TL;DR
Αξίζει να αγοράσετε το Little Nightmares 2 αν σας άρεσε το πρώτο ή αν ψάχνετε για μια κάπως διαφορετική single-player εμπειρία. Ειδικά αν είστε fan του τρόμου. Μην το αγοράσετε αν ψάχνετε για μια περιπέτεια πολλών οκτανίων ή κάποιου είδους γοργού multiplayer, γιατί εδώ δεν θα βρείτε τίποτα απ’ τα δύο. Γενική Αξιολόγηση 8/10
Αν είστε κι εσείς σαν εμένα, τότε θα σας είναι δύσκολο να αντισταθείτε στην ανάγκη του να βρίσκετε ένα καλό τρομακτικό παιχνίδι, μια στο τόσο. Γιατί μια στο τόσο, είναι έχει πλάκα να βγαίνεις απ’ τα νερά σου και να καθοδηγείσαι μέσα σε κάτι που μοιάζει με ένα πυρετώδες όνειρο. Το Little Nightmares 2 ταιριάζει τέλεια σε αυτό το μοτίβο. Την περισσότερη ώρα δεν θα είστε σίγουροι αν είστε ξύπνιοι παίζοντας ένα παιχνίδι ή αν βλέπετε ένα συνειδητό όνειρο. Είναι ένα υπέροχο ταξίδι, ξεκάθαρα φτιαγμένο με μεράκι από μια ομάδα παθιασμένων ανθρώπων, που κάπως έτυχε να κατέχουν και μια τρομερή δόση δημιουργικότητας. Μέσα σε αυτό το άρθρο θα προχωρήσουμε μαζί μέσα σε ένα μικρό μέρος αυτής της εμπειρίας, έτσι ώστε να αποφασίσετε μόνοι σας αν αυτό το παιχνίδι είναι για εσάς. Θα κρατήσω τα spoilers στο ελάχιστο. Παρόλα αυτά, το να τα κάνετε πάνω σας είναι εντελώς προεραιτικό. Αν πιστεύετε πως μια πιο ελαφριά επιλογή θα σας ταίριαζε καλύτερα, μπορείτε επίσης να ελέγξετε το review μας για το Animal Crossing.
Gameplay: ρίγη, σφίξιμο και εγκεφαλικά-γαργαλητά
Το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν ξεκινάς ένα νέο παιχνίδι είναι σαν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορούν να γίνουν και στην πραγματική ζωή. Σαν να ξυπνάς μόνος, στη μέση ενός δάσους, με μια χάρτινη σακούλα πάνω από το κεφάλι σου. Και σίγουρα καμία ανάμνηση από το προηγούμενο βράδυ, ή ακόμα και για το πώς έφτασες εκεί. Φοιτητικά χρόνια, σωστά;
Τα πρώτα βήματα στο Little Nightmares 2
Η μόνη διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι ξυπνάτε ενώ είστε και πάλι μικρό παιδί. Μπορείτε να φωνάξετε κάποιες ασυναρτησίες στο κενό κενό των δέντρων και το καταπιεστικό σκοτάδι γύρω σας. Αλλά τίποτα δεν φαίνεται να αντιδρά. Είστε περιορισμένοι στο να πηγαίνετε κυρίως αριστερά και δεξιά στη σκηνή, αν και μπορείτε να τρέξετε λιγάκι στο πίσω ή στο μπροστινό μέρος της. Είναι μια πραγματική εμπειρία παιχνιδιού 2.5 D.
Ενώ το Little Nightmares 2 είναι αναμφισβήτητα μια side-scrolling εμπειρία, σας δίνει λίγο επιπλέον περιθώριο. Η κάμερα μεγεθύνει μέσα και έξω, ανάλογα με το βάθος σας στη σκηνή. Υποστηρίζει την κλειστή αίσθηση που λειτουργεί εξαιρετικά για αυτό το είδος παιχνιδιού. Μπορείτε επίσης ενστικτωδώς να μάθετε να χρησιμοποιείτε αυτό το mechanic έξυπνα, με zooming-out όταν αυτό χρειάζεται. Έτσι μπορείτε μερικές φορές να δείτε αποσπάσματα από το επόμενο δωμάτιο ή να πάρετε μια γεύση από το στόχο σας με αυτόν τον τρόπο. Έπισης, αισθανόμαστε ότι οι δημιουργοί είχαν αυτή τη χρήση στο μυαλό τους ειδικά για εμάς. Υπάρχουν μικρές λεπτομέρειες όπως αυτές που σας κάνουν να εκτιμήσετε τον έξυπνο σχεδιασμό κι αυτό είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στο Little Nightmares 2.
Αντιμετωπίζοντας τους φόβους σας για τα δέντρα και για τον αποκεφαλισμό
Ενώ το παιχνίδι δεν δίνει ιδιαίτερη βάση σε tutorials ή ακόμα και σε μια εισαγωγή ιστορίας, είναι μία από τις λίγες φορές που αυτό είναι καλό. Υπάρχουν μερικές ενδείξεις που σας λένε ποια κουμπιά πρέπει να πιέσετε, που είναι βασικά κάποιες πληροφορίες για το πώς να διασχίσετε τον εφιάλτη. Αλλά τα υπόλοιπα, πρέπει να τα καταλάβετε μόνοι σας. Αυτό σημαίνει ότι βάζετε το νιονιό σας να δουλέψει και υπολογίζετε πώς πρέπει να προχωρήσετε τις περισσότερες φορές. Είναι μια μινιμαλιστική επιλογή, αλλά το να ξυπνάς σε ένα πυκνό δάσος γεμάτο ανθρώπινα μέλη και σκόρπιους σωρούς παπουτσιών δεν χρειάζεται πολύ εξήγηση. Είναι ένας εφιάλτης, που τελικά ζεις. Η μόνη πραγματική επιλογή που έχετε είναι να συνεχίσετε και να προσπαθήσετε να επιβιώσετε από τη δοκιμασία.
Ευτυχώς, βρίσκετε έναν φίλο αρκετά νωρίς στο παιχνίδι. Είναι ένα άλλο αγόρι, που ονομάζεται Six, αλλά ένα χωρίς χάρτινη σακούλα για καπέλο. Φαίνεται κουρελιασμένος και λίγο και λίγο πιο ταλεποριμένος. Τώρα, όταν θα χρησιμοποιείτε το Yelling Command, ο φίλος σας θα απαντάει. Επίσης μπορείτε να πείτε γεια ο ένας στον άλλο σε ασυναρτησίες! Ακόμα καλύτερα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κουμπί λαβής για να κρατηθείτε χέρι χέρι! Είναι μια μάλλον χαριτωμένη κι ευγενική χειρονομία, αλλά σας επιτρέπει επίσης να σύρετε τον φίλο σας εκεί που πρέπει να πάει. Στο κάτω κάτω, ο μοχλός που χρειάζεστε όταν σκαρφαλώνεις δεν θα τραβηχτεί μόνος του.
Εμπιστεύσου το ένστικτό σου μικρέ Padawan
Είναι καλή ιδέα να εμπιστευτείτε τα ένστικτά σας και να παίζετε το παιχνίδι με έναν διαισθητικό τρόπο. Αισθάνεστε το παιχνίδι περισσότερο από ό,τι το παίζετε. Είναι το είδος της εμπειρίας που έχει τη δυνατότητα να αντηχήσει σε ένα πιο βαθύ επίπεδο, αν την αφήσετε. Το παιχνίδι δείχνει όλα αυτά τα παιδικά όνειρα και τους φόβους που ζουν σε κάθε έναν από εμάς, να έρχονται στη ζωή. Μπορεί και να διαπιστώσετε ότι κάθε παιδικό τραύμα που έχετε βιώσει ίσως να μην έχει επιλυθεί και τόσο καλά τελικά. Ένα σκοτεινό δάσος. Ένα άδειο παλιό σπίτι που τρίζει. Να πηγαίνεις σε όλα τα μέρη που δεν πρέπει να βρίσκεστε, αλλά και που είναι πάρα πολύ δελεαστικά για να αγνοηθούν. Αντιμετώπιση των νταήδων. Κατατρεγμένοι από φρικιαστικά αλλά και ταυτόχρονα ελαφρώς οικία τέρατα. Και σας πυροβολεί με την καραμπίνα του εκκεντρικός γέρος γείτονάς σας όταν σας βρίσκει να προσπαθείτε να ξεγλιστρήσετε μέσα από το αγρόκτημα του. Όχι; Μόνο εγώ στο τελευταίο;
Μπορεί να διαπιστώσετε ότι κάθε παιδικό τραύμα που βιώσατε δεν επιλύθηκε τόσο καλά.
Στοιχειώδες, αγαπητέ μου Watson
Η αντιμετώπιση σκοτεινών κι ανησυχητικών σκηνών από μόνη της μπορεί να είναι διασκεδαστική, αλλά γίνεται καλύτερα αν προσθέσεις και μια στρώση puzzle μέσα στο μίγμα. Αυτό υποθέτω ότι οι άνθρωποι στο Tarsier Studios πρέπει να είπαν στην πρώτη τους συνάντηση. Και δικιέ μου, ναι αποδεικνύεται ότι έχουν πάρα πολύ δίκιο. Έχω ήδη αγγίξει την ενστικτώδη φύση του παιχνιδιού, και αυτό επεκτείνεται στην puzzle μεριά του. Στο Little Nightmares 2 αρέσει να εμποδίσει το μονοπάτι σας ή να σας αναγκάζει να παίρνετε μια θεαματική διαδρομή για να φτάσετε εκεί που πηγαίνετε. Και αυτό συνήθως περιλαμβάνει το σπρώξιμο πραγμάτων, την αναρρίχηση αντικειμένων και την εφαρμογή ενός πραγματικού τσεκουριού στην ξυλουργική.
Το παιχνίδι δεν είναι πραγματικά και τόσο περίπλοκο. Αλλά αν είσαι ηλίθιος σαν εμένα, μπορεί που και που να κολλάς. Εκ των υστέρων, κάθε λύση είναι τόσο προφανής που δεν θα μπορείτε να εξηγήσετε γιατί δεν την καταλάβατε πιο γρήγορα. Η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να σας δώσω, είναι να μην το ξανασκεφτείτε πάρα πολύ. Εάν έχετε την αίσθηση ότι πρέπει να είστε σε θέση να πάτε κάπου, πιθανότατα μπορείτε. Οι δημιουργοί χρησιμοποιούν έξυπνο σχεδιασμό εδώ προς όφελος του παιχνιδιού. Εάν μια τοποθεσία φωτίζεται ύποπτα από το φως των κεριών, ή η κάμερα μεγεθύνει κατά την είσοδο σε ένα νέο δωμάτιο. Αυτός είναι βασικά ο τρόπος του παιχνιδιού να σας πει “Πηγαίνετε εδώ, πηγαίνετε να το ελέγξετε”. Λειτουργεί αξιοσημείωτα καλά και ταιριάζει απόλυτα με την ωμή αίσθηση και τη διαισθητικότητα των ονείρων.
Ένα μικρό μπόνους που οι εφιάλτες της πραγματικής ζωής δεν έχουν, είναι μερικά μυστικά μονοπάτια που μπορείτε να ακολουθήσετε. Αυτά με τη σειρά τους σας ανταμείβουν με … ένα καπέλο. Καπέλο;
Σύλλεξε καπέλα, όπως κάνουν στο Team Fortress
Ένα μικρό μπόνους που οι εφιάλτες της πραγματικής ζωής δεν έχουν, είναι μερικά μυστικά μονοπάτια που μπορείτε να ακολουθήσετε. Αυτά με τη σειρά τους σας ανταμείβουν με … ένα καπέλο. Καπέλο; Ναι πράγματι, υπάρχουν δύο είδη συλλεκτικών αντικειμένων από την ολοκλήρωση τέτοιων μονοπατιών, μερικά ωραία καπέλα, αλλά και φαντάσματα που μπορείτε να καταβροχθίσετε. Αν και δεν θέλω να αποκαλύψω πολλές πληροφορίες σχετικά με αυτό το τελευταίο, αρκεί να πούμε ότι θα πρέπει σίγουρα να τα μαζεύετε. Αν τα πάρετε όλα, θα ξεκλειδώσετε μια επιπλέον μυστική σκηνή τέλους! Τα καπέλα βέβαια είναι μόνο για το swag. Παίρνετε ένα μικρό κομμάτι παιδικής χαράς από αυτά όταν τα βρίσκετε, κι αυτό είναι το ωραίο.
Τεχνικές Λεπτομέρειες
Επί του παρόντος, το Little Nightmares 2 είναι διαθέσιμο μόνο στις παλαιότερης τεχνολογίας κονσόλας, PC και Stadia. Έτσι, μια έκδοση PS4 και Xbox One είναι διαθέσιμη αυτή τη στιγμή. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει επίσης μια έκδοση νεότερης γενιάς υπό κατασκευή. Αυτή αναμένεται να μας έρθει κάποια στιγμή αργότερα σε αυτό το έτος. Εγώ ο ίδιος έπαιξα το παιχνίδι στην έκδοση Xbox One, και πρέπει να πω ότι ήταν ως επί το πλείστον μια άψογη εμπειρία. Αν και σπάνια, μερικές φορές παρατηρούσα κάποια glitches. Αυτό εκδηλώθηκε ως επί το πλείστον στη μορφή του να επιπλέω πάνω έπιπλα όπως τα συρτάρια. Ή από το μοντέλο του χαρακτήρα που φρίκαρε καθώς το παιχνίδι προσπαθούσε να συγχωνεύσει την ύπαρξή του με έναν κοντινό τοίχο. Όμως δεν βίωσα crashes ή bugs που να σπάνε το παιχνίδι, κάτι που δείχνει πάντα μια καλή προσπάθεια από τους δημιουργούς.
Σχεδιασμός ήχου
Όσον αφορά τον ήχο και τη μουσική, το παιχνίδι έχει επιλέξει υποτονικούς τόνους και ως επί το πλείστον μια μινιμαλιστική παρουσία. Δεν είναι ότι μου λείπει πραγματικά τίποτα σε αυτή την κατηγορία, αλλά δεν υπάρχει και τίποτα πραγματικά θεαματικό. Το κύριο θέμα είναι σίγουρα το καλύτερο μέρος του αρχικού soundtrack, με το συνδυασμό παιδικών μουσικών παιχνιδιών και φωνητικών. Είναι σίγουρα ένα πιο ξεχασμένο κομμάτι για το παιχνίδι, πιθανότατα δεν θα το ακούσω σε επανάληψη στο σύντομο μέλλον. Εχοντας πει αυτό, σίγουρα κάνει καλή δουλειά να θέτει τον τόνο και να σας παραδίδει αυτή τη μαγευτική και απομονωμένη διάθεση που είναι το σήμα κατατεθέν του παιχνιδιού.
Στυλ Σχεδιασμού
Θα μπορούσε να θεωρηθεί έγκλημα να συζητήσουμε ένα τέτοιο παιχνίδι χωρίς να αγγίξουμε το στυλ σχεδιασμού του. Η όλη εμπειρία είναι μια εκπληκτική εμπειρία από την άποψη της ατμόσφαιρας. Με τις καταθλιπτικές αποχρώσεις του μπλε και του μαύρου, με το σκοτάδι να αγγίζει όλες τις γωνιές των περισσότερων σκηνών, δεν είναι ακριβώς ένα ανυψωτικό παιχνίδι. Αντ ‘ αυτού, βλέπει τον μεγάλο τρομακτικό κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, ενώ η πικρή πραγματικότητα και ο τρόμος εισέρχονται επίσης μέσα στο μίγμα. Δουλεύει τέλεια, κι έπιασα τον εαυτό μου να λαχανιάζω ή κρατάω την αναπνοή μου, περισσότερο από μία φορά, καθώς προσπαθούσα να αποφύγω τον κίνδυνο. Χωρίς πολλούς τρόπους για να αντεπιτεθείτε, θα αισθανθείτε ευάλωτοι. Αυτό το συναίσθημα αυξάνεται όταν σας κυνηγούν, και μπορεί να πεθάνετε μερικές φορές, μόνο και μόνο λόγω πανικού. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος δημιουργίας παιχνιδιών και θα πρέπει να το δοκιμάσετε μόνοι σας.
Συμπέρασμα
Το Little Nightmares 2 είναι ένα παιχνίδι φτιαγμένο με μεράκι. Η ατμόσφαιρά του είναι μοναδική στην αγορά παιχνιδιών, δεν θα βρείτε δεύτερο franchise με την ίδια αίσθηση (αν και κάποια ίσως έρχονται κοντά). Είναι το είδος του παιχνιδιού που μπορείτε να πάρετε ως casual fan, ή αν ψάχνετε για μια single-player εμπειρία που είναι λίγο διαφορετική. Μην ανησυχείτε αν δεν έχετε παίξει το πρώτο παιχνίδι της σειράς, γιατί δεν θα επηρεάσει καθόλου την εμπειρία σας.
Κι ενώ το παιχνίδι παίρνει ότι καλό είχε ο προκάτοχός του, κι επεκτείνει πάνω σε αυτό, είμαι κάπως απογοητευμένος. Το παιχνίδι μας δίνει απλά περισσότερο από το ίδιο, οπότε αν το αρχικό παιχνίδι ήταν του γούστου σας, θα νιώσετε σαν στο σπίτι σας με αυτή τη νέα περιπέτεια. Αλλά αισθάνομαι ότι δεν υπήρχαν πραγματικά μεγάλες εκπλήξεις που με περίμεναν. Και μερικές φορές, αυτό είναι ΟΚ. Δουλεύει τέλεια σαν το είδος του παιχνιδιού που μπορείτε να παίξετε μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά. Είναι ακόμα καλύτερο να το βιώσετε μαζί με έναν φίλο ή έναν σύντροφο. Στο κάτω κάτω, ποιος δεν απολαμβάνει μια καλή τρομάρα μαζί με παρέα;