Rise of the Ronin – Review: Ένας ronin χωρίς κοφτερή λεπίδα

To Rise of the Ronin είναι ένα story-driven action RPG από την Team Ninja σε συνεργασία με την PlayStation. Διαδραματίζεται στην Ιαπωνία κατά το τέλος της Edo περιόδου και σε βάζει στο επίκεντρο των γεγονότων και αποφάσεων που θα καθορίσουν το μέλλον της χώρας. Πρωταγωνιστής είναι ένας ronin, ο οποίος τυχαίνει να βρίσκεται στο σωστό σημείο την σωστή στιγμή. Δίχως αφέντη και χωριό να υπερασπιστεί, ο παίχτης είναι ελεύθερος να ταξιδέψει και να εξερευνήσει έναν όμορφο ανοιχτό κόσμο, χτίζοντας τον θρύλο ενός μυθικού περιπλανόμενου μαχητή που απελευθερώνει περιοχές από κακοποιούς, χαράσσοντας το μέλλον της χώρας.

Διαβάζοντας αυτή τη μικρή περιγραφή, σίγουρα υπάρχουν μερικά πράγματα που σας κάνουν εντύπωση. Πολλά από τα χαρακτηριστικά του Rise of the Ronin δεν θυμίζουν καθόλου την κλασική προσέγγιση της Team Ninja. Το Rise of the Ronin είναι το πρώτο πραγματικά story-driven project από το συγκεκριμένο studio, αλλά και η πρώτη τους προσπάθεια για open world. Σίγουρα κάτι που δεν θα περιμέναμε από την Team Ninja, αλλά η κεντρική ιδέα πίσω από το παιχνίδι ήταν αρκετή για να κερδίσει οποιαδήποτε αμφιβολία. Από την άλλη, ακόμα και η πλοκή, όσο ενδιαφέρον και να παρουσιάζει, κατευθείαν ξεκινά να μας θυμίζει δύο games τα οποία έχουμε ήδη παίξει, ένα εκ των οποίων θα ξαναπαίξουμε σε μερικούς μήνες. Όπως και να έχει, κρατάμε open-minded προσέγγιση. Βλέποντας τα trailers από το The Game Awards, αλλά και το State of Play, με είχε “πείσει” η Team Ninja. Πραγματικά ανυπομονούσα για να παίξω το συγκεκριμένο.

Χάρη στην PlayStation Greece, είχαμε την δυνατότητα να δοκιμάσουμε το Rise of the Ronin δυο εβδομάδες πριν την κυκλοφορία του. Ωστόσο, οι δύο πρώτες ώρες παιχνιδιού για τις οποίες μπορούσαμε να μιλήσουμε δεν είναι αρκετές για να κρίνεις ένα παιχνίδι πάνω στο οποίο το dev team δούλεψε για χρόνια. Δέκα μέρες αργότερα, έχοντας περισσότερες ώρες στο κοντέρ μας, ας δούμε πιο αναλυτικά τι παίζει με το Rise of the Ronin:

TL;DR

Το Rise of the Ronin δεν είναι κακό παιχνίδι. Αλλά δεν είναι ούτε και καλό παιχνίδι. Η Team Ninja επιλέγει τον safe δρόμο με story και gameplay mechanics που έχουμε ξαναδει, δίχως όμως να τα κάνει να ξεχωρίζουν. Έτσι, το Rise of the Ronin καταλήγει να είναι ένας τίτλος που θα έχεις ξεχάσει δυο εβδομάδες αφού το ολοκληρώσεις.

Όλες οι εικόνες στο άρθρο αποτελούν in-game screenshots από το Rise of the Ronin στο PlayStation 5.

Rise of the Ronin – Πλοκή

Τα παιχνίδια της Team Ninja δεν φημίζονται για το λαμπρό τους storytelling. Κάθε άλλο μάλιστα, καθώς σπάνια βγάζουν νόημα τα γεγονότα της πλοκής τους. Το αποκορύφωμα της τριλογίας Ninja Gaiden σε έχει να παλεύεις ενάντια σε στρατιωτικά ελικόπτερα και ρομπότ δεινόσαυρους – ενώ εσύ παίζεις ως ninja με ένα σπαθί. But that’s okay, δεν πρόκειται για παιχνίδια στα οποία χρειάζεται σκεφτέσαι ιδιαίτερα. Όταν είδα οτι το Rise of the Ronin είναι ένα story-driven RPG, δεν ήξερα πως έπρεπε να νιώσω. Έχοντας παίξει το παιχνίδι, συνεχίζω να μην ξέρω πως πρέπει να νιώσω.

Η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου σε σταυροδρόμι

Η ιστορία μας λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο περίπου 20 ετών που ονομάστηκε Bakumatsu. Τα γεγονότα αυτής της περιόδου διαμόρφωσαν το μονοπάτι της Ιαπωνίας για τον επόμενο αιώνα και έθεσαν τα θεμέλια για την θέση της στον σύγχρονο κόσμο. Με την περίοδο των μεγάλων φεουδαρχών και των σαμουράι μαχητών τους να πλησιάζει στο τέλος της, καθώς και την ολοένα και πιο απειλητική στάση της Δύσης ενάντια στις απομονωμένες εως τότε αυτοκρατορίες της Ανατολής, οι πνευματικοί αρχηγοί και οι ισχυρότεροι πολεμιστές της Ιαπωνίας καλούνται να πάρουν μια απόφαση από κοινού. Θα συνεχίσει η Ιαπωνία την πορεία της ως μια κλειστή και αυτάρκης αυτοκρατορία, ή θα ανοιχτεί στον έξω κόσμο από τον οποίο προφυλασσόταν για αιώνες;

Εμείς ξεκινάμε από το χωριό Veiled Edge, το οποίο είναι ξακουστό για τους σαμουράι του οι οποίοι μάχονται σε ζευγάρια. Μετά από μια επικίνδυνη αποστολή όμως, ο σύντροφος μας πέφτει στη μάχη ενάντια σε έναν ισχυρό “μπλέ” σαμουράι που έχει πάρει το μέρος των Δυτικών ιμπεριαλιστών, και το χωριό μας καταστρέφεται ολοσχερώς. Ως ο μοναδικός επιζών, ορκιζόμαστε εκδίκηση και ξεκινάμε να ψάχνουμε τον σαμουράι. Ο δρόμος μας οδηγεί στην Yokohama, μια πόλη που μοιάζει διχασμένη ανάμεσα σε δύο τάξεις πραγμάτων: την παραδοσιακή Ιαπωνία και την προοδευτική Δύση. Εκεί θα γνωρίσουμε ιστορικούς χαρακτήρες ύψιστης σημασίας για την Ιαπωνική ιστορία, όπως ο Sakamoto Ryouma και ο Iizuka Igashichi, οι οποίοι θα μας πάρουν μαζί τους στο μεγάλο ταξίδι για την αναδιαμόρφωση της χώρας.

Στον δρόμο θα συναντήσουμε πολλούς χαρακτήρες, οι οποίοι θα μας ακολουθήσουν ή θα σταθούν ενάντια μας, αναλόγως τη στάση που θα επιλέξουμε. Όσο χτίζουμε τον θρύλο του περιπλανόμενου ρονιν που ψάχνει για εκδίκηση, το όνομα μας θα ταξιδεύει στην περιοχή του Edo (το σημερινό Τόκυο) και θα μεγαλώνει η επιρροή μας.

Ένα ελειμματικό αφήγημα

Η αφήγηση γίνεται κυρίως μέσα από cutscenes και στατικούς διαλόγους. Είναι ελάχιστες οι φορές που οι companions σου θα σε συντροφεύουν ενώ ταξιδεύεις στον κόσμο και ακόμα λιγότερες οι φορές που υπάρχει διάλογος εκτός των cutscenes ή στατικούς διαλόγους. Τα cutscenes είναι εξαιρετικά σημαντικά, καθώς εκεί είναι που προχωράει πραγματικά η υπόθεση. Δεν είναι λίγες οι φορές όμως που τα εν λόγω cutscenes παρουσιάζονται εντελώς out of context. Το ύφος τους είναι εξαιρετικά δραματικό, και παρά το γεγονός ότι αυτό ταιριάζει στην ιστορία που θέλει η Team Ninja να αφηγηθεί, δεν κολλάει πολύ καλά με το υπόλοιπο game κατά τη δική μου άποψη. This is a goofy ahh game στο οποίο μπορεί τη μία στιγμή να βλέπεις πολιτικές απόψεις να συγκρούονται και την επόμενη τον χαρακτήρα σου να εμφανίζεται με το πιο out of pocket ντύσιμο.

Ο χαρακτήρας σου είναι ένα λευκό χαρτί όταν ξεκινάς το Rise of the Ronin. Τον φτιάχνεις από την αρχή και στη συνέχεια επιλέγεις τη στάση που κρατά σε όλα τα σημαντικά ζητήματα. Δεν υπάρχει voice acting για τον πρωταγωνιστή, πρέπει να φανταστείς ότι οι απαντήσεις που διαλέγεις στους διαλόγους είναι τα λόγια του χαρακτήρα σου. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότερες από αυτες τις επιλογές δεν έχουν κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο. Και δεν εννοώ μόνο στην έκβαση της ιστορίας, αλλά και το πως στέκονται μέσα στον διάλογο. Σπάνια θα παρατηρήσεις κάποια αλλαγή στην έκφραση προσώπου, ο χαρακτήρας που θα φτιάξεις μένει σχεδόν απαράλλακτος από το character creation.

Μπορείς να διαλέξεις την απάντηση του χαρακτήρα σου στους διαλόγους κάθε φορά που του απευθύνεται ο λόγος, αλλά η πραγματική ουσία που έχουν οι επιλογές σου είναι πολύ μικρή. Το μόνο που έχει σημασία στην πλοκή είναι το faction το οποίο θα διαλέξεις και το αν επιλέγεις να δείχνεις οίκτο στους εχθρούς σου ή να σκοτώνεις ό,τι βρεθεί στο διάβα σου. Μην ξεγιελιέστε όμως, οι επιλογές είναι περιορισμένες και σπάνια αποδίδουν κάπου. Συνήθως μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο μονοπάτια όταν οι χαρακτήρες σου απευθύνουν τον λόγο: να είσαι υπερβολικά καλός ή υπερβολικά αγενής. Αυτό με έκανε να αναρωτιέμαι ποιος ο λόγος του να χτίσεις ένα σύστημα RPG διαλόγων, αν δεν δίνεις αρκετές επιλογές στον παίχτη και ακόμα και αυτές οι λίγες επιλογές, δεν έχουν ουσιαστική αξία.

Το Rise of the Ronin θα είχε μεγαλύτερη επιτυχία αν επικεντρωνόταν στο να αφηγηθεί την ιστορία που θέλει, χωρίς να προσπαθεί απεγωνσμένα να είναι RPG. Με έναν πρωταγωνιστή που δεν “έτυχε” να μπλεχτεί στα γεγονότα και βλέπει τα δρώμενα να εκτυλίσσονται γύρω του, αλλά αντίθετα είναι ο κινητήριος μοχλός της πλοκής, η συγκεκριμένη ιστορία θα ήταν όντως διασκεδαστική.

Στο ίδιο έργο θεατές

Δεν υπάρχουν πολλά games με πρωταγωνιστές samurai, τα οποία να εξερευνούν αυστηρά το ιστορικό κομμάτι της περιόδου Edo. Μόνο δύο είναι οι τίτλοι που έρχονται στο μυαλό. Αυτό δίνει μεγάλο περιθώριο στους σεναριογράφους να αφηγηθούν ένα σωρό ιστορίες από εκείνη την ιστορική περίοδο, ή ακόμα και να δημιουργήσουν δικές τους. Κι όμως, η Team Ninja επιλέγει να χρησιμοποιήσει, με λίγες αλλαγές, το ίδιο storyline με το Like a Dragon: Ishin!, ένα game της σειράς Yakuza που κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία του 2014, και ήρθε στη Δύση μόλις το 2023 μέσω ενός remake.

Πραγματικά άξια απορίας αυτή η απόφαση, καθώς κάποιος που ακολουθεί τις κυκλοφορήσεις με samurai theme (δεν είναι και πολλές), όχι μόνο είναι πιθανό να έχει παίξει το Like a Dragon: Ishin!, αλλά πρόσφατα μάλιστα. Και δυστυχώς, η αφήγηση στο Rise of the Ronin είναι μίλια πίσω συγκριτικά, με αποτέλεσμα να αφήνει πολύ κακή εντύπωση.

Rise of the Ronin – Gameplay

Το gameplay κομμάτι ήταν πάντα το δυνατό χαρτί της Team Ninja. Το combat τους είναι απίστευτα έντονο και παρά το απότομο learning curve, δύσκολα νιώθεις ότι χάνεις για χαζούς λόγους. Συνήθως, είσαι πάντα ένα λάθος κουμπί μακριά από την ήττα, αλλά και ένα σωστό κουμπί μακριά από την νίκη. Αυτό το δίπτυχο είναι που κάνει την έκβαση κάθε μάχης, όσο εκνευριστική κι αν είναι, να μοιάζει δίκαιη. Ωστόσο, όπως και τα υπόλοιπα στοιχεία του game design και της πλοκής, έτσι και το combat στα παιχνίδια της Team Ninja έχουμε συνηθίσει να είναι over the top και να σε έχει να παλεύεις με απειλητικά τέρατα, δαίμονες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Το Rise of the Ronin είναι πολύ προσγειωμένο συγκριτικά.

Λεπίδα ενάντια σε λεπίδα

Οι εχθροί που θα αντιμετωπίσεις στο Rise of the Ronin είναι κατά κύριο λόγο άλλοι samurai, ξιφομάχοι και λοιποί κατεργαρέοι. Είτε έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτούς καθώς εξερευνάς τον κόσμο, είτε σε missions, το combat design είναι πραγματικά εξαιρετικό. Δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία ανάμεσα στους εχθρούς, καθώς το setting είναι ιστορικής φύσεως, αλλά υπάρχει ποικιλία στον τρόπο με τον οποίο αυτοί σου επιτίθονται. Οι περισσότεροι εχθροί μπορούν να σου επιτεθούν από απόσταση με τόξα ή πυροβόλα όπλα, αλλά και από κοντά με τα σπαθιά τους.

Το ίδιο κι εσύ φυσικά, καθώς έχεις στην διάθεση σου long-range όπλα, όπως τουφέκια, πιστόλια και shurikens, αλλά και μέχρι διαφορετικά melee όπλα, από μονό ή διπλό σπαθί μέχι και δόρυ, τα οποία αλλάζουν ριζικά το στυλ μάχης σου. Το πώς θα προσεγγίσεις το κάθε encounter, είναι στην δική σου ευχέρεια, αν και γενικά η stealthy προσέγγιση είναι η πιο εύκολη, ειδικά όταν είσαι αντιμέτωπος με μεγάλο αριθμό εχθρών. Εντός των missions υπάρχουν bosses, τα οποία ενώ είναι αρκετά δύσκολα, δεν μοιάζουν ποτέ ακατόρθωτα.

Το melee combat είναι βασισμένο πάνω στον μηχανισμό του parry. Αποκρούωντας τα χτυπήματα των αντιπάλων, δημιουργείς κενά στην άμυνα τους και τους αφήνεις εκτεθειμένους σε πολλαπλά χτυπήματα. Το ίδιο συμβαίνει και σε εσένα όμως, με το λάθος χτύπημα τη λάθος στιγμή, μπορείς να μείνεις εκτεθειμένος για αρκετά δευτερόλεπτα. Το μυστικό είναι να χρησιμοποιείς σωστά και με φειδώ τα healing supplies σου. Έχεις μόνο περιορισμένο απόθεμα σε κάθε αποστολή, πριν χρειαστεί να κάνεις resupply, και το σωστό timing μπορεί να σε ξελασπώσει.

Εκλεπτυσμένα συστήματα

Το Rise of the Ronin έχει ένα αρκετά περίπλοκο skill tree σύστημα, με δύο διαφορετικά level systems: XP και Karma. Τα skills είναι κλειδωμένα πίσω από την χρήση skill points (Karma) και attribute points (XP). Παρόλα αυτά, το σύστημα αυτό μπορεί εύκολα να σε μπερδέψει στην αρχή, καθώς δεν υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός ανάμεσα στα skills που ξεκλειδώνεις με skill points και αυτά που ξεκλειδώνεις με attribute points. Τα attribute skills είναι συνήθως πιο δυνατά, αλλά επειδή βρίσκονται στον ίδιο “κουβά” με τα υπόλοιπα, δεν μοιάζουν τόσο ξεχωριστά και υποτιμάται η σημασία τους.

Υπάρχουν επίσης weapon levels, τα οποία ανεβάζεις όσο χρησιμοποιείς το κάθε είδος όπλου, καθώς και διαφορετικά stances τα οποία αλλάζουν την στάση που κρατάς στη μάχη, καλύπτοντας τις αδυναμίες σου ανάλογα με τον εχθρό που αντιμετωπίζεις. Είναι πολύ εύκολο να αλλάξεις stances, αλλά και όπλα κατά την διάρκεια της μάχης, κάνοντας την προσαρμογή του στυλ σου στον τύπο εχρθού που βρίσκεται μπροστά σου ανα πάσα στιγμή εξαιρετικά εύκολη.

Γενικά, υπάρχουν υπερβολικά πολλά συστήματα στο Rise of the Ronin, τα οποία ναι σου επιτρέπουν να φέρεις την εμπειρία στα μέτρα σου μεν, σε βομβαρδίζουν με αχρείαστες πληροφορίες και κουραστικά tutorial prompts δε. Δίνουν μια πινελιά που φέρνει περισσότερο σε sandbox, παρά story-driven RPG.

Ένας κόσμος χωρίς χαρακτήρα

Η Team Ninja μας έχει συνηθίσει τα παιχνίδια της να λειτουργούν μέσα από ξεχωριστά levels. Πρέπει να τελειώσεις το ένα level για να πας στο επόμενο, με το κάθε level να είναι self-contained. Μπορείς δηλαδή να εξερευνήσεις, αλλά μέσα στα όρια του κάθε level. Το Rise of the Ronin είναι ένα διαφορετικό εγχείρημα, με έναν μεγάλο open world να εξερευνήσεις. Πάει αυτό να πει ότι η Team Ninja παράτησε το συνηθισμένο level design της; Όχι ακριβώς. Τα περισσότερα missions που καλείσαι να φέρεις εις πέρας είναι self-contained levels, στα οποία έχεις πρόσβαση μέσω κάποιου marker στο open world. Ξεκινώντας το mission, μπαίνεις σε ένα “mission start” παράθυρο, στο οποίο διαλέγες τους ΑΙ συντρόφους σου, οι οποίοι είναι οι companions που έχεις μαζέψει μέσα από την ιστορία. Εναλλακτικά, μπορείς να καλέσεις άλλους παίχτες για να αντιμετωπίσετε τους εχθρούς σε co-op.

To Rise of the Ronin σου δίνει την δυνατότητα να εξερευνήσεις ολόκληρη την περιοχή που ήταν τότε γνωστή ως “Edo”, εκεί που βρίσκεται το σημερινό Τόκυο. Ο κόσμος είναι όμορφος και σίγουρα αξίζει να τον δεις, αλλά από την στιγμή που οι περισσότερες μάχες και τα plot points διαδραματίζονται σε sequences εκτός αυτού, ο τεράστιος ανοιχτός κόσμος χάνει τον ρόλο του. Υπάρχουν πράγματα να κάνεις φυσικά, όπως το να “επαναφέρεις την τάξη” σε μικρά χωριά τα οποία έχουν κατακτήσει συμμορίες ληστών. Νικώντας τους, οι κάτοικοι επιστρέφουν στα σπίτια τους και ξεκλειδώνεις ένα relationship με την κάθε περιοχή. Ολοκληρώνοντας quests, τα περισσότερα του στυλ “πήγαινε εκεί, σκότωσε αυτούς, μάζεψε εκείνο το resource”, μπορείς να έχεις πρόσφβαση σε εκπτώσεις στα shops, αλλά και νέα items.

Μιλώντας για items, αυτό το game δεν σταματά να σε βομβαρδίζει με loot, το περισσότερο από αυτό cosmetic. Υπάρχουν πολλές επιλογές και πιστέψτε με, you can have too much of a good thing. Όταν οι επιλογές είναι τόσες πολλές, το νέο armor που μόλις ξεκλείδωσες σταματά να έχει ιδιαίτερη αξία, γιατί ξέρεις ότι σε 15 λεπτά θα έχεις ξεκλειδώσει κάποιο καινούριο.

Rise of the Ronin – Παρουσίαση

Το Rise of the Ronin δεν έχει και το υψηλότερο επίπεδο παραγωγής. Είναι πολύ “gamey”. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με αυτό, κανείς δεν περιμένει όλα τα games να ακολουθούν το cinematic στυλ παραγωγής. Ωστόσο, τα animations, αλλά ακόμα και το art direction του συγκεκριμένου τίτλου φαίνονται πολύ outdated για το 2024.

Κάτω των προσδοκιών

Το πρόβλημα μου με την οπτική παρουσίαση του Rise of the Ronin είναι ότι μοιάζει μια δεκαετία πίσω. Μπορείς να το νιώσεις καθώς παίζεις, όλο το game το “νιώθεις” clunky. Οι κινήσεις των χαρακτήρων είναι περιορισμένες, on-the-rails ίσως, και ακόμα και μέσα στον περιορισμό τους αποτυχάνουν να είναι smooth. Πολλά animations αρχίζουν αλλά και τελειώνουν απότομα, ενώ δεν υπάρχουν animations για σημαντικά στοιχεία μάχης, όπως το stunned status, όπου οι χαρακτήρες κάθονται ακίνητοι για μερικά δευτερόλεπτα. Τα cutscenes επίσης είναι ένα σκαλοπάτι κάτω από ότι περίμενα, καθώς η περιορισμένη χρήση των facial expressions, ρίχνει το δραματικό εφέ κατά πολύ, ειδικά όταν το game προσπαθεί να δώσει έμφαση στην δραματικότητα των καταστάσεων που αναπαριστά.

Ο ανοιχτός κόσμος είναι αρκετά όμορφος, και σε ορισμένα σημεία πιάνει το vibe άριστα, όπως στο Entertainment district της Yokohama. Σε άλλα σημεία όμως, μοιάζει να χρησιμοποιεί assets τα οποία έχουμε ξαναδεί και είναι εντελώς out of place.

Το sound design, επίσης δεν είναι κάτι αξιοσημείωτο. Η μουσική είναι ευχάριστη κατά την εξερεύνηση και το ambient sound επαρκές. Κατά την διάρκεια της μάχης, ο ήχος των λεπίδων που συγκρούονται είναι πραγματικά συναρπαστικός. Όμως, το voice acting, ειδικά στα Αγγλικά, είναι σκέτη απογοήτευση, με τους ηθοποιούς να ακούγονται συνήθως βαριεστημένοι, κάτι που καταστρέφει το immersion. Επιπλέον, οι διάλογοι δεν είναι πάντα σωστά συγχρονισμένοι με τα animations της ομιλίας, με τις κινήσεις των στομάτων να μοιαζουν τυχαίες. Από ότι φαίνεται όμως, η Team Ninja το διορθώνει αυτό στο Day 1 patch του παιχνιδιού.

Rise of the Ronin – Συμπεράσματα

Το Rise of the Ronin θα ήταν ένα φοβερό game, αν είχε κυκλοφορήσει το 2014. Την τελευταία φορά που κοίταξα όμως, το ημερολόγιο έγραφε 2024. Ο συγκεκριμένος τίτλος προσπαθεί να τα κάνει όλα μαζί και καταλήγει να μην κάνει τίποτα από όσα προσπαθεί σε ικανοποιητικό βαθμό. Χρησιμοποιεί ιδέες που έχουμε ξαναδεί, δίχως να τις διαφοροποίει αρκετά. Τα story-driven RPG στοιχεια και το open-world είναι νέα για την φιλοσοφία της Team Ninja, αλλά είναι πράγματα που το σύγχρονο game design έχει συνηθίσει εδώ και μια δεκαετία.

Εν ολίγοις, το Rise of the Ronin κάνει όλα όσα κάνει ο ανταγωνισμός. Αλλά κανένα ξεχωριστό κομμάτι του δεν είναι καλύτερο από το αντίστοιχο κομμάτι των ανταγωνιστικών τίτλων. Δεν έχει καλύτερο level design από το Sekiro, δεν έχει καλύτερο open world από το Ghost of Tsushima και δεν έχει καλύτερη αφήγηση από το Like a Dragon: Ishin!. Ταυτόχρονα, το Rise of the Ronin είναι τόσο προσηλωμένο στο να “τικάρει όλα τα κουτάκια” του ανταγωνισμού, που δεν φέρνει νέες, πρωτότυπες ιδέες.

Ευχαριστούμε θερμά την PlayStation Greece για την παροχή του review copy που χρησιμοποιήσαμε.