Warhammer 40k: Boltgun Review – Σφαγή δίχως φραγμούς!

Γιατί είστε εδώ; Και κυρίως, γιατί ενδιαφέρεστε να μάθετε για το Warhammer 40k: Boltgun; Το Hogwarts Legacy κυκλοφόρησε μόλις πριν από λίγους μήνες και το The Legend Of Zelda: Tears of the Kingdom είναι ακόμα φρέσκο. Με αυτούς τους δύο τίτλους έχετε ήδη αρκετές ώρες gaming για να σας κρατήσουν απασχολημένους, και ξέρετε ότι σε σύγκριση με ένα indie παιχνίδι όπως το Boltgun, φαίνονται ξεκάθαρα ως η ανώτερη επιλογή, οπότε η ερώτησή μου εξακολουθεί να υφίσταται… γιατί βρίσκεστε εδώ;

Δεν χρειάζεται να δω το πρόσωπό σας για να καταλάβω ότι ακόμα και τώρα, σκέφτεστε την ερώτηση στο μυαλό σας. Δεν ήταν καθαρό ενδιαφέρον αυτό που σας έφερε εδώ, αλλά ένα είδος σκοτεινής γοητείας. Αφού σας μεταχειρίστηκαν ως αριθμό και βαρεθήκατε όλες τις “ασφαλείς” επιλογές development που κάνουν τα στούντιο στις μέρες μας, είδατε το τρέιλερ του Boltgun, έτσι δεν είναι; Δεν φτιάχτηκε για να προσελκύσει το ευρύτερο κοινό, δεν προωθήθηκε για να ξεγελάσει τις βαθμολογίες του ESRB και σίγουρα δεν ντράπηκε με το αρχικό του υλικό. Μοιάζει αγνό, ενδιαφέρον και, κυρίως, διασκεδαστικό.

Και τώρα το σκέφτεστε. Λέτε στον εαυτό σας: “Δεν θα το αγοράσω. Απλά θα διαβάσω ένα review γι’ αυτό και θα ξεχάσω ότι υπήρξε”. Χαχαχαχαχαχα. Ανόητοι! Αν διαβάζετε αυτό το κείμενο, είναι ήδη πολύ αργά! Νομίζατε ότι θα μπορούσατε να ξεφύγετε από τα γρήγορα και τα τίγκα στην αδρεναλίνη boomer shooters; Νομίζατε ότι δεν θα νιώθατε ποτέ ξανά την έκσταση του να μετατρέπετε έναν αιρετικό σε έκθεση τεμαχισμένου κρέατος για τη δόξα του αυτοκράτορα; Πιστεύατε ότι θα μπορούσατε να ξεφύγετε από το σύμπαν του 40k και να απολαύσετε ενήλικη ψυχαγωγία; There is no escape.

Το νιώθετε τώρα, έτσι δεν είναι; Αυτή η διακαής οργή να κυλά στις φλέβες σας καθώς παρακολουθείτε το chain sword να περιστρέφεται. Η επιθυμία να αγγίξετε το άγιο μέταλλο του Bolter κάνει τα χέρια σας να ιδρώνουν και να κολλάνε από τη νευρικότητα, ακριβώς όπως την πρώτη φορά που βγήκατε ραντεβού. Σχεδόν ζαλίζεστε, θολωμένοι από την ανάγκη να εξαπλώσετε τη βία στο όνομά Του. Με όλα αυτά, έχω μόνο ένα πράγμα να σας πω: “Όπλισε το Boltgun σου, Space Marine. Εξαγίασε τη βλασφημία που αποτελεί η ύπαρξή τους και μόνο!”

Warhammer 40k: Boltgun review TL;DR

Το Boltgun φαίνεται ωραίο. Το Boltgun ακούγεται ωραία. Αλλά περισσότερο από αυτό, παίζοντας Boltgun με γεμίζει με αρκετή οργή ώστε να γυμνάζω μύες, που δεν πίστευα καν ότι είχα. Αγοράστε το, παίξτε το, και ευχαριστήστε με για τις τρίχες του προσώπου σας που θα γίνουν μούσι και τους μύες σας θα φουσκώσουν όπως ενός bodybuilder.

Ιστορία: Σκότωσε, σκότωσε, σκότωσε και μετά σκότωσε ξανά

Όσον αφορά την πλοκή του Warhammer 40k: Boltgun, δεν έχω πολλά πράγματα να πω σε γενικές γραμμές. Μην με παρεξηγήσετε, το εκτεταμένο σύμπαν του Warhammer 40k είναι αβυσσαλέα γιγαντιαίο. Απλώς, στο μεγάλο φάσμα του Warhammer, η ιστορία του Boltgun είναι ουσιαστικά ένα αστείο που κάνουμε κάθε Τρίτη βράδυ. Και αυτός είναι και ο λόγος που ακόμη και το ίδιο το παιχνίδι δεν την αντιμετωπίζει με καμία σημασία. Όλες οι πληροφορίες μας δίνονται μέσω των loading screens, που το καθένα περιέχει μόλις και μετά βίας μια παράγραφο, μεταξύ των επιπέδων, ή των πολύ λίγων αλλά περίτεχνων ρpixel art cutscenes.

Εν συντομία, είστε ένα απόλυτο θηρίο Ultra-Marine με το όνομα Malum Caedo. Ηλίθιοι tech priests πειραματίζονται στον Forge World Graia με μια πηγή ενέργειας που άφησε πίσω του ο χαμένος πλέον στο Warp, Inquisitor Drogan. Το πείραμα πηγαίνει στραβά, ανοίγοντας πύλες προς το Warp και αφήνοντας να εισέλθει ένας ανείπωτος αριθμός αιρετικών και δαιμόνων. Εσείς, ως Malum Caedo, αναλαμβάνετε να καθαρίσετε μετά το λάθος τους, και όταν λέω να καθαρίσετε, εννοώ να μετατρέψετε κάθε είδους μορφή ζωής που συναντάτε σε μια τοιχογραφία του Τζάκσον Πόλοκ με κύριο συστατικό το κόκκινο χρώμα.

Γραφικά: Νοσταλγική ομορφιά

Το Boltgun αγκαλιάζει το ρετρό στυλ του. Φυσικά περιβάλλοντα που φαίνονται υπέροχα και βιομηχανικού στυλ διάδρομοι που σας κάνουν να αισθάνεστε κλειστοφοβικοί, έρχονται σε αντίθεση με τα μολυσμένα από το Warp ιερά και τους τεράστιους καθεδρικούς ναούς. Δεν θέλω να νομίζετε ότι το παιχνίδι είναι open-world, αλλά να καταλάβετε ότι σε αυτή τη γραμμική εμπειρία, τα μάτια μου δεν βαρέθηκαν ποτέ τα pixelated περιβάλλοντα που έπρεπε να διασχίσω για να μπορέσω να στερήσω από τους λάτρεις του Chaos την τιμή τους. Για όσους δεν αρέσκονται τόσο πολύ στην pixelated τέχνη, το παιχνίδι παρέχει ένα slider στο μενού επιλογών για να κάνετε τα πάντα πιο ευκρινή. Αν και, για όνομα του Θεού, δεν ξέρω γιατί να θέλετ να το κάνετε αυτό.

Η ποικιλία των εχθρών με ενθουσίασε επίσης με τα εξαιρετικά λεπτομερή τους sprites και τα animations που έρχονται κατευθείαν από τη δεκαετία του ’90. Το παιχνίδι δείχνει απίστευτο. Ήταν ρετρό επειδή οι καλλιτέχνες ήθελαν να το απεικονίσουν ως τέτοιο και όχι με τον τρόπο που έλειπαν λεπτομέρειες από τα αντικείμενα. Τα πάντα, από το boxy art των όπλων μέχρι τα sprites των εχθρών, ήταν χειροποίητα με προσοχή στη λεπτομέρεια και αγάπη… και αυτό φαίνεται.

Gameplay: Ανθρωποκτόνος δύναμη της φύσης

Το gameplay του Boltgun απολαμβάνει την απλότητά του. Ο κύκλος έχει ως εξής: ο Space Marine εμφανίζεται στην αρχή του επιπέδου. Ο Space Marine σκοτώνει ό,τι βρίσκει μπροστά του με μεγάλη προκατάληψη. Ο Space Marine προχωρά προς την έξοδο. Rinse and repeat. Δεν απαιτούνται επιπλέον βήματα. Αυτό το παιχνίδι είναι ένα boomer shooter κατά κόρον και προσπαθεί να θυμίσει στον παίκτη μια απλούστερη εποχή. Μια εποχή που δεν υπήρχε end-game και το πιο σημαντικό μέρος του progression ήταν το ταξίδι. Προσπαθεί να σας διδάξει ότι η σφαγή είναι o αυτοσκοπός, ένα είδος ανταμοιβής από μόνη της.

Δεν υπάρχουν αφηγηματικά εμπόδια που πρέπει να περάσει ο χαρακτήρας για να προχωρήσει, ούτε περίπλοκες λύσεις γρίφων που χρησιμοποιούνται για να διακόψουν τη ρουτίνα των γυρισμάτων. Τα εμπόδια γίνονται αποκλειστικά και μόνο για να αναγκάσουν τον παίκτη να βιώσει περισσότερες μάχες και επιλύονται κάνοντας απλά τη δοκιμασία επιπέδου “νηπιαγωγείου”: κόκκινη πόρτα-κόκκινο κλειδί, κίτρινη πόρτα-κίτρινο κλειδί κ.ο.κ. Ο λόγος που είναι τόσο απλά είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να περιπλέκονται υπερβολικά τα εμπόδια, καθώς δεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι του βασικού παιχνιδιού. Είστε εδώ αποκλειστικά και μόνο για να εξοντώσετε τους πάντες… όλα τα υπόλοιπα είναι απλά χάσιμο χρόνου, και το παιχνίδι το γνωρίζει και το αντιμετωπίζει ανάλογα.

Παρ’ όλα αυτά, το Boltgun ανταμείβει την περιέργεια. Κάθε επίπεδο έχει ένα συγκεκριμένο αριθμό μυστικών που βρίσκονται σε λιγότερο εμφανείς τοποθεσίες γύρω από το χάρτη. Καθώς το Boltgun δεν διαθέτει μόνιμες αναβαθμίσεις που ο χαρακτήρας ή τα όπλα σας διατηρούν σε όλο το παιχνίδι, τα μυστικά έχουν τη μορφή power-ups.

Η Aura of Doom μετατρέπει τον Malum Caedo από μια δολοφονική μηχανή με υπερβάλλοντα ζήλο σε μια φυσική καταστροφή με υπερβάλλοντα ζήλο, κάνοντάς τον σχεδόν άτρωτο και δίνοντάς του ένα εξωπραγματικό damage boost για μικρό χρονικό διάστημα. Τα άπειρα πυρομαχικά είναι αυτονόητα, αλλά αν κάψατε ένα ή δύο εγκεφαλικά κύτταρα από την υπερδιέγερση, όπως έκανα εγώ, τότε θα επεκταθώ περισσότερο λέγοντας ότι για λίγα δευτερόλεπτα, σας επιτρέπεται να ρίχνετε αρκετά πυρομαχικά για να ραγίσει ο φλοιός του πλανήτη Graia. Η χειροβομβίδα Vortex είναι ένα εφάπαξ ανά επίπεδο αναλώσιμο που χρησιμοποιείται για την άρνηση περιοχής. Επίσης, στερεί από τον εχθρό τη ζωή του, τη ζωή των συμμάχων του και την αξιοπρέπεια των νεκρών λειψάνων θαμένων σε μια περιοχή περίπου όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου.

Είναι θαυμάσιες προσθήκες στο gunplay του Boltgun, όπως και τα ελάχιστα καλούδια που δεν ανέφερα, καθιστώντας το χρόνο που ψάχνετε στα επίπεδα αξιόλογο, ώστε να μπορείτε να βρείτε πιο εξωτικούς τρόπους για να μετατρέψετε τους εχθρούς του Imperium σε κακοποιημένη κρεατόπαστα.

Τώρα που έχετε κάποιες γενικές πληροφορίες σχετικά με το παιχνίδι, ήρθε η ώρα να συζητήσουμε για τους χαρακτήρες που μπορούν να παίξουν. Σε αυτό το σημείο, με ξέρετε αρκετά καλά για να καταλάβετε ότι δεν μιλάω για τον Malum Caedo. Μιλάω για τους πραγματικούς MVPs, τα όργανα της righteous fury σας, τους αγιασμένους και πιστούς συντρόφους σας, τις βαλλιστικές σονάτες υψηλού βεληνεκούς… Μιλάω για τα όπλα.

Το Boltgun

Το Boltgun είναι ο παιδικός σας έρωτας. Δεν θα σας προδώσει ποτέ. Θα σας στηρίζει πάντα όταν όλα τα άλλα αποτυγχάνουν και θα σας δίνει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεστε για να χώσετε την κάννη του όπλου του στο στόμα ενός Nurgling και να τραβήξετε τη σκανδάλη. Εμβληματικό, αξιόπιστο και πάνω απ’ όλα αποτελεσματικό. Αυτό το παιχνίδι δεν θα μπορούσε να έχει επιλέξει καλύτερο όνομα.

Το Chainsword

Η δίδυμη αδελφή του Boltgun και η έξαλλη μούσα σας. Η επιλογή melee για αυτό το παιχνίδι δεν καταλαβαίνει την έννοια του προσωπικού χώρου και είναι πάντα πρόθυμη να βυθίσει τα δόντια της σε βλάσφημη σάρκα με την πρώτη ευκαιρία. Με το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι μπορεί να αναζωογονηθεί κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης melee, το Chainsword σας χαρίζει το θέαμα να βλέπετε τους άπιστους να ξεσκίζονται από τις οδοντωτές, μεταλλικές προεξοχές του, ενώ σας λούζει με ένα σιντριβάνι από ζεστό αίμα.

Το Shotgun

Pump and you shall receive! Ή τουλάχιστον αυτό θα έλεγα αν το Shotgun μπορούσε να κρατήσει τη θέση του. Δεν είναι όλοι οι άνδρες ίσοι, και δυστυχώς, αυτό ισχύει και για τον υποψήφιο μας με τα πολλαπλά φυσίγγια. Το όπλο έχει όμορφη αίσθηση, όμορφη εμφάνιση, γαμώτο, ακόμη και όμορφο χειρισμό, αλλά δεν κάνει σχεδόν καθόλου damage. Ποιο είναι το νόημα του να γεμίζεις έναν αιρετικό με μολύβι, αν μπορεί απλά να το αντιμετωπίσει σαν να τον χαστούκισα με μια ιερή μυγοσκοτώστρα; Ο Αυτοκράτορας έκρινε αυτό το όπλο και το βρήκε ανεπαρκές.

Το Plasma Gun

Για ένα όπλο που εκτοξεύει βολές υπέρθερμης ύλης που μοιάζουν με ηλιακή έκλαμψη σε εμφάνιση και θερμοκρασία, το Plasma Gun είναι λίγο υποτονικό. Μην με παρεξηγήσετε, οι δυνατότητες υψηλού damage και η περιοχή εκτόξευσης των βλημάτων του το καθιστούν μια εξαιρετικά ευέλικτη επιλογή για τις περισσότερες καταστάσεις. Απλώς το gunplay που προσφέρει δεν ικανοποιεί αυτή την ανάγκη που έχω όταν παίζω Boltgun. Ναι, φυσικά, μπορείτε να γεμίσετε έναν αιρετικό με λιωμένο πλάσμα, αλλά αυτό, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι τόσο συναρπαστικό όσο αυτό που έχουν να προσφέρουν τα άλλα κομμάτια της δολοφονικής σας συνομοταξίας.

Το Vengeance Launcher

Αυτή η ομορφιά ξέρει πώς να κρατάει μούτρα. Συμπιεσμένη εκρηκτική ύλη που περιορίζεται σε ένα αυτοκόλλητο βαλλιστικό περίβλημα το οποίο αποκαλύπτει το περιεχόμενό του μετά από μια μικρή καθυστέρηση. Αν οι αιρετικοί δεν σκοτωθούν από την καθαρή δύναμη του βλήματος που θα σπάσει το κρανίο τους, τότε η σχεδόν ακαριαία κόκκινη έκρηξη θα σας βγάλει ασπροπρόσωπους. Πυροβολήστε τους, παρακολουθήστε το βλήμα να προσκολλάται στο απανθρακωμένο δέρμα τους και δείτε την απελπισία τους στα τελευταία δευτερόλεπτα της άθλιας ζωής τους πριν τους καταπιούν οι εξαγνιστικές φωτιές. Πράγματι, ένα μοχθηρό όπλο.

Το Heavy Bolter

Η δύναμη πυρός μεγάλου βεληνεκούς ξυπνάει κάτι σε μερικούς άνδρες και γυναίκες που δεν εξηγείται εύκολα. Η ακατέργαστη δύναμη των πυρομαχικών που μετατρέπουν τα πάντα μπροστά τους σε “no man’s land” παρέχει σε ορισμένα άτομα μια ψυχική γαλήνη που είναι σχεδόν αδύνατο να αναπαραχθεί στην κανονική ζωή. Αυτό το όπλο, γι’ αυτούς, κάνει την Capela Sistina του Michalangelo και τη Μόνα Λίζα του Da’Vinci να φαίνονται βάρβαρα μπροστά τους. Δυστυχώς, είμαι κι εγώ ανάμεσά σε αυτούς τους ανθρώπους.

Το Heavy Bolter παίρνει την τελειότητα και τη μετατρέπει σε κάτι άλλο… κάτι μεγαλύτερο. Πρόκειται για μια επιδέξια βαλλιστική συσκευή με ταχύτητα πυρός 250 στροφών ανά λεπτό και ικανή να εκτοξεύει θωρακισμένα, αεριωθούμενα βλήματα μεγέθους γροθιάς με ενέργεια πρόσκρουσης περίπου 17625 τζάουλ που εκρήγνυνται αφού καρφώσουν τον εχθρό. Είναι ένα όπλο σχεδιασμένο για να λύνει μεγάλα προβλήματα όταν τα πράγματα έχουν γίνει προσωπικά και ο ήχος που κάνει όταν πυροβολεί μπορεί να βγάλει τους ανθρώπους από σοβαρή κατάθλιψη. Ισόβαθμο με το Heavy Flamer ως το αγαπημένο μου όπλο στο σύμπαν του 40k, το Heavy Bolter μπορεί να περιγραφεί μόνο με μία λέξη… θεϊκό.

Το Volkite Caliver

Α, ναι, ένα όπλο Volkite. Όπλα εμπνευσμένα από τη φρίκη των πολέμων του Age of Strife. Το Volkite Caliver εκπέμπει μια συνεχή δέσμη θερμικής ενέργειας, που ξεφλουδίζει τον στόχο και όσους βρίσκονται γύρω του, ανεξάρτητα από τα οργανικά ή ανόργανα στοιχεία τους. Είναι εξαιρετικά ισχυρό και έχει την ακρίβεια ενός χειρουργικού νυστεριού, καθιστώντας το μια εξαιρετική επιλογή για κάθε Space Marine που θέλει να δει τους εχθρούς του να βράζουν από μέσα προς τα έξω.

Το Melta Gun

Αυτό είναι όπλο όσο μια μπουλντόζα είναι ενοικιαζόμενο που παίρνεις στης διακοπές. Το Melta Gun λειτουργεί με τη δημιουργία μιας υπομοριακής αντίδρασης μέσα σε ένα δοχείο γεμάτο με ένα υψηλής πίεσης μείγμα πυρού-πετρόλης, με την προκύπτουσα έκρηξη που βγαίνει από την κάννη να είναι δεκάδες χιλιάδες βαθμούς Κελσίου. Πρόκειται για ένα οικοδομικό εργαλείο που παίρνει τη μορφή όπλου και εξαπολύει όλη την καταστροφική του δύναμη. Ενώ το Volkite Caliver προκαλεί συνεχή ζημιά, το Melta Gun συγκεντρώνει τη δύναμή του σε ένα μικρό σημείο με καταστροφικό αντίκτυπο. Το μέγεθος της πανοπλίας του εχθρού δεν έχει μεγάλη σημασία, αν η τρύπα που προκύπτει από την πυροδότηση του όπλου σας μπορεί τελικά να είναι χιλιόμετρα μακριά.

Το Gravity Cannon

Last but not least, έχουμε το armor breaker, το bone cruncher, το limb riper… το Gravity Cannon. Απονέμονται μόνο στους πιο εξαιρετικούς Space Marines. Τα Grav Cannons είναι όπλα μαζικής καταστροφής που λυγίζουν τους κανόνες της βαρύτητας για να προκαλέσουν καταστροφή μεγάλης κλίμακας. Στο Boltgun, ο Malum Caedo το χρησιμοποιεί για να καθαρίζει περιοχές με ευκολία, καθώς το όπλο κάνει τους εχθρούς να συνθλίβονται από το ίδιο τους το βάρος και τους διαλύει από μέσα προς τα έξω χωρίς καμία προσπάθεια. Είναι το τελευταίο όπλο που αποκτάται στο παιχνίδι, και για καλό λόγο, αφού δύο συνεχόμενα δευτερόλεπτα χρήσης του μπορούν να μετατρέψουν ακόμα και τους πιο ισχυρά θωρακισμένους εχθρούς σε κονσέρβες από θρυμματισμένα εντόσθια αιρετικών. Κατά τη γνώμη μου, είναι μακράν το πιο ισχυρό όπλο που έχει να προσφέρει το Boltgun.

Ήχος: Αυτοκρατορική αρμονία

Το ηχητικό φάσμα του Boltgun είναι… ενδιαφέρον. Ας μιλήσουμε πρώτα για τη μουσική. Τα παιχνίδια Warhammer 40k φαίνεται να επιλέγουν ένα μείγμα εκκλησιαστικής μουσικής με ορχηστρικές όπερες ως βάση, αλλά προσθέτουν και στοιχεία που σχετίζονται περισσότερο με το δικό τους θέμα. Για παράδειγμα, το Warhammer 40k: Mechanicus προσθέτει ένα μείγμα electro στους θρησκευτικούς ύμνους του και το Warhammer 40k: Darktide προτιμά ένα πιο σκληρό, βιομηχανικό στυλ τρόμου που προστίθεται στα επικά του στοιχεία.

Το Boltgun διασκεδάζει λίγο περισσότερο με τη μουσική του. Πολλά από τα κομμάτια που άκουσα σε όλο το επίπεδο ήταν κάπως διαφορετικά από τα συνηθισμένα Warhammer 40k κομμάτια μας. Ω, μην με παρεξηγήσετε, μερικά από τα επίπεδα προσπαθούν να σας βυθίσουν ακουστικά στους ιερούς τοίχους της εκκλησίας τους με τον ήχο τους, αλλά για να λέμε την αλήθεια, φαίνεται σαν χαμένο potential. Παρόλο που υπάρχει έντονο το στοιχείο Hair-Metal και ρετρό video game στο παιχνίδι, αισθάνεστε σαν να υπήρξε έλλειψη προσπάθειας όσον αφορά τα επιμέρους κομμάτια. Είναι χρήσιμα, αλλά εκτός από τo A Good Day to Purge, τα περισσότερα από αυτά είναι λίγο πολύ συνηθισμένα για τα δικά μου δεδομένα.

Ο Malum Caedo είναι άνθρωπος με την πιο ελεύθερη έννοια του όρου, με ύψος 2,4 μέτρα και βάρος (συμπεριλαμβανομένης της πανοπλίας) περίπου 1.500 κιλά. Έτσι, κατ’ επέκταση, όποτε τρέχει, θα πρέπει να ακούγεται σαν μπουλντόζα που μόλις έβγαλε πόδια και αποφάσισε να κάνει τζόγκινγκ. Και έτσι ακριβώς ακούγεται. Ο ευσεβής Space Marine μας κάνει τον παίκτη να αισθάνεται σαν ένας ογκώδης μεταλλικός γίγαντας κάθε φορά που επιταχύνει, δίνοντάς σας την ψευδαίσθηση ότι κάτι τόσο βαρύ δεν θα έπρεπε ποτέ να μπορεί να κινηθεί τόσο γρήγορα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι αυτή η αίσθηση μεταδίδεται στον παίκτη χρησιμοποιώντας μόνο δύο στοιχεία: Τον ήχο των βημάτων και το κούνημα του κεφαλιού του χαρακτήρα. Για τα αποτελέσματα του εφέ, είναι απολύτως λαμπρό το πώς κατάφεραν να το κάνουν αυτό τόσο απλά.

Για τους εχθρούς, επιλέχθηκε μια λίγο πιο ρετρό παραμόρφωση ήχου. Το παιχνίδι αγκαλιάζει το pixelated art style του ακόμα και όταν πρόκειται για την ηχητική ποικιλία των εχθρών. Οι κραυγές των Chaos Space Marines βγαίνουν σαν να έχουν γίνει σε μια διαφορετική εποχή βιντεοπαιχνιδιών, προσθέτοντας απλώς το αίσθημα νοσταλγίας που ήδη προσφέρει όλο το περιβάλλον.

Ένα εργαλείο για κάθε εργασία.

Συμπεράσματα: Η πίστη μας ανταμείφθηκε!

Το Boltgun είναι το απόλυτο banger για όλους εκείνους που απολαμβάνουν γρήγορες εμπειρίες FPS. Η Auroch Digital παρέδωσε κάτι με περισσότερη ψυχή από ό,τι θα μπορούσαν ποτέ να παραδώσουν οι δεκάδες IP highjackers… ένα παιχνίδι φτιαγμένο με πάθος. Είναι πιστό στο αρχικό υλικό με μια διασκεδαστική ανατροπή και προσφέρει gameplay τόσο βίαιο που το εγκρίνει ο ίδιος ο Αυτοκράτορας. Ο ήχος είναι καταπληκτικός και συμβαδίζει άψογα με τα νοσταλγικά γραφικά της δεκαετίας του ’90. Αν δεν το έχετε ήδη αγοράσει, εύχομαι το Bolter σας να μπλοκάρει και η επόμενη αίρεση που πρέπει να εξαλείψετε, αντί για καυτούς δαίμονες Slaneshi, να είναι φορείς Pox της Nurgle. Αγοράστε το, παίξτε το και αναρωτηθείτε γιατί η μεγάλη δύναμη πυρός ξαφνικά σας προκαλεί ερωτικές διαθέσεις.

Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω την AVE Greece για το review copy του Boltgun.