοινής διαβίωσης των Renans και των Dahnans είναι ένα από τα βασικά θέματα του Tales of Arise. Όλα τα Tales games θίγουν τα ζητήματα συνύπαρξης και διαφορετικότητας. Κατά κόρον όμως, εδώ έχουμε μια ιστορία που πραγματεύεται την επανάσταση, την αγώνα για την απελευθέρωση και την συντροφικότητα.

Το πρωταγωνιστικό ντουέτο

Συνεχίζοντας στο μονοπάτι του συμβολισμού, οι δύο πρωταγωνιστές, ο Alphen και η Shionne ακολουθούν την ίδια νοοτροπία. Ο Alphen είναι ένας σκλάβος από την Rena, ο οποίος δεν θυμάται τίποτα σχετικά με το παρελθόν του. Εμφανίζεται να φορά μια σιδερένια μασκα στο κεφάλι μέσα από την οποία, κατά κάποιον περίεργο τρόπο, μπορεί να βλέπει και να μιλά, παρόλο που δεν υπάρχουν οπές για τα μάτια και το στόμα. Anime logic at its finest. Επίσης δεν μπορεί να νιώσει πόνο. Συνηθίζει να βάζει τον εαυτό του σε κίνδυνο για να σώσει τους πιο αδύναμους και κάπως έτσι έχει γίνει “αστικός θρύλος” ανάμεσα στους σκλάβους Caraglia.

Alphen close-up

Η Shionne είναι το ακριβώς αντίθετο. Είναι τόσο ψυχρή όσο και όμορφη και οι προσωπικές της επιθυμίες βρίσκονται πάντα στην θέση του οδηγού. Από μικρή ηλικία τής ήταν δύσκολο να δημιουργήσει δεσμούς με άλλους λόγω της κρυφής της δύναμης. Κάθε φορά που άγγιζε κάποιον, αγκάθια (Thorns) από ηλεκτροσόκ τον τσιμπούσαν. Αυτό της έδινε μεγάλη δύναμη, but at what cost. Λόγω της μεγάλης της δύναμης, η Shionne αιχμαλωτίστηκε από τους φύλακες Renans της Dahna, οι οποίοι σκόπευουν να οικειοποιηθούν της ικανότητας της.

Shionne close-up

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα

Μετά από μία εξέγερση στα κάτεργα όπου δούλευε ο Alphen, ο μασκοφόρος τυμβωρύχος μας βρίσκει την όμορφη Shionne αλυσοδεμένη μέσα σε ένα εκτροχιασμένο τρένο. Αφού την ελευθερώνει, τους επιτίθονται ένα μάτσο φρουροί οι οποίοι αναζητούσαν την κοπέλα. Αφού ανακαλύπτουν ότι τα Thorns της Shionne δεν επηρεάζουν τον Alphen αφού δεν μπορεί να νιώσει πόνο (what a coincidence), η κοπέλα αποκαλύπτει τον λόγο για τον οποίο ήρθε στην Rena.

O “βασιλιάς” της Dahna αποφασίζεται μέσω ενός διαγωνισμού ανάμεσα σε πέντε Renan άρχοντες, έναν από κάθε βασίλειο. Εδώ και 300 χρόνια, οι Renans χρησιμοποιούν τους Dahnans ως σκλάβους για να μαζεύουν Astral energy, μια μορφή ενέργειας η οποία παράγεται από την αθρώπινη εργασία. Οι πέντε Renan άρχοντες κονταροχτυπιούνται χρησιμοποιώντας τους σκλάβους τους. Ουσιαστικά, βασιλιάς στέφεται αυτός του οποίου οι σκλάβοι έχουν καταφέρει να συσσωρεύσουν το μεγαλύτερο απόθεμα αστρικής ενέργειας.

The first Renan lord

Η Shionne έχει “κατέβει” στην Rena για να σκοτώσει τους πέντε άρχοντες και να σταματήσει τον διαγωνισμό because reasons. Ο Alphen αποφασίζει να την βοηθήσει να σκοτώσει τον άρχοντα της Caraglia επειδή είναι τεράστιος simp και γιατί θέλει να απελευθερώσει τους συμπατριώτες του. Κυρίως επειδή είναι τεράστιος simp. Κατά την διάρκεια της μάχης, η Shionne βγάζει από μέσα της ένα φλεγόμενο σπαθί, φτιαγμένο από συσσωρευμένη αστρική ενέργεια. Δεν μπορεί να το χρησιμοποιήσει επειδή καίγεται κάθε φορά που το πιάνει. Ο Alphen όμως καταφέρνει να το χειριστεί επειδή δεν μπορεί να νιώσει πόνο (what a coincidence). You see what happened there? Now they need each other.

STRIKE!

Και κάπως έτσι αποφασίζουν να ταξιδέψουν μαζί, βάζοντας τέλος στην υποδούλωση των Dahnans από τους Renans. Μπορεί οι στόχοι τους να είναι διαφορετικοί, αλλά αλληλοσυμβαδίζουν. Ο Alphen θέλει να ελευθερώσει τον πλανήτη του και η Shionne να εκδικηθεί τους Renans.

Γεμάτη bruh moments, αλλά πολύ διασκεδαστική

Μην προσπαθήσετε να πάρετε την πλοκή πιο σοβαρά από ότι παίρνει η ίδια τον εαυτό της. Είναι γεμάτη από βολικά ass-pulls και anime logic moments τα οποία φέρνουν την ιστορία εκεί που χρειάζεται για να προχωρήσει το game. Μπορεί το Tales of Arise να είναι story-heavy, αλλά η ιστορία είναι πολύ ανάλαφρη. Τα σοβαρά θέματα που υπογραμμίζονται σε μια worry-free ιστορία είναι το καλύτερο κομμάτι. Αυτό που θέλει να πει στην πραγματικότητα η πλοκή δεν είναι ποτέ πολύ in your face.

Shionne talking

Το cast είναι πολύχρωμο (κυριολεκτικά)

Δεν κάνω πλάκα, έχουν όλοι διαφορετικό χρώμα μαλλιά. Επίσης, διαφέρουν και σε χαρακτήρα, ικανότητες και όλα τα σχετικά. Όπως και με κάθε RPG, οι χαρακτήρες είναι ένα από τα make or break χαρακτηριστικά. Κι εδώ είναι αρκετά καλοί, αν και καμιά φορά αρκετά corny. Στην αρχή, που έχουμε μόνο τον Alphen με την Shionne, είναι λίγο βαρετά τα πράγματα, αλλά όλα φτιάχνουν αφού εισαχθούν και οι υπόλοιποι χαρακτήρες. Ο πιο ενδιαφέρων, με διαφορά, είναι ο Law.

Alphen and Law

Όλοι οι χαρακτήρες είναι playable και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους γίνονται τόσο κατά την διάρκεια του gameplay, αλλά και στα skits. Τα skits είναι feature σταθμός σε κάθε Tales game. Είναι στην ουσία μικρά cutscenes με talking-head portraits στα οποία οι χαρακτήρες μιλάνε μεταξύ τους. Not all skits are made alike. Κάποια από αυτά παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και αποκαλύπτουν σημαντικές λεπτομέρειες, τόσο για τους χαρακτήρες όσο και για τον κόσμο. Σε κάποια άλλα, απλά κουτσομπολεύουν.

Gameplay

Ελπίζω να έχετε κάτι φαγώσιμο ανά χείρας because boy, do we have a lot to talk about.

Εξαιρετικά περίτεχνο combat

Ας ξεκινήσουμε από τα hot stuff. Το combat είναι εξαιρετικό. Μοιάζει απλό εκ πρώτης όψεως, αλλά χάρη στους under the hood μηχανισμούς που θα διαβάσεις στα αμέτρητα tutorial παραθυράκια (και θα ξεχάσεις μετά από λίγο), έχει απίστευτο βάθος (that’s what she said). Οκέι, αν βαριέσαι και παίζεις μόνο για να δεις την ιστορία, το Tales of Arise μπορεί να γίνει button masher, ειδικά στις χαμηλότερες δυσκολίες. Ετοιμάσου να τα βρεις σκούρα αν πατάς τυχαία κουμπιά από το Medium και πάνω όμως.

Snowy landscape in Tales of Arise

Το Tales of Arise χρησιμοποιεί ένα σύστημα real-time arena combat. Μπορείς να έχεις μέχρι τέσσερις από τους χαρακτήρες σου μαζί στη μάχη. Μπορείς να τους χειριστείς όλους και να εναλάσσεσαι μεταξύ τους on the fly, αν και το game δεν σου εξηγεί ποτέ πώς μπορείς να το κάνεις αυτό. Κάθε χαρακτήρας έχει στην διάθεση του απλά attacks και τρία Artes, όταν τον ελέγχεις εσύ. Τα Artes είναι character-specific ικανότητες, οι οποίες είναι είτε combos είτε δυνατές επιθέσεις που χρειάζονται channeling. To σύστημα μάχης του Tales of Arise βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα blocks και τα dodges, με ιδιαίτερη έμφαση να δίνεται στο τελευταίο. Κάθε χαρακτήρας έχει ένα συγκεκριμένο αριθμό επιθέσεων (AG) που μπορεί να κάνει πριν χρειαστεί να κάνει recharge.

Now, this is where it gets interesting

Οι απλές επιθέσεις κοστίζουν μόνο 1 AG. Το κόστος των Artes όμως διαφέρει ανάλογα με την “ποιότητα” του Arte. Κάθε Arte “κλειδώνει” μόλις πατήσεις το κουμπί και δεν ακυρώνεται αν δεν χτυπηθείς, αφήνοντάς σε ανοιχτό σε επιθέσεις. Ταυτόχρονα, δεν μπορείς να κάνεις recharge τα AG σου όσο κάνεις dodge ή επιτίθεσαι. Πρέπει να διακόψεις το combo σου για να μπορέσεις να ξαναφορτίσεις.

Κάθε χαρακτήρας έχει δύο special επιθέσεις, ανεξαιρέτως από το ποιον χαρακτήρα χειρίζεσαι κατά την διάρκεια της μάχης. Η πιο light επίθεση φορτίζει κατά την διάρκεια της μάχης και στην ουσία είναι μια πολύ δυνατή επίθεση, η οποία συνήθως κάνει stagger τους αντιπάλους. Η STRIKE! επίθεση όμως είναι ένα all-out attack το οποίο δεν καταναλώνει AG, αλλά βασίζεται στα combo σου. Όταν σπας το combo σου για να κάνεις recharge τα AG, μηδενίζεται και η μπάρα του STRIKE! Αν δεν είσαι καλός στο resource management, θα χρειαστεί να γίνεις στο Tales of Arise.

Το game αντί να σε βομβαρδίζει με ορδές εχθρών, έχει λίγους, αλλά είναι όλοι damage sponges. Ειδικά στα boss fights, μπορείς κάλλιστα να χτυπιέσαι για κανά δεκάλεπτο, ίσα ίσα, για να κάνει wipe το party σου το boss στις τελευταίες επιθέσεις. Not my cup of tea, αλλά τουλάχιστον μπορείς να stackάρεις τα all-out attacks σου και να κάνεις την κάθε μάχη να μοιάζει με σόου πυροτεχνημάτων.

Skill tree, but it’s not a skill tree

Όσοι έχουν ξαναπαίξει κάποιο Tales game γνωρίζουν πώς λειτουργεί το skill tree εδώ, αλλά θα βάλω τα δυνατά μου να το εξηγήσω όπως και να έχει. Ενώ υπάρχει leveling system, στο Tales of Arise δεν σου δίνει ένα skill point ανά level. Αντίθετα, από κάθε μάχη μαζεύεις skill points (SP) με τα οποία μπορείς να ξεκλειδώσεις ικανότητες από το title tree. Το κόστος της κάθε ικανότητας είναι φυσικά αναλογικό. Τα skills χωρίζονται σε μικρούς “αστερισμούς” των έξι ικανοτήτων, οι οποίοι λέγονται Titles. Δεν βγάζει πολύ νόημα σαν ονομασία, but bear with me. Οι ικανότητες που ξεκλειδώνεις μπορεί να είναι είτε passive, είτε artes που μπορείς να κουμπώσεις μετά στους χαρακτήρες σου. Κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του skill tree.

Αράζοντας εκτός μάχης

Όσο δεν βρίσκεσαι εντός combat, μπορείς να περιπλανείσαι ελεύθερα στον κόσμο. Το Tales of Arise δεν είναι open-world τίτλος, αλλά αποτελείται από διαδοχικές semi-open περιοχές που ενώνονται μεταξύ τους από το περιστασιακό loading screen. Στον έξω κόσμο μπορείς να αλληλεπιδράσεις με NPCs, να αποδεχτείς και να ολοκληρώσεις side-quests και να βρεις collectibles. Πολλά απο τα collectibles θα τα μαζέψεις βρίσκοντας κουκουβάγιες που είναι διάσπαρτες μέσα στον κόσμο. Ο Hootle είναι η μασκότ του Tales of Arise και θα σε βοηθά να βρίσκεις τους φίλους του. Οι κουκουβάγιες όμως δεν έχουν ηχητικά εφέ από κανονικές κουκουβάγιες, αλλά ηθοποιό να κάνει “hoot, hoot” μπροστά από ένα μικρόφωνο. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος (και γιατί) το σκέφτηκε αυτό, αλλά τέλος πάντων. Οι κουκουβάγιες σου δίνουν cosmetics με τα οποία μπορείς να ντύσεις τους χαρακτήρες σου.

Shionne in a DLC outfit

Τα outfits που φοράνε οι χαρακτήρες διαφέρουν από το armor με το οποίο τους έχεις εξοπλίσει. Έτσι, μπορείς να έχεις πάντα το πιο δυνατό armor και όλο το sauce. Το armor και τα όπλα τα βρίσκεις από in-game vendors, ενώ το game έχει και ένα πολύ ελαφρύ σύστημα crafting. Τα cosmetics τα προμηθεύεσαι είτε από συγκεκριμένα σημεία στο παιχνίδι, είτε είναι in-game collectibles, ή απλά DLC.

Camp screen
Camp screen

Υπάρχουν dungeon areas τα οποία θα πρέπει να καθαρίσεις. Αν θέλεις να αποφύγεις κάποιον εχθρό, μπορείς απλά να κάνεις στην άκρη, δεν είναι αναγκαίο να τους πολεμάς όλους. Εκτός μάχης, μπορείς να ξαποστάσεις στα πολύ βολικά τοποθετημένα camps που βρίσκονται διάσπαρτα. Εκεί, οι χαρακτήρες σου θα κάνουν bonding πάνω από την φωτιά, και αν νιώθεις master chef, μπορείς να μαγειρέψεις ώστε να πάρεις κάποια buffs, τα οποία διαφέρουν ανάλογα με το τι θα μαγειρέψεις. Εγώ θα απέφευγα τα τόστ.

Ήχος και Μουσική

This soundtrack don’t miss

Όλα τα JRPGs αποκλείεται να ήταν τόσο διασκεδαστικά χωρίς την απίστευτη μουσική επένδυση. Το Tales of Arise δεν αποτελεί εξαίρεση. Υπεύθυνος για το soundtrack είναι ο Motoi Sakuraba, ένα από τα βαρύγδουπα ονόματα του χώρου, με δουλειές στο βιογραφικό του στο επίπεδο των Dark Souls και Golden Sun. Το soundtrack απαρτίζουν τόσο instrumentals όσο και μερικά κανονικά τραγούδια, τα οποία παίζουν σε κομβικά σημεία στην ιστορία ή κατά την διάρκεια των boss battles. Άξιο αναφοράς είναι το Hibana, το theme song του Tales of Arise, το οποίο κοσμεί το opening.

Shionne while healing

Ηχητικά εφέ / Voice Acting

Τα ηχητικά εφέ κατά την διάρκεια της μάχης είναι φυσικά on-point. Όλα τα elements έχουν ξεχωριστούς ήχους και όλοι είναι boomy, παρά το γεγονός ότι το soundscape του Tales of Arise αποφεύγει το μπάσο όπως ο διάβολος το λιβάνι. Πολλοί in-game ήχοι παρουσιάζονται σε χαρακτήρα cartoon – το game όχι μόνο φαίνεται σαν anime, ακούγεται κιόλας. Μερικοί ήχοι συστήματος, ειδικά στα μενού, είναι ελαφρώς περισσότερο high-pitched από ότι χρειάζεται, με αποτέλεσμα να ενοχλούν κάπως στο αυτί.

Δεν είναι όλοι οι διάλογοι στο Tale of Arise voiced. Κάποιοι, ειδικά στα side quests βασίζονται μόνο στο κείμενο. Ας πούμε πως περίπου το 80% του game είναι voiced. Παίζοντας το game στα Αγγλικά – επειδή είναι δύσκολο να διαβάζεις υπότιτλους ενώ παίζεις – το voice acting είναι ακριβώς αυτό που περιμένεις. Αρκετά καλό σε γενικές γραμμές, με τα συνηθισμένα πλέον άβολα quirks των anime μεταγλωττίσεων. Βογκητά, αμήχανες παύσεις, απίστευτα corny διάλογοι και οι χαρακτήρες λένε όλα όσα σκέφτονται: τα συστατικά ενός τυπικού anime dub.

Dialogue in Tales of Arise

Για να μην αδικούμε τους voice actors, κάνουν πολύ καλή δουλειά μεταφέροντας τους διαλόγους από το χαρτί στο μικρόφωνο. Κι αυτό είναι επειδή το voice cast στο Tales of Arise δεν απαρτίζεται από έμπειρους game voice actors αλλά μεγάλα ονόματα στον χώρο των anime voice-overs. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια λοιπόν. Ο Ray Chase (JoJo’s Bizzare Adventure, Demon Slayer, My Hero Academia) δανείζει την φωνή του στον Alphen και η Erica Lidbeck (Barbie, Mob Psycho 100, Your Lie in April) υποδύεται την Shionne. Το υπόλοιπο cast είναι εξίσου καλό, αλλά αυτοί οι δύο έχουν το περισσότερο screen-time, συνεπώς οι φωνές τους ξεχωρίζουν πιο εύκολα.

Συμπέρασμα

Τo Tales of Arise είναι ένα game που δεν απογοητεύει, αλλά ούτε εκπλήσσει κιόλας. Αντίθετα, η Bandai Namco παραδίδει ακριβώς αυτό που υποσχέθηκε στους fans. Κι αυτό φαντάζει ιδιαίτερα δυσεύρετο τον τελευταίο καιρό. Το Tales of Arise έχει ένα ελκυστικό story, το οποίο σε αρκετές στιγμές πραγματεύεται σοβαρά θέματα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται το κάνει να μην γίνεται κουραστικό. Όσο σοβαρά και να παίρνουν οι χαρακτήρες τα γεγονότα, αυτό που θα πρέπει να προσέξεις βρίσκεται πάντα στο background. That’s kind of brilliant. Ναι, έχει τα τυπικά anime bs και ναι, οι διάλογοι είναι corny σε αρκετά σημεία, αλλά that’s part of the deal. Ξέρεις από την αρχή τι game αγοράζεις.

Οπτικά, το Tales of Arise είναι πανέμορφο, ειδικά αν παίζεις σε κονσόλα νέας γενιάς. Τα πέντε βασίλεια της Dahna, τα dungeons, οι χαρακτήρες,, οι εχθροί και τα εφέ μάχης παρουσιάζονται ακριβώς με τον τρόπο που θα τα φανταζόσουν. Η medieval αισθητική του κοντράρει στα ίσα τα πιο βαρύγδουπα classics. Σίγουρα, υπάρχουν μερικά οπτικά bugs, αλλά αυτά φτιάχνονται με patches (το review αυτό βασίζεται σε pre-release έκδοση). To gameplay καταφέρνει να βρει το τέλειο sweetspot: είναι εύκολο να το ξεκινήσεις αλλά δύσκολο να το κατακτήσεις. Υπάρχει τεράστιος βαθμός πολυπλοκότητας, δίχως να χρειάζεται να μπλέκεις με το κλάσικό micromanagement system που συναντάς σε κάθε JRPG.

Είναι ίσως το καλύτερο entry point στην σειρά Tales. Δεν παίρνει πολλά ρίσκα και γι’ αυτό είναι ίσως η πιο καλογυαλισμένη Tales εμπειρία. Η ώρες gameplay είναι πρακτικά αμέτρητες και ειδικά αν έχεις σκοπό να μαζέψεις όλα τα cosmetics ή να μαξάρεις τους χαρακτήρες σου θα φτάσεις τα τριπλά ψηφία δίχως να το καταλάβεις.

Ευχαριστούμε θερμά την Bandai Namco Europe για την παροχή του review copy που χρησιμοποιήσαμε.

George Makridis

Posts published: 138

Editor in Chief. Studying Communication & Media. Listening to Hip-Hop. Watching advanced humor sitcoms and dumb superhero flicks. Has way too many games in his library and not that much time to actually play them.